Commie spindoctors: zeg niet "apartheid", zeg "social distance".
 

Verbod.
Censuur.
Betonblok.
Hekken.
Vergunning.
Ausweiss.
Patrouille.
Gestapo.
Isoleercel.
Concentratiekamp.
Goelag.
Rantsoen.

Ik snap geloof ik het idee van deze post niet. Grootschalige, structurele en door de overheid georganiseerde discriminatie is niet hetzelfde als al je burgers strenge regels omtrent contact en groepsvorming opleggen omdat er een pandemie voorkomen/bestreden moet worden.

Bovendien heeft apartheid vrij weinig te doen met communisme.

Sociaal dagboek.

Ik rij elke dag enige afstand met de fiets.
Daar ik winkels passeer en (nu zeker) plaats over heb, neem ik soms op vraag van een ouder familielid in ditzelfde gebouw, dat niet meer buitenkomt, wat aangekruiste zaken mee uit de reklame van Aldi. Nu iets dan vanaf vandaag te koop zou zijn - een blister met chocoladekoekjes rond Pasen.
In éénzelfde stad:
- Aldi 1: niet beschikbaar.
- Aldi 2: er stond een parkeerwacht-achtige figuur aan de ingang, en ik MOEST een winkelkar meenemen, zei me erbij dat ze niet op slot waren.
Ik gebruik nooit een winkelkar daar ik quasi elke dag er kan zijn en dus kleine aankopen doe, maar ik dacht dat mens wil die koekjes graag okee, en trek de kar achter me aan. Echter, koekjes evenmin beschikbaar, ik moest zelf niks hebben en kon met die kar niet passeren langs de klanten aan de kassa dus liet ik ze achter in de winkel, waarna de "soldaat" buiten me vroeg waar de kar was, en ik de hier net gegeven reden gaf, waarop hij niks antwoordde en wegkeek.
- Aldi 3, zelfde scenario. De fietsstalling stond vol en ik parkeerde vlak voor net zo een "soldate". Ik moest een winkelkar meenemen. Ik ben nog de winkelkarhoek binnengegaan. Alleen, ze waren op slot. En toen besloot ik genoeg tijd verprutst. En het zat er toch dik in dat ze het in dat filiaal, na 2 anderen, evenmin hadden. Terug naar fiets, vlak voor de "soldate", erop en naar huis met het aangekruiste Aldi foldertje en zonder het aangekruiste.

Teruggekomen bovenstaande uitgelegd. Gezegd dat het te danken was aan de "social distance" van de politici.

Terzijde heb ik, in de hoedanigheid van sinds woensdag 10 uur werkloos gemaakt door de politici, nog 20 euro uitgegeven op de parking van Aldi 2. Aan een Italiaans of Spaans of whatever uitziende jonge vrouw met fiets, vuile kledij en vuile handen, die me aansprak beginnende "ik ga je een rare vraag stellen...". Het verhaal ging in de trant van wachten op paspoort, geen geld meer, einde week pas leefloon. Ik zeg altijd aan geldvragers dat de overheid al Sinterklaas speelt met geld afgepakt van me, en zelf Sinterklaas spelen me zo dubbel kost.
Toen stelde ze voor vrijdag afspreken en ik geld terug van dat leefloon.
Ik zei dat zulke afspraken zinloos zijn, ik weet zelf meestal pas kort voor ik vertrek dat ik ga vertrekken en naar waar, en dat beloftes maar beloftes zijn, even vrij als zonder.
Maar ik besloot dan toch het gevraagde te geven, erbij zeggende misschien kruisen de paden ooit nog eens.
Niet dat ik daar op reken of zelfs maar verwacht.

Waarom dit verhaal hier: in tegenstelling tot het misbruik van het woord "sociaal" door het asociale Commie-overheidstuig, is hulp als deze het echte "sociaal".
Want, het sociale impliceert het vrijwillige. Het gegevene werd vrijwillig gegeven door verdiener/eigenaar, in tegenstelling tot de Commie die na eerst de eigen zakken vol te proppen, met de rest aanhang koopt ter machtshandhaving.

Iemand uit de Schengenzone die op een paspoort wacht?!