Hendrik Conscience, uithangbord Vlaamse beweging?
 

Volgens schrijver Staf Schoeters alleszins niet, en ik citeer:

"Na zijn door werd Hendrik Conscience eigenlijk min of meer het culturele eigendom en uithangbord van de Vlaamse beweging. Wat diezelfde beweging er echter nooit bij vertelt, is dat de arme man bij leven een overtuigde Belgicist was! Hij schreef al zijn boeken in het Frans en het Nederlands, en koos zijn onderwerpen uit beide culturen. Zijn bedoeling was om zo België één te houden."

In het boek van Marc Platel lees ik dat Hendrik Conscience altijd geijverd heeft om het Nederlands gelijkwaardig te maken met het Frans. Destijds was dat inderdaad nodig, maar dat maakt van de man nog geen flamingant.


Hoe denken de vlaams-nationalisten over de uitspraak van Schoeters? Dikke zever of zit er toch wel waarheid in?

Daar is niets nieuws aan wat je schrijft, dat is al jaren bekend en er is niemand die dat zal ontkennen. In die dagen, en eigenlijk tot de Eerste Wereldoorlog, waren flamingantisme en belgicisme complementair. Ik twijfel er trouwens aan dat Conscience nog zo als een monument, laat staan een voorman van de Vlaamse Beweging wordt gezien, buiten het feit dat hij 'Vlaanderen avant la lettre' als goede negentiende-eeuwse romanticus van een historische kapstok (de Guldensporenslag) heeft voorzien.

Natuurlijk maakt dat Conscience wel tot een "flamingant", niet echter op de manier waarop dat nu wordt aangevoeld maar wel volgens de toenmalige opvattingen. De Vlaamse Beweging vindt immers haar oorsprong in en is ook gegroeid uit de "taalminnaars", waartoe bijvoorbeeld ook Jan Frans Willems behoort die toch de eretitel heeft gekregen van "Vader van de Vlaamse Beweging".

Daarenboven haalt u oude zaken weer boven die we tenslotte al lang weten.

Niet iedereen, geloof me vrij! :)

Of zijn bedoeling was België bijeen te houden, bleek nergens uit. Dat laatste is een ideetje dat Schoeters zelf heeft gebrouwd uit het feit dat Conscience nooit het bestaan van de Belgische staat in twijfel heeft getrokken. In de toenmalige Vlaamse Beweging deed dat echter niemand (tenzij in het begin Jan Frans Willems, maar ook die schikte zich uiteindelijk in het bestaan van België): dat was gewoon geen punt van discussie. Men hoopte immers dat de Belgische staat nog hervormd kon worden en dat er voldoende wettelijke aanpassingen mogelijk waren, opdat aan de rechtmatige verzuchtigingen tegemoet kon worden getreden. WO I en de nasleep ervan hebben die hoop definitief gebroken. Juist op dat ogenblik zit de ommekeer.

Conscience schreef zijn boeken evenwel niet in het Frans, maar vertaalde zijn Nederlands proza - op vraag van een Parijse uitgever - ook naar het Frans. Dat was niet zo verwonderlijk daar Conscience in het Frans was opgeleid (wat zich duidelijk laat merken in zijn Nederlands taalgebruik): hij beheerste het Frans dus wel heel goed.

Conscience was trouwens een heel populair auteur in die dagen, iets wat velen vergeten. Consciences werken kregen niet alleen een Franse vertaling, maar ook Duitse, Engelse, Tsjechische, Deense, Zweedse, Sloveense, Kroatische... tot zelfs later een omzetting in het Esperanto. In Frankrijk was Conscience heel populair in die dagen, net als in Duitsland.

Ik vraag me wel af wat Schoeters nu juist bedoeld met "hij koos onderwerpen uit beide culturen". Bij mijn weten speelt geen enkel verhaal van Conscience zich af in Wallonië...

Zijn er nog dingen die u niet weet? Misschien zit u wel in de BUB, omdat u van niet beter weet...;-)

Hij leerde zijn volk (de Belgen) lezen!

:belgievl: :belgievl: :belgievl:

Misschien eerst even het voorwoord bij de Leeuw van Vlaanderen lezen voor u eens te meer uit totale onwetendheid dingen neerschrijft die kant noch wal raken.

