Vlaams platform tegen drugs is een vloek voor preventie
 

[size=4][size=3]Vlaams platform tegen drugs is een vloek voor preventie[/size]
[/size]Kinderen worden geofferd aan het drugverbod


Het Vlaams platform tegen drugs wil niet dat illegale drugs gelegaliseerd worden. ''Wij vinden dat je aan jongeren een duidelijke boodschap moet geven. We verwerpen de legalisatie of depenalisatie van drugs. Een goede drugwet waarschuwt potentiële gebruikers ervoor dat druggebruik zo gevaarlijk is dat het strafbaar en illegaal moet worden'', zegt dr Mireille Vergucht, oprichtster van het platform.

Als het platform tegen drugs echt vindt dat een verbod helpt tegen het gebruik van middelen die de gezondheid ernstige schade kunnen toebrengen en dat dit strafbaar en verboden moet worden, waarom pleiten ze dan niet voor een alcoholverbod? Cannabis, coke en xtc z�*jn reeds verboden.

Jongeren -vaak nog kinderen- kunnen onder het huidige drugbeleid makkelijk aan drugs geraken. Jongeren verkopen drugs aan jongeren. De toegang tot drugs en druggebruik wordt niet geregeld, er is geen controle. Er zijn (drug)wetten die de realiteit negeren en in die realiteit is er praktisch geen controle en dus ook geen onderscheid tussen jongeren en volwassenen die drugs kopen.

Het Vlaams Platform Tegen Drugs wil zogezegd kinderen en jongeren beschermen. Ze moeten echter echt wel ziende blind zijn om de huidige toestand niet te (h)erkennen. Het huidige beleid met wetgeving tegen een aantal (nu dus illegale) drugs draagt bij tot meer en meer drugsmisbruik en een steeds groter wordende stroom van aan drugs gerelateerde problemen. We bevinden ons in een rampgebied en personen zoals dr Beaucourt en dr Vergucht zijn door hun uitspraken medeverantwoordelijk voor hetgeen gebeurt.

Zijn zij ook echt zo bezorgt om onze kinderen als zij aangeven? Naar mijn gevoel is dit schijn. Als verstandige mensen met een redelijk inzicht zouden zij eerder moeten pleiten voor het bovengronds halen van de drugmarkt. Volwassenen beslissen dan zelf wat zij met druggebruik doen. Tegelijk creëer je ruimte voor een beleid ten aanzien van minderjarigen.

De manier waarop preventiewerkers -maar het kunnen evengoed straathoek- welzijn- en buurtwerkers zijn- nu hun job moeten doen is vaak erg contradictorisch. Het algemene verbod stelt jongeren gelijk aan volwassenen en omgekeerd. Van kind, naar jongere, naar volwassen worden is een groei -en leerproces. Je groeit -en doet ervaringen op en wordt volwassen. Als volwassene ben je niet meer dat kind van 12 jaar.

Preventiewerkers weten dat er jongeren zijn die zich aangetrokken voelen tot drugs.
Er wordt vastgesteld dat jongeren experimenteren met drugs.
Zij weten ook dat algemene ontradingcampagnes weinig tot geen effect laten opmeten.
Eveneens wordt vastgesteld dat de leeftijd waarop begonnen wordt met experimenteren meebepalend is voor de kans op problemen later.

Meer dan dit heb je niet nodig om beleid te gaan voeren en dat wordt dan ook gedaan door onder andere VAD.

Er worden beredeneerde kleine stappen gezet in het preventiewerk. Bescheiden aanzetten die tot een oplossing kunnen leiden. Maar onder de huidige omstandigheden is het niet mogelijk voor kinderen en jongeren een doorgedreven doelgroepenbeleid te voeren. Is het platform wel écht geïnteresseerd in de huidige aanpak in preventieland? Is het platform wel echt zo bezorgt om onze kinderen als zij aangeven? Of is er meer aan de hand?

Naast politieke motieven -het rechtse drugsdenken scoort vrij goed bij de oppervlakkig geïnformeerde publieke opinie- lijkt het mij dat het platform tegen drugs eerder een platform tegen de regulering van gevaarlijke stoffen is. Tegen regulering ook omdat volwássenen dan hun voorkeurdrug legaal ipv illegaal zouden kunnen gebruiken. Het gaat het platform tegen drugs niet om het welzijn van jongeren. Beaucourt en Vergucht gebruiken ‘de kinderen’ als alibi. Het Vlaams platform tegen drugs ontkent de eigen verantwoordelijkheid van volwassenen. Het zijn niet de kinderen, maar de volwassenen die van het platform geen drugs mogen kopen.

Gevolg van deze 'bescherming' is dat op dit moment kinderen evengoed als volwassenen gemakkelijk aan drugs kunnen geraken en dat we met z 'n allen verzuimen onze kinderen te leren omgaan met de aanwezigheid van drugs. Dit is problematisch voor m�*jn kinderen vind ik. Naar mijn mening dragen dr Beaucourt en dr Vergucht niet bij tot het bedenken van oplossingen. Ze verengen het debat tot een ideologische discussie en vertragen daarmee dat wat (levens)noodzakelijk is.

