| quercus |
25 september 2021 13:55 |
Het ZILVERFONDS of de financiële onwetendheid.
Volgend artikel is van de hand van Pierre Huylebrouck, redacteur van het beleggingsblad Mister Market Magazine.
Citaat:
Een hele geruststelling voor iedereen
9/11, het was een trieste twintigste verjaardag van de meest traumatiserende gebeurtenis van deze eeuw. Gelukkig mochten we vorige week ook een andere verjaardag vieren: 20 jaar Zilverfonds! ‘Goed nieuws voor alle generaties!’, juichte de voor de gelegenheid op 500.000 exemplaren gedrukte ‘De Zilverkrant’, met de toen razend populaire bv Rob Vanoudenhoven en bw Jo Lemaire op de cover. Want: ‘Het Zilverfonds is een feit. Dit fonkelnieuw fonds moet de weerslag van de vergrijzing op de pensioenen opvangen. (...) Daarom wil de regering nu een reserve aanleggen vóór het te laat is. (...)
Voor de jongeren van vandaag is het Zilverfonds de beste garantie dat de belastingen niet zullen moeten worden verhoogd om de pensioenen te betalen. En de ouderen van nu kunnen erop rekenen dat hun wettelijke pensioenen zeker worden uitbetaald. Een hele geruststelling dus, voor iedereen.’
We zouden de verjaardag van dit waarlijk heuglijk moment hebben gemist, ware het niet dat onze federale minister van Pensioenen vorige week met een sierlijke zwaai de knuppel in het hoenderhok zwierde. Het was me weer het pensioendebat: een orgiastische kakofonie van tenenkrullend slecht gezwets. Links, rechts, besparen, belasten, langer werken, korter werken, we draaien al veel te lang in die vleesmolen der aangevreten quasi-ideeën om onze pensioenen en welvaartsstaat betaalbaar te houden. En waarom? De sluitende oplossing was er toch? Het Zilverfonds was een feit!
Het idee was alleszins uitstekend. Spijs zo’n beleggingsfonds met
begrotingsoverschotten en extraatjes, zoals de verkoop van telecomlicenties en de annexering van de Belgacom-pensioenpot, en beleg het voorzichtig en slim voor de volgende generaties. Op papier kan zoiets niet mislopen. Na tal van extraatjes (begrotingsoverschotten zijn fata morgana’s in België) stond na enkele jaren zowat 20 miljard euro op de Zilverfonds-rekening.
Beleg dat bedrag op een intelligente manier in kwaliteitsaandelen, en wat heb je dan na één generatie van 25 jaar?
Voorzichtig gerekend (jaarreturn 6,6%): 100 miljard euro. Realistisch gerekend: minstens 200 miljard euro. Alleszins: meerdere miljarden per
jaar. En als de extraatjes intussen blijven toevloeien en op hun beurt slim worden belegd, dan heeft België inderdaad geen enkel pensioenprobleem meer zoals De Zilverkrant zo plechtig aan elke Belg jong en oud beloofde.
Het werd een miskleun van jewelste. De extraatjes - nota bene met inbegrip van de aandelen uit de Belgacom-pot! - werden allemaal omgezet in haast renteloze Belgische overheidsobligaties. Opbrengst nihil. Wie had het onzalige idee om van dat Zilverfonds een geldvernietigend mechanisme
te maken, terwijl de miljarden voor het oprapen lagen? Allicht iemand die de beurs als spaarinstrument verkettert zonder enige kennis van zaken. Zo lopen er véél rond in ons parlement.
Voor de mensheid was 9/11 een dramatische gebeurtenis. Voor de toekomst van onze jongeren kan het wanbeleid rond het prima idee van het Zilverfonds nog ingrijpender worden. Wie van alle achtenswaardige politici en opiniemakers die vorige week gretig deelnamen aan de babylonische
spraakverwarring rond ‘de betaalbaarheid van onze pensioenen’ durft na twintig jaar het idee te herlanceren, ditmaal wél met een intelligente uitvoering? Niet allemaal tegelijk, hé...
|
Anders gezegd: onze Belgo-politiekers konden het niet laten om hun klauwen te leggen op de middelen van dat Ziverfonds. Het geld werd immers allemaal gestopt in overheidsobligaties. M.a.w. het geld verdween in de bodemloze put van de Belgische Schatkist.
Het aanleggen van dergelijk fonds zou mogelijk geweest zijn in een land met een andere geestesgesteldheid bij de politici. Een land zoals Zweden, Noorwegen, Denemarken, Nederland of Duitsland. Maar in geen geval in een Club Med-staat zoals België/Belgique. |
