Kan een goede vriendschap toch ten einde lopen?
 

Hebben jullie al ooit vrienden verloren door externe figuren die alles kapot maken?

Ik denk aan een partner die niet tolereert dat je nog regelmatig contact hebt met je vrienden.

Bij mij kort samengevat: We waren een groep van 10 mensen. 6 waren de harde kern die mekaar ruim 10 jaar goed kennen. Enkele anderen gaan mee op stap, maar hebben niet dezelfde band.

Toen ik 10 jaar geleden bij de groep kwam, had ik een geweldige klik met 1 ervan. Laten we hem Dirk noemen. We werden goede vrienden, eigenlijk beste vrienden. Maar de buurjongen van Dirk voelde zich bedreigd door mij. Plots was Dirk niet meer alleen voor hem. Ze kennen mekaar al sinds de kleuterklas. Buurjongen (Klaas) moest zijn vriendschap delen en heeft zich gedurende 10 jaar steeds tegen me verzet. Vooral door pogingen om me buiten te sluiten als de groep samenkwam. Maar anderen gingen er niet in mee, en stuurden me dan een bericht.

Doorheen de jaren werden de streken van Klaas steeds erger. Soms echt gemene zaken. Ik heb Klaas nooit aangevallen omdat ik weet dat hij als kind beschadigd is (pleeggezin, mishandeld door ouders). Klaas klampt heel erg aan Dirk, en is bang om zijn positie als beste vriend te verliezen. Begon mij dus aan te vallen. Ik heb het lang genegeerd. Maar het werd op een keer te vermoeiend en ik nam afstand van de groep.

Als er 1 rotte appel in zo'n groep is, heeft de vriendschap met alle anderen dan nog wel een kans op slagen?
Ik heb zoiets van "we zijn een groep of we zijn niks". Door het gezinsleven zien ze elkaar gemiddeld 1 keer per maand, in groep. Ik zie niet hoe ik met goede kerels een vriendschap kan onderhouden als we niet in groep kunnen samenkomen.

In andere groepen zag ik deze zelfde dynamiek, maar dan door een relatiebreuk tussen man en vrouw. De groep moet dan 1 van de 2 kiezen, en de andere verliest contact met iedereen.

Natuurlijk kan dat.

U zegt rotte appels.

Ik zeg, mensen hebben nu eenmaal emoties. Lust, jaloezie, woede enz. Die eerste 2 kunnen veel kapotmaken.

Schoonheid is in het oog van de toeschouwer.

Is allemaal subjectief hé, niet zo zwaar aan tillen. Vrijgevige bui...

Dit snap ik tussen 2 vrienden.
Wat ik erger vind is dat jaloezie van 1 lid van een groep, de vriendschap van een hele groep bemoeilijkt. Ook met mensen waarmee er helemaal geen probleem is.

Je kiest voor vluchtgedrag omwille van één rotte appel in de mand ?
Zeg gewoon die kerel één keer waar het op staat, zonder drama en zonder derden erbij en negeer hem daarna straal alsof hij niet meer bestaat.

Afgeschreven.

Het ergste moet zijn dat je ontdekt dat je zogezegde vriend een Blokker blijkt te zijn.

Hoeft niet noodzakelijk, maar dat maakt het niet altijd makkelijker voor de direct betrokkenen. Ik en m'n ex vriendin, delen nog steeds dezelfde vriendengroep. Dat gaat vaak prima, maar is toegegeven soms ook wel ingewikkeld en af en toe zelfs ongemakkelijk. Het was overigens ons gezamenlijk besluit, dat onze problemen geen invloed moest hebben op onze gemeenschappelijke vriendengroep.

Zo simpel kan 't inderdaad zijn.

Ik zou me ook nog afvragen waarom de rest van die groep van 10 nog steeds geen afstand genomen heeft van die ene rotte appel.
Of hebben die anderen geen flauw idee van wat er zich afspeelt?
Ergens moet hen dat toch ook al opgevallen zijn.

