| De schoofzak |
7 augustus 2020 20:57 |
Bart De Wever in boxershort bedwingt nachtelijke indringer
Voor vrouw en kinderen moet zoiets toch maar een akelige ervaring zijn.
Maar wat zou het gerecht doen?
Het enige wat ze die man aan zijn broek gaan lappen, wellicht, is een gasboete wegens het overtreden van de nachtklok.
Anderzijds: met wapens bereik je niets, tenzij risico's. Lekker binnen blijven, flikken bellen en rustig afwachten.
Titel: Bart De Wever in boxershort bedwingt nachtelijke indringer met luchtkarabijn: “Op uw knieën en gezicht tegen de grond!
https://www.hln.be/nieuws/binnenland...source=dlvr.it
Citaat:
Alsof hij tegenwoordig nog niet genoeg katten te geselen heeft, zat er donderdagnacht een indringer in de tuin van Bart De Wever (49).?De Antwerpse burgemeester (N-VA) ging heldhaftig de confrontatie aan, gewapend met een - ongeladen - luchtdrukkarabijn. “Dat maakte indruk.?Ik riep ‘op uw knieën, gezicht tegen de grond’ en hij ging liggen.”
“Het was mijn jongste dochter die mij donderdagnacht rond drie uur kwam wakker maken met de melding dat ze in onze tuin een man met een zaklamp had gezien”, aldus de burgemeester die met zijn vrouw en vier kinderen in Deurne woont. “Ze was op haar beurt gewekt door onze kat Sabou - een bang beestje - die bij haar op de kamer slaapt en die de indringer eerst had gezien, waarna hij was beginnen te miauwen. Uiteraard ben ik onmiddellijk opgestaan.?Ik keek door het raam van de kamer van mijn dochter, maar zag niks verdachts. ‘Papa, maar ik heb hem écht gezien, hij is onder het terras gekropen.’”
“En dan ben ik toch maar gaan kijken”, vervolgt De Wever.?“In mijn boxershort en op mijn Adidas-sloefkes. En met een luchtdrukkarabijn dat ik vorig jaar speciaal heb gekocht - perfect legaal, voor alle duidelijkheid - met de bedoeling om mijn gezin te kunnen verdedigen in geval van nood.?Want ik heb hier al zoveel meegemaakt: een bijl door het venster, een varkenskop op de oprit, poederbrieven, uitwerpselen in de brievenbus, kapotte autoruiten, mensen ’s nachts aan de deur...?Ik ben ook al zo dikwijls met de dood bedreigd.”
“Ik keek rond in de tuin, ik zag hem niet. Ik liep naar het pad naast ons huis en daar zag ik hem staan. En in plaats van van hem weg te gaan, ben ik er op afgestapt. Dat is niet verstandig, want niet zonder risico, en dat heb ik ook in het lang en het breed van de politie mogen horen.?Maar op zo’n moment komt de oermens in jezelf naar boven en wil je alleen maar je gezin beschermen door ervoor te zorgen dat zo iemand niet je huis binnen gaat.?Ik richtte het - ongeladen - karabijn op hem en dat maakte indruk.?Want nadat ik ‘op uw knieën, gezicht naar beneden’ had geroepen, is hij gaan liggen.?Er ging niks agressie van hem uit en al snel kreeg ik er medelijden mee. Mijn vrouw heeft de politie gebeld, ik heb de indringer zachtaardig in bedwang gehouden tot de politie er was.?Hij sprak gebrekkig Nederlands, maar uit zijn woorden kon ik wel opmaken dat hij heel goed wist dat hij bij de burgemeester in de tuin zat.?En hoe ik mij daarbij voel??Leuk is dat niet, natuurlijk. Maar ik wil het nu ook niet dramatiseren.”
|
|
