kwart van de Belgen voor vervanging van parlementaire democratie
 

Hiervan wordt men toch even stil.
Men spreekt hier van vervanging, niet van verbetering of aanpassing.
Ook de roep naar 1 leider is opvallend.
Hebben die jongelui niets uit het verleden geleerd?
Men zegt altijd dat de democratie van buitenuit aangevallen wordt door bv extreem rechts of door die mafkegels van QAnon !
Hert gevaar blijkt nu van binnenuit te komen nl van de nieuwe,jonge kiezers zelf.
Dat belooft voor de toekomst!

https://www.hln.be/binnenland/peilin...atie~a3a0a51f/

Verklaart de massale steun voor de disproportioneel vrijheidsbeperkende coronamaatregelen.

De Croo is dus met vlag en wimpel gebuisd. En toch is hij (volgens de peilingen) de populairste politicus. terwijl zijn partij een goeie 11% van het kiesvee bevalt.
Volgens mij is er in medialand dikke stront aan de knikker.

Een parlementaire democratie is O.K., op voorwaarde dat het een parlementaire democratie is. Maar DAAR wringt het schoentje.

Wilfried Dewachter analyseerde 20 jaar geleden al de mythe van de parlementaire democratie in België.

De particratie is m.i. het grootste gevaar voor de democratie.
Daardoor krijgt de kiezer genoeg van die zogenaamd "democratische besluitvorming" en keert hij zich naar extremen.
Begin eerst met het gedoe van de rangorde op de kieslijsten af te schaffen. Diegene met de meeste (naam)stemmen is verkozen.
Ook het pervers systeem met de opvolgers is een aanfluiting van het democratisch principe.
De vervanger is de volgende op de lijst volgens kiesresultaat.

Het is net onze 'parlementaire democratie' die de mensen doet roepen, "Hitler kom terug, alles is vergeven." De mensen beseffen instinctief dat enkel zo iemand de Belgische smeerlapperij kan opkuisen.

Is dat een toekomstbeeld, ook in België bij een volgende regeringsvorming.

De particratie plus een hoop regels die de Vlaamse meerderheid tot feitelijke minderheid degraderen.
En NOG zijn het de leiders van de Franstalige partijen die het meest van hun teut maken.

Is er een correlatie tussen de geloofsovertuigingen van die jongeren, en hun wens tot sterk leiderschap (kalief ?) ?

In 2007 is bovenop de mythe van de parlementaire democratie de mythe van de omgekeerde transfers van Jules Hannes bovenop gekomen.
De schandelijke miljardentransfers van Vlaanderen naar Franstalig België gaan onverminderd voort, maar het is nooit genoeg voor de ontvangers. De Vlaamse ezels moeten de eerste blijken van waardering nog zien.
Dankbaarheid? Dat is een bloemke dat in weinig francofone hofkens bloeit.
Niet alleen Franstalig België vindt het vanzelfsprekend dat Vlaanderen voor miljarden euro per jaar wordt bestolen. Ook hun "Vlaamse" collaborateurs denken er zo over.

Er is niets dat de particratie zo in de handen gewerkt heeft als het afschaffen van de kiesdistricten met één verkozene. Dit is gebeurd in 1900. De partijleiding kon van dan af bij een kiesomschrijving met meerdere zetels zelf gaan bepalen wie op een 'verkiesbare' plaats kwam te staan. En toen zijn die politieke 'dynastieën' ontstaan waarbij zetels vererfd geraakten in dezelfde familie.

Vroeger in de éénmans kiesdistricten werd er door de lokale partijen een voorverkiezing gehouden om de sterkste kandidaat van elke partij aan te duiden. De nationale partijleiding had hier weinig of geen vat op. Zo werd Daens in weerwil van de Katholieke partij en Koning verkozen in Aalst. Kneusjes maakten geen kans, enkel redelijk onafhankelijke, sterke persoonlijkheden slaagden. Opvolgers bestonden niet. Kwam een volksvertegenwoordiger te overlijden, dan werden tussentijdse verkiezingen gehouden in het betroffen kiesdistrict (zoals nu nog in het VK).

Doordat de volksvertegenwoordiger, vaak aangeduid als zijnde de kandidaat met de meeste stemmen en niet noodzakelijk een absolute meerderheid, was hij gedwongen een minder extreme meer centrum gerichte politieke houding aan te nemen. Het algemene belang werd hierdoor bevorderd. Politieke scherpslijpers maakten minder kans.

Uit het artikel blijkt dat behalve een angstwekkend percentage jongeren deze groep ook bestaat uit 'niet actieven' (doppers, gepensioneerden, invaliden) en mensen met een laag opleidingsprofiel.

Een heel jammere vaststelling is dat deze groep zo vatbaar is voor het populisme van de 'sterke leider'... :-(

En wie opkomt, en daarna kiest om toch niet te zetelen, wordt gedurende 5 jaar van alle verkiezingen uitgesloten.
Dat zou hen leren om valse kandidaten op de lijst te zetten.

Als ze die leider democratisch verkiezen is dat toch ok? Stel dat hij volmachten krijgt van het parlement.

We zitten zo te zien weer in een soort jaren '30.

Edoch, net als in de jaren '30 zijn de ondergravers van de democratie het pleit verliezen.

Juist, de boekverbrandingen zijn al bezig. Kijk naar het Belgische credo, "vreemdelingen eerst, Vlamingen laatst."

De jaren dertig komen er inderdaad weer aan.

De zucht naar de sterke leider (dus : naar een fascistisch regime) is nu partijpolitiek beperkt tot het Vlaams Blok, dat geen tegenhanger heeft in franstalig belgie.

Deze enquête toont aan dat het probleem geen regionaal maar wel nationaal fenomeen is. Echt happy kan ik daar niet van worden...

Ik vind anders dat Bartje ook al lang de NVA leidt. Dat die Vlaams-nationalisten altijd dezelfde 'leider' moeten hebben, kan er bij mij niet in.

ge verwijt anderen van een laag onderwijsprofiel, maar zelf kunt ge nog altijd niet een correcte definitie van fascisme geven.

Dat lijkt me wel een ander gegeven te zijn, dan de zucht naar een autoritair regime (= de sterke leider). Dat is alleen te vertalen naar een zucht naar een fascistisch regime zoals indertijd met Mussolini in Italie, met Hitler in Duitsland.