Trouwen
 

Ik wil je man (vrouw) zijn en ik beloof je trouw te blijven in goede en kwade dagen, in armoede en rijkdom, in ziekte en gezondheid.

https://www.hln.be/binnenland/geriat...leem~a5181c60/

Kortom, tot waar het door de kerk opgedrongen ideaal van trouwen allemaal leiden kan.
Helaas trappen vele naïeve zielen er klakkeloos in, mee geholpen door eindeloze reeks van romantische films en series met een happy end. Fictie vs realiteit.

En wat is uw punt ?

Waar zit hem het probleem ? Dit zijn gepensioneerden toch ?

Dat het huwelijk een voorbij gestreefd instituut is en ik niet begrijp dat mensen überhaupt nog trouwen.

Hey blue sky, zijn er donkere wolken aan de blauwe hemel?

Er wordt minder getrouwd. Zolang er nog getrouwd wordt kan je moeilijk spreken van voorbijgestreefd. De motivatie is divers: emotioneel of praktisch.
Ja, er zijn gehuwden die menen dat ze het nooit meer zouden doen.

Praktisch kan ik uiteraard inkomen, doch het zou wettelijk geen noodzaak moeten zijn om die redenen.

De emotionele reden zie ik eerder als blinde naïviteit.

En hoe denk je de praktische kant anders te bewerkstelligen ?
Hoe dan ook, voor tweeverdieners is het dikwijls nadelig om te trouwen.

2

Blijkbaar deinzen nogal wat mensen ervoor terug om een formele levenslange verbintenis aan te gaan. Het gaat hem hier uiteindelijk over een contract. En de verplichtingen van dergelijk contract naleven vergt een inspanning. Aan een huwelijk moet gewerkt worden. Wellicht de belangrijkste verplichting is jezelf te beheersen op allerlei vlakken. Hier is het de gewoonte niet maar in de USA bijvoorbeeld wordt vóór het afsluiten van het huwelijk dikwijls een soort “huishoudelijk reglement” opgesteld. Hierin wordt reeds op voorhand een regeling voor allerlei praktische huishoudelijke problemen vastgelegd. Kwestie van mogelijke conflicten te voorkomen.

Er zijn ook mensen met een wreed wankele situatie die denken dat trouwen daarbij enige hulp zou kunnen bieden in de zin van "trouwen is houwen"

Een wreed povere gedachte maar toch ...

Er daarbij zijn er zelfs mensen die overgaan tot het maken van kinderen omdat zij denken zo hun wankele relatie te kunnen redden in sommige gevallen.

Ik vind het woord 'huwelijk' op zich al wreed raar klinken.

Er wordt als eens gezegd:
"Arm geboren worden, daar kan je niets aan doen.
Met een arme trouwen is uit lompigheid."

Ik heb een echtpaar gekend uit de zogezegde "middenstand". Twee zonen hadden ze met een leeftijfdsverschil van een zowat zeven jaar. Twee flinke jongens met een goed voorkomen. Het was mijn vrouw en ik opgevallen hoezeer die ouders bekommerd waren dat de zonen een "goede partij" zouden vinden. Daarbij was de achterliggende financiële toestand van het gezin waar de mogelijke "kandidate" uit kwam nog het meest doorslaggevend. Zelf gaven ze dat natuurlijk nooit toe, maar bij alles wat ze omtrent vriendinnetjes en huwelijken vertelden lag het er vingerdik op. En het viel ons ook op dat de twee zonen eigenlijk min of meer stilzwijgend daarin meegingen. Voor de oudste hadden ze een vette vis: de dochter van een zéér welstellende handelaar. Ze hadden geluk, want de moeder van de kandidate had ook dergelijke mentaliteit. Er volgde een huwelijksfeest met veel toeters en bellen.
Korte tijd later kwam de jonge echtgenoot thuis en vond zijn vrouwtje in bed met een "vriend". Tja... 8-)

"Een korte tijd later." Nogal een geluk dat er nog geen kindjes werden gefabriceerd. (grappig bedoeld).
Wat je uiteindelijk vertelt klinkt bekend in de oren. Trouwen met iemand van (uit) dezelfde stand en met dezelfde overtuiging werd aanbevolen.
Het mag ook gezegd, als een arme trouwt met een rijke is er vroeg of laat ambras.

Ik heb nooit begrepen dat mensen "trouwen" een probleem vinden, maar wel samen kinderen maken. Een kind samen hebben is een veel grotere investering en engagement dan "trouwen" he, dat een administratieve formaliteit is, en ergens ook een vorm van elkaar een soort van engagement geven. Als getrouwd zijn een probleem is kunt ge scheiden. Maar een kleine afmaken om dat ongedaan te maken, dat is een stuk moeilijker.

Voila.

Trouwens, ikzelf ben totaal ongevoelig voor "ontrouw". (mijn vrouw denkt daar anders over :-D ). Mij zou dat eigenlijk niet kunnen schelen dat mijn vrouw met andere mannen (of vrouwen) neukt, zolang dat maar de relatie die ze met mij heeft niet fundamenteel verandert.

Zij is niet de enige. :-)
Zou het kunnen dat vrouwen meer dan mannen trouw belangrijk vinden ?

Ben ik even blij om mijn ganse leven werkloos te zijn geweest:-)

Is het niet eerder zo dat vrouwen daar minder eerlijk over zijn ? Je moet uiteindelijk altijd met twee zijn om ontrouw te zijn.

Maar wat betekent ontrouw zijn ? De parenclubs zitten vol met mensen die mekaar oprecht heel trouw zijn. Die mensen zijn eerlijk tegenover elkander. Iedereen geeft daar tenslotte een andere invulling aan.