| morte-vivante |
19 november 2021 10:39 |
Waar blijft het langetermijnplan?
We worden geregeerd door kortetermijndenken.
Van verstrenging naar lockdown naar versoepelingen naar Rijk Der Vrijheid naar pasjesmaatschappij naar verstrengingen en nu een dreiging met een nieuwe lockdown als we nu niet luisteren.
Er wordt reactief geregeerd door de verschillende overheden, al anderhalf jaar lang. En dat is niet normaal.
We weten ondertussen dat dit virus niet meer gaat weggaan. We weten ondertussen dat dit virus zich, zoals al die andere respiratoire virussen, zeer cyclisch e seizoensgebonden draagt, en we kunnen ons dus verwachten aan nog meer golfbewegingen. We kennen ondertussen de populatie die het grootste risico draagt voor complicaties. En we weten dat de huidige toestand van de gezondheidszorg niet voldoende is om te voorkomen dat we bij elke golfbeweging in een collectieve angstkramp verzanden.
Een arts verwoordt het zo:
Citaat:
Het coronavirus wordt door de overheid en media constant als dé oorzaak gezien van de repetitieve overrompeling van onze ziekenhuizen. Maar voor mij is corona eerder de windstoot die de inherente zwaktes van ons zorgsysteem genadeloos blootlegt. Een overheid die de zorgsector jarenlang meer en meer puur op efficiëntie en turnover heeft georganiseerd, overladen heeft met regeltjes en paperasserij én geen plan had voor de reeds jarenlange penurie aan zorgverleners. Moet die overheid dan niet structureel deze onderliggende weeffouten aanpakken i.p.v. mensen weer in hun kot te duwen omdat de zorg opnieuw vastloopt?
|
Citaat:
Moet de overheid niet nadenken en veel sneller anticiperen hoe ze mensen meer uit het ziekenhuis kan houden door gericht te boosteren en meer in te zetten op preventieve maatregelen zoals gezondere levensstijl? Zou de overheid niet meer kunnen investeren in zorgverleners en minder in managers en bureaucratische regelneverij?
|
Het structureel probleem binnen de gezondheidszorg is niet nieuw, en wordt al jaren terecht aangeklaagd. Het structureel tekort aan verpleegkundigen, in 2020 nog maar eens aangekaart door het Federaal Kenniscentrum, is ook niet nieuw. En dat de jarenlange besparingen in de gezondheidszorg diezelfde gezondheidszorg onder druk zou zetten, vooral tijdens piekmomenten, was te verwachten. Het zware griepseizoen van 2018 legde al de tekortkomingen van de gezondheidszorg tijdens een piekbelasting pijnlijk bloot
Citaat:
Ook in ziekenhuizen elders in Vlaanderen is het erg druk, zo blijkt uit een rondvraag. “Hier gaat het veelal om hoogbejaarden met een longontsteking”, zegt Marc Van Ranst, viroloog van het UZ Leuven. “Sommigen liggen op afdelingen waar ze normaal nooit zouden terechtkomen. We zoeken plaats waar er plaats is: het water staat ons aan de lippen.” Van Ranst hoopt dat er snel beterschap komt. “Al zijn we waarschijnlijk nog meerdere weken zoet.”
“Het is inderdaad puzzelen om iedereen een plaatsje te geven”, zegt Lieve Ketelslegers van het Jessa ziekenhuis in Hasselt. “Op een gemiddelde dag zien we op de spoeddienst 120 patiënten. Nu zijn er dat soms bijna 200. Dat ligt vooral aan de griep.” Noodgedwongen stelde het Limburgse ziekenhuis vorige week een aantal (niet dringende) operaties uit om zo bedden vrij te houden.
|
En dat was voor een milde griepvariant.
Waar blijft dus het langetermijnplan? Wanneer gaan politici eindelijk aan beleid doen? Wanneer kunnen we een meerjarenplan verwachten die iets doet aan het structurele probleem binnen de gezondheidzorg, de huidige gezondheidszorg voorbereidt op de nieuwe maatschappelijke realiteit, zodat we vermijden dat elke toekomstige golf leidt tot een collectieve angstkramp in de zorg, waardoor de hele maatschappij gestrafd moet worden met collectieve maatregelen? |