Ik vind het ook vreemd dat artsen zoals dr. Beaucourt en dr. Vergucht een zaak die in wezen met welzijn en gezondheid te maken heeft willen regelen via het strafrecht. Zijn zij werkelijk zo onbekwaam dat ze strafrechters beter geplaatst vinden dan medici om 'de zaak drugs' aan te pakken?

Drugs in onze samenleving zijn een ernstige aangelegenheid. We mogen daar niet lichtzinnig overheen gaan. Ik nodig iedereen uit om ‘serieus’ mee na te denken over drugs en hoe ermee om te gaan.

HaRdCOREhARMREdUCER
Breakline Peer Support
Harm Reduction Manager


[font=Arial][size=2]

[/size][/font][size=2]

[/size][font=Arial][size=2]

[/size][/font][size=2]

[/size][font=Times New Roman][size=4]

[/size][/font]

Mmmm, ...
Geen reacties?

Djeezes, ne vuile dealer op dit forum! En hoe voelt dat om mensenlevens kapot te maken vuile strontzak?

Mireille Vergucht? Is dat niet die zottin die haar eigen kinderen regelmatig aan urinetesten onderwerpt? Zo zot als tielebuis, dat wijf...

Trouwens, 'arts' zou ik maar niet te kwistig gebruiken in het geval van die zottin. Ze is maar een veredelde schoonheidsspecialiste...

Verder ben ik het trouwens helemaal met de tekst uit de openingspost eens. Zolang men sommige drugs in de criminaliteit blijft drukken, houdt men een zwarte markt in stand waar geen enkele controle mogelijk is. Haal dat uit de criminaliteitssfeer, en je neemt malafide drugdealers de wind uit de zeilen. De beste oplossing zou zijn dat cannabisproducten verkocht werden op controleerbare punten, zoals bij apotheken bijvoorbeeld. Dat biedt meteen een mogelijkheid tot kwaliteitscontrole, om nog maar te zwijgen van de mogelijke opbrengsten die de staat eruit kan puren door middel van taksen, zoals dat bij andere, gelegaliseerde drugs (tabak en alcohol) ook al het geval is.

Erg vriendelijk!! U lijkt wel iemand van de oppervlakkig geïnformeerde publieke opinie.

grtz
HaRdCOREhARMREdUCER

prohibitionisten en dealers: 1 strijd!!!
 

Het laaste wat dealers willen is een gereguleerde markt. Ze worden dan onderhevig aan allerlei wetten en bepalingen die hun winst afromen. Prohibitionisten en dealers staan aan dezelfde kant.

En gij daar jan hyoens, bent gij ook voor den georganiseerden misdaad?

grtz
HaRdCOREhARMREdUCER

Jan ziet door de bomen het bos niet meer:

Elke jongere doe opgepakt word IVM drugs denkt niet na over het feit dat hij/zij een "misdaad" begaat, zoals vele conservatievere mensen denken. Ze keren zich hoe langer hoe meer tegen de maatschappij en gezag. En hoe harder er opgetreden word, hoe snellere vaart het loopt.
Hoe meer ge tegen de opvattingen van de jeugd (over cannabis, maar ook veel andere dingen) op in gaat en repressief optreed, hoe meer ze van zichzelf overtuigd zijn...
Hoe meer jan hyoensen en soetkinnen en colens, hoe beter uiteindelijk...

Over dat laatste ben ik niet helemaal akkoord hoor.

Maar je hebt wel gelijk; secundaire deviantie heet dat zeker?
De reactie op de reactie van de maatschappij die almaar erger wordt.


Opm: drugs nemen is geen 'misdaad' maar wel een licht misdrijf.

Psychologie en Drugs?

Invloeden van 1e Categorie :rechtstreeks contact met drugs en gebruikers zal een grote invloed hebben op niet of nog niet gebruikers.

de aanwezigheid en legalisatie (het kunnen krijgen en gebruiken)zal een andere grote invloed hebben.

Secundaire deviantie is een term uit de sociologie;
en gaat niet over drugs in het bijzonder, maar over de ontwikkeling van een deviante identiteit met intensere reacties op reacties.


Ik ben het wel eens dat drugs niet zomaar verkocht dienen te worden; er hangen grote gevaren aan vast als je niet weet waar je mee begint.
Een eerste stap zou al zijn: het grote publiek informeren wat de effecten en de risico's zijn van ALLE drugs.
Daarbij niet gewoon zeggen "het is schadelijk, het is verboden, doe het niet!"; maar in elk geval zeker tonen wat verantwoordelijk gebruik is.

Een domme massa (en daar heeft de overheid veel invloed op gehad!) een heel deel drugs ter beschikking stellen is niet zo heel verstandig.
Maar alles blijven verbieden, en niets informeren helpt de situatie alleen verder achteruit!!!
Een keuze om al dan niet drugs te gebruiken moet een rationeel persoonlijke keuze zijn! ( en geen verplichte keuze omdat een ander persoon al voordien meent dat niemand een middel mag gebruiken. )

drugverbod = druganarchie, regulering = controle
 

Drugs en druggebruikers zijn nu reeds massaal aanwezig, die invloed speelt dus al volop. Als je gaat reguleren kan je een gericht doelgroepenbeleid gaan voeren tav kinderen, jongeren, jongvolwassen en volwassenen.

grtz
HaRdCOREhARMREdUCER