Niets is voor altijd
zelfs vriendschappen
Hoe pijnlijk dat ook kan zijn, zeker als het langzaam uitdooft omdat je langzaam uit elkaar groeit.

Hij is niet voor iedereen even rot. De helft wil hij voor zijn kar spannen en de andere helft negeert hij. Hij klampt vooral vast aan zijn buurjongen. Ze kennen mekaar inmiddels 30 jaar. Toen ik in het begin bij de groep kwam, stelde ik vast dat ook anderen werden buitengesloten door Klaas. Niet elke keer, maar Klaas wilde 50% van de tijd alleen afspreken met zijn buurjongen.

Eens om de 2 weken mocht de rest ook eens komen. De groep kwam met Nieuwjaar ook steeds samen. Klaas organiseerde dat dan, maar plaatste naamkaartjes. Hij ging naast de buurjongen zitten en de rest moest aan de overkant van de tafel zitten, eigenlijk in isolement. Klaas wilde bij het uitgaan Bob spelen, maar ging niet iedereen halen "omdat sommigen te ver wonen".

Natuurlijk merk je zo'n dingen. Je kan het wel zeggen maar dan volgt er gewoon ontkenning, of ruzie.
En als er spanningen komen, gaat Klaas onmiddellijk het slachtoffer spelen bij de groep. Alsof ik hem heb aangevallen. Het is gewoon vermoeiend. Je kan ook niet eerlijk dingen uitpraten met mensen die oneerlijk zijn.

Binnenkort de grootste partij van het land.
Ik vind het veel erger als iemand leeft op kosten van de samenleving. Het kiesvee van socialisten

Heeft u ze nog die 'echte vrienden'

Echte vrienden in de zin van, die mensen die voor u iets doen, in de bres springen als u in de problemen komt met wat dan ook.

Die zijn er echt niet veel meer en als u de gelukkige bent ze nog tot uw vriendenkring te mogen rekenen, goed bijhouden zou ik zeggen. :-D

Last van paranoia? 8-)

Stel je voor dat uw jarenlange beste vriend een SOS of COMMIE blijkt te zijn

Daar is het probleem dan ook mee benoemd.

U hebt geen idee wat de politieke instelling is van uw beste vriend. U kent hem dus niet goed.

Sta me toe dat ik enige twijfel uit over het "beste' gehalte van uw 'vriend.'

Zou jij iemand laten stikken voor hun politieke voorkeur? Dat is niet zo sociaal eigenlijk he.

Sycofanten in een groep zijn meestal heel sterk in het situationeel aanpassen van hun spelletjes net omdat ze heel bewust proberen om niet in één 'hoek' te kunnen gezet worden. Anders zouden ze de rollen niet meer kunnen omdraaien, en beweren dat 'de echte fout' ligt bij diegene die hen aanklaagt.
Meestal zijn die ook sterk in het zoeken van wat 'bondgenoten' die ze dan zo manipuleren dat die een deel van hun agenda overnemen zodat zijzelf buiten schot blijven.

Eerlijk antwoord voor mezelf : JA.

Men leeft binnen zijn eigen waardenschaal. Mijn walging tgo extreem-rechts is daarin een absolute topprioriteit.
Als ik merk dat een kennis overstapt naar the dark side of the force, ga ik daar heus geen ruzie of drama rond maken. Maar ik neem wel afstand van die persoon.

Bingo.

Geen probleem. Voor ieders mening kan ik respect hebben, voor zover ze die ook hebben voor mijn mening en de mening van anderen, ook al botsen die.
Dat is nu wat er verschillend is tussen fanatici en extremisten die stigmatiseren, en tegenover mensen die dat niet doen.

Lijkt me nogal 'n ongezonde situatie.

Hou 't dan best bij plan A.
Hetgeen Panda initieel voorstelde, en zie wat er gebeurt, hoe de anderen ermee omgaan.
Anders zou ik kappen met hele bende van 10.