| Knuppel |
9 december 2004 18:48 |
Geen toeval
Als tegenprestatie voor de lezersbrievenactie van de UBbeltjes vandaag in het BvL ( liefst 5 brieven waaronder Yann, Bruno en 'jonkheer' Cottenjé!) zal ik een stukje citeren uit een paar, veel interessantere bijdrage van een ex.hoofdredacteur van dezelfde krant: Marc Platel
Citaat:
Het "Chinasyndroom" is bij le prince Philippe geen eenmalig incident. Het is een illustratie van zijn boyscoutsmentaliteit in de meest bekrompen zin van het woord, van zijn arrogante onwil om het federale België te aanvaarden.
Zijn vader probeerde nochtans te doen alsof dit geen probleem meer was. Hij murmelde zelfs de Vlaamse leeuw mee.
In dat verband geeft professor Senelle hem nochtans een niet mis te verstane waarschuwing mee: "Het zou een historische fout van de monarchie zijn", zo schrijft hij in zijn conclusie, "niet bij te dragen tot de verdere verfijning van de staatsvorming en de verdere omvorming van het land tot een echt federaal staatsbestel".
Philippe heeft tijdens zijn 'schoolreis', aldus monarchiekenner Mark van den Wijngaert, suma cum laude bewezen dat het federale België hem niet zint. Integendeel zelfs, hij wil dat eerder in het parlement gemaakte afspraken worden teruggeschroefd en de Vlaamse buitenlandse handel weer de Belgische buitenlandse handel wordt.
Blauwe madam Ceyssens moet een wel heel goedgelovig "parlementslid" zijn als ze voorstelt dat de prins nu ook eens met een uitsluitend Vlaamse handelsmissie zou willen meereizen. Daar denkt hij zelfs niet aan, ook al mag dat op uitsluitend Vlaamse kosten, ook al kan zijn madam intussen flink wat nieuwe kleedjes van dure Belgische couturiers promoten.
De Lambermontafspraken inzake de buitenlandse handel werden op bevel van 'Le Palais' al tot het zo goed als absolute nulpunt teruggebracht terwijl de onderhandelaars nog aan hun palaver bezig waren. Enkel en alleen omdat Laken beefde en sidderde bij de gedachte dat le prince zijn privé-reisagentschap zou kwijtspelen. Nietwaar, Louis Michel?
In een lang gesprek dat wij jaren geleden met de prins hadden stelde hij toen al uitdrukkelijk zich alleen als "Belgische" prins te kunnen gedragen. Van het uitdrukkelijk ondersteunen van een Vlaams initiatief kon dus geen sprake zijn.
Onomkeerbaar
Professor Senelle laat in zijn boek verstaan dat hij wel weet dat Laken niet zal ingaan op zijn verstandige suggestie: werken ze niet mee, aldus de man die le palais als zijn broekzak kent, dan mag men verwachten "dat de spanningen tussen de deelgebieden, binnen de Belgische federatie wel eens het unificerend vermogen van de monarchie kunnen overstijgen". (p. 127) Duidelijker gezegd: als Laken geen federale koning wil leveren-de uitdrukking is van Senelle- dan werkt de monarchie de verder opdeling van het land zelf mee in de hand.
Precies wat le prince Philippe nu deed. Zoals trouwens zonder omwegen opgemerkt op het kleine scherm door VRT-binnenlander De Vadder die stelde dat Philippe 'zijn' Belgique wilde beveiligen, maar precies het omgekeerde bereikt: de monarchie bewees bij monde van le prince Philippe dat zij die communautaire tweedracht zelf wil. Afkeuring in het "brave' Vlaanderen, applaus in het Waalse Zuiden.
In mijn verhaal over 'de Belgen en hun eigenzinnige koning' van twee jaar geleden wordt die groeiende communautaire tweespalt rond Laken reeds aangewezen: omdat Vlaanderen toen een discussie wilde over de dotatie van de vele Belgische prinsen en prinsessen, liet Claude Eerdekens, de slaafse spreekbuis van de PS-top, weten dat 'de monarchie' niet op de politeke agenda stond! Punt gedaan.
Zo te zien wil 'le prince' dat wel. Hij kan alvast een lijstje maken van Vlaamse steden en gemeenten waar hij straks niet meer moet komen, want de burgemeestersjerp zal daar in VB-handen zijn!
Le prince liet weten dat een miljoen volwassen kiezers zijn persoonlijke vijanden zijn. Hij stelde onomwonden dat zijn politieke ergernis enkel en alleen is ingegeven door zijn persoonlijk, rijk betaald eigenbelang.
De Bartjes Brinckman en andere politieke betweters, de geleerde professoren die nu de diepzinnige Vrije Tribunes plegen hoe verkeerd die domme Vlamingen het allemaal zien en al de anderen die ook nu weer zoveel moeite doen om aan le prince te laten weten dat hij het zich allemaal niet zo moet aantrekken, vergissen zich: de breuk is dit keer zo diep dat ze onomkeerbaar is, zo dom dat ze niet meer te herstellen is, zo arrogant dat geen zoetigheid meer helpt om de ergernis nog weg te werken.
Ik herhaal: onomkeerbaar!
Marc Platel
M.PLatel, De Belgen en hun eigenzinnige Koning, uitg. Houtekiet, ISBN 905246643x
R.Senelle, Handboek voor de Koning, Lannoo, Tielt, ISBN 902095380
|
|
