Veel te weinig speculatie.
 

Er is veel te weinig speculatie. We zijn nog altijd niet geleerd. Net als tijdens de coronahamsteraanvallen, toen verpleegsters geen eten hadden, zijn ook nu weer de steuntrekkers met alle olie, bloem, ... weg. De winkels hadden de prijzen van de producten onmiddellijk moeten opslaan wanneer duidelijk werd dat Rusland Oekraïne binnen viel, een belangrijke producent van oliën en granen. Waarom verdienen die CEO's eigenlijk stukken van mensen als ze de prijzen niet meteen laten opslaan om meer winst te maken en er zo voor te zorgen dat het de werkenden zijn die de producten nog kunnen betalen ipv de steuntrekkers die nu met alles weg zijn. Toen uiteindelijk beslist werd om nog slechts een eenheid per klant toe te staan was alles al lang op. Dat lijkt hier de USSR wel. Laat de markt spelen, rechtvaardiger bestaat niet.

Hoe kun je toch de zaken 180 graden omkeren tov de realiteit?

Hoe of wat bedoel je ?

Zouden we niet wat roebels kopen nu?

Kijk eens naar de decennia trends van prijzen van producten die mensen kopen voor spaardoeleind. Bekijk de prijzen van de laatste jaren, en vergelijk ze in die decennia trends. Er is net piek speculatie.

Dat is een rake.
Herinner Brexit, pond.
Herinner olie, kopen en geld toekrijgen, negatieve prijs (allez.. in de termijncontractenwereld dan).
De grootste kemels worden geschoten door mensen die kopen aan recordhoge prijzen maar foutief denken dat die bodems voor de toekomst zijn.
EN
...omgekeerd.

Ik had het niet over speculatie op macroniveau of over het effect van gratis geld. Daarvan schreef ik al langer dat er teveel is. Neem bijvoorbeeld de graanmarkten: veel speculatie op wereldniveau terwijl de banken weigeren de boeren geld te lenen voor stockageciternes waardoor die niet zelf op microniveau kunnen speculeren. Nochtans spreidt speculatie op een lager niveau het risico beter doordat er meer actoren, meer informatie en meer beslissingen betrokken zijn. De concentratie van de speculatieve beslissingen verhoogt het risico. Er gebeurt teveel topdown waardoor foute informatie, een foute beslissing of gewoon teveel hebzucht een te grote invloed hebben.

In 2014 waren er ook sancties tegen Rusland vanwege de Krim.

Toen konden handige Harry's ook veel verdienen door roebels te kopen.

Indirecte tip: LNG schepen.

2/3 van die schepen worden/werden in Zuid-Korea gemaakt...

En nu we van Russisch gas af willen geraken...

Aan de koers van Lotus te zien eten we tegenwoordig net heel veel spikelassie.

Dat is geen speculatie. Om dat woord te plakken moet er op het moment van doen risico zijn. Risico winnen of verliezen. Dat "gratis geld" is als een casinobaas die zijn spelmachines voor BEPAALDE spelers op winst bezorgen zet (symboliserende renteverschillen). Dat is geen speculatie, en zelfs geen gokken meer. "Sponsoren", noemt dat, met andermans afgepakt geld / koopkracht.

Dat is onzin. Wanneer de oogst elders of later meer dan voorzien meevalt zitten de boeren daar met hun silo's vol graan die minder ipv meer gaan opbrengen. Het is wel degelijk speculatie. Er schuilt evenveel risico in het stockeren door een boer dan door een groothandelsspeculant. Alleen is het risico meer verspreid.

En is de kans kleiner dat enkele groothandelspeculanten de prijzen doen stijgen terwijl dat niet nodig is.

De situatie die je beschrijft is wèl speculatie. Omdat er zoals gezegd risico bestaat op dat moment. En, door situaties buiten menselijke macht om (oogst valt mee of tegen door weer enz).
Wat entiteiten van centrale planning doen daarentegen, is binnen menselijke macht, en risicoloos wegens dwangbasis (rentes enz dwingen).

Wat je toevoegde over "groothandelsspeculanten" die prijzen zouden doen stijgen "terwijl dat niet nodig is", dat is niet door opslag, dat is door termijncontracten in te nemen. De "futures" markten. Die zijn een instrument om beoogde winsten te verzekeren, in te dekken, TEGEN SPECULANTEN.
Om dat te schetsen: stel zo een groothandel. Stel die is van plan X ton grondstof Y. kopen en zeker zijn van de prijs die hij gaat moeten betalen. Probleem is dat speculanten die prijs kunnen doen stijgen in de tussentijd.
Om die voor te zijn, te frontrunnen, richten ze een termijnmarkt op voor grondstof Y. De groothandel bestelt de grondstof, maar koopt tegelijk "long" posities op de termijnmarkt. Er is dus enerzijds de bestelling van X ton grondstof, maar ook een evengrote nep (want nooit geleverd) bestelling, dus een dubbele bestelling. Er zijn twee prijzen, een momentele (spot)- en een termijn (futures), en de beheerder van de termijn/futures markt (overheid) geeft geld voor niks zolang de twee prijzen verschillen. Dat geld voor niks, gemakkelijke winst, gratis geld, is de motivatie voor wat ze noemen "arbitrage" contracten. Het kopen / innemen van dergelijke posities, doet de futures en spot prijzen naar elkaar toe bewegen, tot de winst ophoudt door gelijkheid.
En zo drijft de centrale planning prijzen kunstmatig op, als 1 van haar tactieken in hun strijd tegen speculanten.
Dat laatste is ook de bestaansreden van een centrale bank: speculatie bestrijden. Voorkomen dat geldeigenaars/spaarders hun inflatie gebaseerde diefstal ontwijken via andere markt begreepen. Zo ontstonden, 1 voor 1, de termijnmarkten. Telkens een grondstof (en intussen een heel nest andere zaken, incluis cryptomunten) door spaarders werd gekocht, creerde de centrale planning er een termijnmarkt.

De roebel stijgt goed.