Het begint op te vallen.....
 

.....hoe bij zowat iedere lancering van "micro-satellietjes" wereldwijd er exemplaren bij zitten,ontworpen en grotendeels gebouwd door universiteiten en hogescholen wereldwijd....

...behalve uit Vlaanderen,of zelfs uit Belgie.

Het kan onmogelijk nog aan de lanceerkosten liggen.Maar van de vroege concepten alover de constructie tot het verwerven van een "lanceerspot",en van initiele activatie tot het uitbaten van de satelliet (typisch voor een levensduur van 6 maanden tot 3 jaar) en het deactiveren en toezien op veilige verwijdering uit de ruimte...(hetgeen van ver vooraf al ferme calculaties en brandstofplanning vergt)....het zou een formidabel project zijn iedere keer weer voor CONCRETE resultaten.Ik kan me ook niet zo direct een meer veeleisende kruising tussen puur wetenschappelijk- ,planningsmatige overwegingen en industrieel voorstellen.

Allerlei departmenten van een universiteit komen er aan te pas en moeten samenwerken.....

DAT is misschien de reden dat het hier niet doorgaat,de scheidingsmuren moeten weg en de nutteloosheid van een aantal departementen wordt keihard in het harde zonlicht gesteld.......:-o

Gelukkig hebben we nu departementen 'social science'. :roll:

Breek me de bek niet open......Het allerergste is dat de rangen en titels van die pretpakket-diplomas als "gelijkwaardig" beschouwd worden aan die van de "praktische" departmenten.

Wel 2 pico-satellietjes van elk 4 kg.

....das toch al iets...



Maar het mag onderhand wat meer zijn,tenslotte hebben we genoeg universiteiten en hogescholen,en nog eens,het is moeilijk een meer veeleisend en LEERZAAM inter-departementeel soort project te bedenken....