Weten jullie wel van waar het woord België vandaan komt, slimme BUBbers?

... dat is ons door God gegeven, niet?

maar was hij toch niet de bubbers vergeten zeker!!!

Nooit gelezen. Op school ook niet. Nochthans heb ik in door-en door Vlaamse scholen les gevolgd, bv. bij de Jezuïeten in het Sint-Jozefcollege te Turnhout. (en les gekregen van leerkrachten die nu in het Vlaams Belang actief zijn)

We kregen daar wel les over het Verdinaso.

Ah, dat verklaart je houding en pittige uitspraken. ;)

http://www.secessie.nu/?tekst=toonhtml&artikel=902-9


Vlaanderen: een kind van België?
Paul Belien
De huidige historici van de Vlaamse Beweging verkondigen graag de stelling dat het Vlaams-nationalisme een kind van België is. Die stelling hebben ze ontleend aan Jean Stengers. Hij beweerde (zoals zopas nog in een postuum verschenen werk) dat na 1830 in België twee nationalismen ontstonden, eerst het Belgische, en daarna, uit reactie, het Vlaamse. De Vlaamse Beweging zou vóór de Eerste Wereldoorlog uitsluitend een culturele beweging zijn geweest, die Vlaanderen als een integraal deel van de Belgische natie zag. Het Vlaams-nationalisme (d.i. het streven naar een eigen Vlaamse natie) ontstond, beweert men, pas tijdens de oorlog en misbruikte daarvoor de "mythe" van de onderdrukking van de Vlaamse frontsoldaten.

Stengers heeft als franstalige nooit Vlaamse literatuur gelezen. Anders zou hij weten dat, bijvoorbeeld, Ernest Claes in zijn jeugdmemoires melding maakt van een voorval dat zich afspeelde lang vóór 1914. Claes vertelt dat hij in de jaren 1890 op school in Zichem stokslagen kreeg omdat hij op de vraag "Noem mij uw vaderland?" spontaan geantwoord had: "Vlaanderen." Thuis, zegt Claes, had hij nooit anders gehoord dan dat "wij onder den Belg leven." Tenzij Claes dit verhaal verzint (wat volgens Marc Reynebeau ongetwijfeld het geval zal zijn), bewijst dit dat er reeds in de 19de eeuw Vlaams nationaal besef leefde.

Wij zijn ouder
Er zijn echter wel degelijk historische indicaties die aangeven dat het Vlaamse nationale gevoel ouder is dan het Belgische. De Belgische revolutie van 1830 werd gemaakt door lieden die onze provincies bij Frankrijk wilden aanhechten. Deze "rattachisten" werden niet gedreven door een Belgisch-nationaal gevoel. België ontstond slechts als onafhankelijk land omdat de grootmachten geen territoriale uitbreiding van Frankrijk wilden. Er waren weliswaar ook enkele niet-rattachisten bij de Belgische revolutie betrokken, zoals Louis De Potter, maar die schreef nadien dat België en Nederland "herenigd moeten worden."

Het nieuwe Fransgezinde Belgische regime vestigde zijn bewind op basis van terreur. De Orangisten die zich de eerste jaren bleven roeren, werden in 1834 zodanig hard aangepakt door het door Fransen geleide Belgische leger, dat zij zich daarna koest hielden. Hun huizen werden vernield en zijzelf gemolesteerd. Het was daarom gevaarlijk om zich te "outen" als Orangist. Sommigen waren Orangist omwille van economische redenen. Maar er was ook een generatie jonge Vlamingen, zoals Jan-Frans Willems, Ferdinand Snellaert, Prudens Van Duyse, Maria Doolaeghe, de priester Benedict Beeckman, die Orangist waren uit Nederlands-nationale overtuiging. Zij waren de grondleggers van de Vlaamse Beweging.

Omdat het politiek gevaarlijk was om hun trouw aan Nederland te uiten, verklaarden zij dat hun beweging slechts culturele aspiraties had en niet tegen België was gericht. Na 1839 werd het trouwens weinig zinvol om zich nog Orangist te noemen, aangezien Nederland toen zelf zijn aanspraken op het Zuiden verzaakte.

