U bent genodigde om ergens te gaan tafelen met vrienden ...
 

U krijgt een uitnodiging van vrienden om ergens mee te gaan eten. (buiten Corona tijden)

U wil daar met enige graagte op ingaan.

U komt aan en krijgt gelijk een badge met uw naam opgeplakt. (The badge from Madge uit The Dame Edna Everage show)

Ook op de prachtig geschikte tafel staat een kaartje met uw naam op. (dat is de plaats waar je dus verplicht moet gaan zitten)

En dan komt de kat op de koord want de persoon die naast u zit daar hebt u een niet al te beste relatie mee. (een slechte zeg maar)

Wat doet u om zo snel mogelijk van die persoon af te zijn.

U boert na elk hapje, broekhoest een beetje?

Of u trapt het gewoon af?

Of zijn er nog andere mogelijkheden? (kan ik die misschien gebruiken) 8O

De ober roepen en een scherper mes vragen.
Maar ik zou om te beginnen al eerst eens je neus kuisen met zijn servet.
Kwestie dat die ober je daar niet ziet zitten met een vuile neus.

Je zou anders ook zijn badge kunnen opspelden en eens goed het varken uithangen. :p

U negeert uw buurpersoon compleet.

Het 'probleem' stelt zich niet want ik weiger bijeenkomsten van debielen bij te wonen.

Bij een trouw bijvoorbeeld staan de plaatsen vaak vast.

Als ik op dat soort uitnodigingen al zou ingaan, zal ik altijd zorgen dat ik te weten kom wie er zoal aanwezig zal zijn, en al zeker wie naast mij zal zitten, om bepaalde gênante situaties te vermijden.
Als dat onmogelijk zou zijn, ga ik gewoon niet.

Zou je om die reden een trouw afwijzen?

Ja, ik ga meestal nergens tegen mijn zin naartoe.

Bij een trouw van een vriend weet ik op voorhand meestal niet naast wie ik ga zitten hoor.

Nochtans ga ik met plezier naar die trouw.

Vreemde vrienden heb jij, Uni.

Vrienden met wie je een slechte relatie hebt ? :?

Kijk, ik ben 30jaar getrouwd, en de meeste van mijn vrienden ook (sommigen al eens hertrouwd)
Ik ben naar (zo goed als) alle trouwfeesten van mijn vrienden geweest, en daar werd telkens voor gezorgd dat al die genodigde vrienden samen zaten.

Ik heb altijd een doosje laxeermiddelen bij voor zo'n gevallen.

Ik ken ook feesten waar men een beetje probeert te mixen.

Bijvoorbeeld 4 mensen van de ene groep met vier mensen van een andere groep aan tafel. Zo ken je in ieder geval enkele mensen aan je eigen tafel, maar zorg je ervoor dat de kennissenkringen een beetje mengen.

Anders praat je de hele avond met mensen met wie je sowieso praat. Ik vind het wel eens leuk om nieuwe mensen te leren kennen.

Ik wissel van stoel met mijn vrouw.... ;-)

De ganse avond flauwe moppen tappen of alle afleveringen van FC De Kampioenen becommentarieren.

ik ook, maar dan liefst niet op trouwfeesten, waar meestal toch een uitgelaten sfeer hangt, en waar de helft na den aperitief al met een dubbele tong babbelt.

Ugh, hij bleekgezicht hij spreekt met gespleten tong.

Dat ligt er al aan.
Hoe is mijn relatie met de gastheer? Als ik die erg waardeer, zal ik des te beleefder blijven. Idem dito als het iemand is die ik later nog veel en erg nodig zal hebben.

Wie zit aan de andere kant dan die rotzak?

Belangrijk: die rotzak, kan die mij ook niet uitstaan? Want dan is het de moment !!

Vrienden heb ik niet meer en misschien waren zij die ik in een ver verleden vrienden noemde eigenlijk alleen maar cafékennissen?

Als er mensen zijn die echt goede vrienden hebben dan is de boodschap simpel: goed bijhouden. :-D

Geachte heren

De heer K.D. heeft nu geen vrienden en weet dus niet hoe het voelt om uitgenodigd te zijn. Toch kan hij u raad geven in dergelijke gevallen.

K.D. heeft enige jaren naar het leerhuis geweest. Tijdens de middag dienden de blijvers te samen in één zaal te eten. Er waren verschillenden berden (tafels < Lat. tabulae) waar men kon aanschuiven.
K.D. was lid van een kleine schare aan gelijkgezinden.
De kerels die wij niet of wel konden luchten (het had eigenlijk geen belang) deden wij het volgende. Ten eerste botsten wij opzettelijk tegen de stoel van de reeds zittende kerels. Ten tweede botsten wij ook zodanig hard tegen andere berden zodat het water uit de waterkan in andermans bord vloog. Op elk berd was reeds een gevulde waterkan voorzien. Ten derde ontnamen wij het eten van niet oplettende buren. Wij dulden verder geen leerlingen uit andere leerrichtingen of leerjaren aan ons berd. Indien zulke leerlingen aan ons berd aanschoven, verplichtten wij hen om een ander berd te kiezen. Er waren telkens leerlingen die bij de toezichter gingen uithuilen. Vervolgens zaten we toch met deze medeleerlingen opgescheept. Daarom lachten wij in dit geval deze medeleerlingen luidruchtig uit.
De medeleerlingen waren een stelletjes broekschijters dus wij konden zo redelijk goed voort doen. Hardnekkige tegenwerking gebeurde heel zelden en in deze gevallen kregen ze mot of eetgerief tegen hun gezicht. Er bestond ook zoiets als de tijd na de lessen.

Hopelijk bent u met dit verhaal geholpen

Hoogachtend