Wie heeft er met CD&V in de regering nog de N-VA nodig?
STAATSHERVORMING
CD&V dwingt federale premier te luisteren naar de regio’s (
De Standaard, 22 november 2021)
CD&V wil de regio’s de bevoegdheid geven om met een officieel verzoekschrift bij de premier federale wetgeving aan hun noden te laten aanpassen. De eerste minister krijgt dan drie maanden om gemotiveerd te antwoorden.
‘Wij wachten niet op een staatshervorming in 2024 om hefbomen te creëren voor beleid op maat van de deelstaten’, zegt CD&V-fractieleider Servais Verherstraeten. ‘Ondernemers, werkzoekenden en zorginstellingen verwachten vandaag oplossingen voor hun problemen, geen communautaire luchtkastelen.’
Daarom heeft hij samen met partijgenote Nathalie Muylle een wetsvoorstel ingediend dat de regio’s een vingertje geeft in het federale beleid. In het federale regeerakkoord is afgesproken dat een asymmetrisch beleid mogelijk is, waarbij de federale wetgeving wordt aangepast aan de specifieke noden van een regio. In die mogelijkheid is voorzien op het vlak van werkgelegenheid en gezondheidszorg.
Maar bij CD&V heerst de frustratie dat die bepaling vooralsnog dode letter blijft. Vlaams minister van Werk Hilde Crevits (CD&V) klaagde eind augustus nog dat haar Vlaams verlanglijstje bij haar federale collega Pierre-Yves Dermagne (PS) op een koude steen was gevallen?*(DS 27 augustus). ‘Het wordt tijd dat er tempo wordt gemaakt’, zegt Verherstraeten. Daarom stellen de christendemocraten nu voor om de regio’s officieel de bevoegdheid te geven om een verzoekschrift in te dienen bij de premier om federale wetgeving naar hun noden aan te passen. Die moet het verzoekschrift dan binnen de twee maanden voorleggen aan de federale ministerraad. Vervolgens moet de eerste minister binnen de drie maanden aangeven, met een motivatie, of hij/zij al dan niet gevolg geeft aan het verzoek. Zo wil CD&V vermijden dat verzuchtingen van de regio’s diep in een federale schuif belanden.
Het duo noemt in zijn wetsvoorstel meteen een paar voorbeelden van zo’n gewenst asymmetrisch beleid. Zo wil CD&V dat een vrijwilliger altijd zijn uitkering kan ?*behouden, als de Vlaamse arbeidsbemiddelaar (VDAB) aangeeft dat het vrijwilligerswerk kadert in een activeringstraject. Dat is vandaag niet het geval, en de beslissing over wie een werkloosheidsuitkering krijgt, is federaal beleid. Daarnaast wil CD&V dat wie een vergoeding krijgt voor een stage die leidt naar een knelpuntberoep, gemakkelijker zijn uitkering kan behouden. De federale wetgeving maakt dat nu niet altijd mogelijk.
Maar ook in de gezondheidszorg, een thema dat voor de PS gevoeliger ligt, heeft CD&V al meteen twee voorstellen klaar – niet toevallig heeft de partij met Wouter Beke ook de Vlaamse minister van Welzijn in haar rangen. De christendemocraten willen dat de regio’s veel meer zelf kunnen bepalen waarvoor ze de ziekenhuisbedden inzetten die hun toebedeeld zijn. ‘Vlaanderen en Franstalig België kijken heel anders naar zorg’, zegt Muylle. Nu zit de regie daarover nog heel sterk op federaal niveau. Om het beroep van verpleegkundige aantrekkelijker te maken wil Vlaanderen studenten verpleegkunde vanaf het vierde jaar ook een onkostenvergoeding kunnen geven.
Of CD&V gehoor zal krijgen van de andere meerderheidspartijen, weet Verherstraeten nog niet, maar hij verwacht niet veel problemen. ‘Het regeerakkoord is gebaseerd op samenwerking tussen de verschillende entiteiten. Ons voorstel is daarvan een toepassingsvoorbeeld.’
De partij wil met dit voorstel – ook tegenover de kiezers van de N-VA – duidelijk maken dat niet alle heil verwacht moet worden van een grote staatshervorming. Maar dat wil niet zeggen dat de partij een staatshervorming in 2024 opgeeft. Of die er in 2024 komt, is trouwens nog maar de vraag. Daarvoor is nog altijd een tweederdemeerderheid nodig. ‘Een staatshervorming is de facto onmogelijk’, zei Magnette onlangs nog bij het openingscollege politicologie aan de UGent. Als dit voorstel het haalt, heeft CD&V toch al één vogel – weliswaar een erg kleintje – in de hand.