Eenzaamheid in corona tijden
 

Ik vroeg mij eerst af of dit onderwerp niet beter wordt geplaatst binnen "Maatschappij".
Hoe dan ook.
Eenzaamheid wordt hedendaags een belangrijk thema binnen deze crisis.

Jongeren en eenzaamheid



https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/10...sychische-pro/

Ouderen



https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/09...e-eenzaamheid/

Woonzorgcentra



https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/10...deobellen-wer/

Artikels genoeg. Ik vind dat het onderwerp nogal stiefmoederlijk wordt behandeld.
Het was zojuist ook onderwerp bij Danira.

Volgens mij zijn de mensen die nu eenzaam zijn ook de mensen die voorheen eenzaam waren. Misschien wel iets meer uitgesproken.

En ja wat is eenzaam zijn ? Eenzaamheid is een gevoel...sommige mensen zijn alleen maar voelen zich niet eenzaam. Anderen worden omringd door een hoop mensen maar voelen zich toch eenzaam.

Hoeveel grote artiesten...omringd door duizenden aanbidders voelen zich niet eenzaam of onbegrepen en laten zich gaan in drugs en drank.

Het gaat hier over gedwongen eenzaamheid, Fred, opgelegd aan iedereen door de overheid.
Ouders en grootouders die hun eigen (klein-) kinderen niet meer mogen zien.
Zelfs gevangenen hebben recht op bezoek van familie of vrienden...

Gvd, als 'man die de hele wereld heeft gezien', lijk je me toch maar een bekrompen dorpsmentaliteit te etaleren, zenne...

Opdat ik de hele wereld heb gezien heb ik misschien net minder last van dat gevoel van eenzaamheid. Ik heb geen last van eenzaamheid net opdat ik volgens mijn eigen mening niks heb met dorpsmentaliteit. Huisje tuintje boompje poedeltje kindje zijn niet aan mij besteed. Ik heb daar allemaal geen binding mee.

Het ging hier bij de start van deze draad toch niet specifiek over ouderen maar ook over jongeren ???

En als je als ouder koppel je kleinkinderen even niet mag zien is dat volgens mij eerder een gevoel van gemis dan van eenzaamheid.

Er zijn zo veel oudere mensen die hun kleinkinderen zelden zien ...niet iedere grootouder woont in dezelfde straat als zijn kinderen en kleinkinderen. Dat is pas dorpsmentaliteit.

Ik heb dat genoeg gezien in de wereld.....dat ouders op 4 uren vliegen van hun dochter of zoon wonen:roll: Die zien hun kleinkinderen 1 keer per jaar met kerst.

En het is niet opdat een gevangene zijn vrouw een tijd niet mag zien dat die zich automatisch eenzaam zal voelen. Het kan een gemis zijn maar nogmaals eenzaamheid is een gevoel.

Misschien in het geval van jongeren. In het geciteerde artikel was ze al depressief op haar 13de.
De ouderen thuis: ze beseffen dat ze best geen of weinig bezoek ontvangen ter bescherming van zichzelf. Wat niet belet dat ze zich eenzaam kunnen voelen. Gaan kaarten of biljarten behoort ook niet meer tot de mogelijkheden.
Wat de woon-zorgcentra betreft is de reden overduidelijk.

Niet iedereen voelt zich goed door alleen te zijn.
De meesten hebben nog altijd behoefte aan sociaal contact.

En waarom zou gemis niet kunnen leiden tot eenzaamheid ?

Ouderen in rusthuizen leven gemiddeld maar 2 jaar meer, hoe lang wil je ze contact met familie ontzeggen om ze te 'redden' van de corona? :roll:

Is dat zo ?

Je kan de vraag ook anders stellen. Hoe snel wil jij je grootmoeder dood ?

Zoals de natuur het beslist.

Ik zal de vraag nog anders stellen: mag een grootmoeder geen geïnformeerde beslissing nemen welk risico ze wenst te nemen wanneer het coronavirus rondgaat?

Wat brengt sommige beleidsmakers en alle virologen ertoe die beslissing in hun plaats te nemen en de keuze over de invulling van hun laatste levensjaren op te leggen?

even advocaat van de duivel spelen:
omdat als ze ziek valt, en opgenomen dient te worden, de kost van die individuele beslissing afgewimpeld wordt op derden, zijnde verplegend personeel, de zorg en ultiem, de overheid

Het is zelfs korter :

(Bron : DS)

Dus sinds de uitbraak in maart waren er ook zonder virus reeds een derde komen te gaan.

Maw, eens men corona patienten begint te weigeren, is oma vrij :-)

En wat is het verschil met in een rusthuis zitten? Daar moeten ze net zozeer verzorgd worden.

Prima, maar dat is jouw persoonlijke keuze geweest en niemand heeft je daartoe aangezet noch verhinderd.
Wat er nu gebeurt is het dwangmatig opleggen van bezoeksverbod tussen familieleden of goede kennissen en waarvan de emotionele impact niet in verhouding staat tot het beoogde doel, nl besmettingen vermijden.
Het zal je maar overkomen dat je de bomma al een half jaar niet mocht bezoeken en dat menske ondertussen sterft, zonder nog een waardig afscheid te kunnen nemen.

Tot het uw beurt is?

Onze dierenarts vertelde me eens het volgende:

Een vrouw kwam met haar hond op consultatie.
Het beest had een levensbedreigende aandoening maar een operatie van een paar honderd Euro kon dat permanent oplossen.
De vrouw vond het teveel en zei "'k zal misschien de natuur zijn gang laten gaan"
Onze dierenarts repliceerde "Als er u straks een auto overhoop rijdt als je hier buiten stapt, moet ik dan de 100 bellen en u de eerste zorgen toedienen of laat ik de natuur zijn gang gaan?"
Hij heeft de hond mogen behandelen en het beestje heeft nog jaren geleefd.

Maar om jullie visie te volgen. Zullen we alle gezondheidszorg maar afschaffen en de natuur zijn gang laten gaan?

ik betaal de kosten van het rusthuis zelf, niet de overheid, bij mijn weten

2,9 jaar voor bewoners van woonzorgcentra:

https://corporate.devoorzorg-bondmoy...ddeld-29-jaar/