Verstoten kind
Het is dus juist dat het politieke Vlaams-nationalisme uit een zuiver-culturele Vlaamse Beweging ontsproot, maar die beweging had op haar beurt Orangistische wortels en was daardoor een kind van het Nederlandse proces van natievorming. Als dusdanig is het Vlaamse (of Zuidnederlandse) nationalisme ouder dan het Belgische nationalisme. Dat laatste is slechts een artificiële constructie, die post factum gecreëerd werd om België te legitmeren. Jan-Frans Willems, de zg. "vader van de Vlaamse Beweging," was flamingant uit trouw aan Nederland. Ons nationalisme is bijgevolg geen kind van België, wel een kind van Nederland. We werden geen Nederlandse Beweging omdat Nederland ons in 1839 opgaf. Nederland verstootte zijn kind en België onderdrukte het.

Onderdrukking
Onderschat vooral de Belgische onderdrukking niet. Volgens de officiële volkstelling van 1846 leefden er in Vlaanderen 22.134 Franstaligen op een bevolking van 1.959.672 inwoners - zijnde 1,13%. In 1910 waren er in Vlaanderen 47.000 Franstaligen op een bevolking van 2.935.000 - zijnde 1,6%. Toch waren er geen middelbare scholen in het Nederlands.

Terwijl de Vlamingen bewust dom gehouden werden, genoten de door de Habsburgers "onderdrukte" volkeren van Centraal- en Oost-Europa van rechten die ons met opzet ontzegd werden. Reeds in 1850 ging de hele jeugd in Tsjechië naar school. In het Tsjechisch! Zij hadden reeds in de 19de eeuw Tsjechische middelbare scholen, een Tsjechische universiteit, een Tsjechische militaire academie. Hetzelfde was het geval voor de Polen en de Kroaten. In Hongarije, waar nochtans een officiële politiek van "hongarisering" van de nationale minderheden werd gevoerd, genoten minderheden onderwijsrechten van zodra zij ergens 20% van de bevolking vormden. Dat alles lang vóór 1914.

De Vlamingen, daarentegen, maakten in hun eigen land meer dan 98% van de bevolking uit, maar kregen een "signum" als zij op de speelplaats Nederlands spraken. Zij moesten liefst tot 1930 wachten alvorens zij een eigen universiteit kregen. Wij beseffen vandaag onvoldoende hoe schandalig dat was.

De huidige neo-Belgicistische historici beweren dat België nooit een bewuste anti-Vlaamse politiek voerde. Het moet maar eens uit zijn met dit ergerlijke negationisme. Er zijn (behoudens onder de totalitaire dictaturen van Stalin en Hitler) in heel Europa geen volk dat het zo erg te verduren heeft gehad als de Vlamingen. Maar denkt u dat de Belgische autoriteiten zich daarvoor ooit zullen excuseren, of het gedane onrecht compenseren?

O hoe tergend was toch de situatie 100 jaar geleden, daarom moeten wij nu, 100 jaar na datum, onverwijld de boel splitsen!

Ik lieg echt niet. Ik kan u geschiedenisschriftjes van het zesde studiejaar tonen waar de leerkracht (nu mandataris van Vlaams Belang) ons, twaalfjarigen, over het Verdinaso onderwijsde. Had hij dat vijf jaar later gedaan, had ik hem hoogstwaarschijnlijk uit het raam gekieperd. (derde verdieping)

Wat heeft dat laatste er nu mee te maken? De inleiding tot de eerste uitgave werd op vraag van Consciences uitgever in de latere uitgaven niet meer opgenomen. Volgens zijn uitgever was die inleiding immers een iets te virulent pamflet tegen de anti-Vlaamse toestanden in het jonge België.

Onlangs werd De Leeuw van Vlaanderen weer uitgegeven volgens deze eerste druk. Daar staat ook die inleiding weer in. Een aanrader om dat eens te lezen!

Ik ken ze al. Conscience heeft overigens ook zeer lovende woorden geschreven over het Belgische vaderland.

Mag ik die dan eens lezen? In welk werk werden die dan wel afgedrukt?