De schoofzak |
10 april 2022 10:59 |
Corona-maatregelen linken aan mensenrechten: BELACHELIJK
In het licht van de oorlog in Oekraïne, hoe belachelijk is het niet om te lullen over mensenrechten die geschonden worden door sanitaire maatregelen?
Uitgelegd door een super-intelligente stand-upcomedian, Michael Van Peel (broer van zijn zus ...)
titel: Michael Van Peel staat weer op het podium: “Stop toch met die verontwaardiging over elke scheve scheet”
link: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf202..._BT=2158280038
Citaat:
Vanaf woensdag staat Michael Van Peel zes avonden in de Antwerpse Arenbergschouwburg met zijn nieuwe show ‘Welcome to the rebellion’. Daarin gaat het onder andere over ouder worden, dickpics, woke en polarisatie. Maar ook over hoe algoritmes ons gemoed bepalen. “Voor mij zijn het verwarrende tijden, ik lig er zelfs mee in de knoop.”
Patrick Vincent
Vandaag om 03:00
“Weet je nog? Vlak voor de Russische invasie in Oekraïne? Toen er vrijheidskonvooien op weg waren naar Brussel om ons te ‘bevrijden’? Ik dacht: Zwansde ga na een pak? Hoe potsierlijk klinkt dat vandaag?”
Michael Van Peel heft de handen ten hemel. “Er is niks goed aan die invasie van Poetin, maar één positief neveneffect is wel dat we even van dat gedoe over vrijheid en mensenrechten af zijn. Plots is het voor de meeste mensen weer duidelijk dat er een verschil is tussen ongemak en onderdrukking.”
Voor alle duidelijkheid, de stand-upcomedian heeft niks tegen vrijheid en mensenrechten, maar wel tegen het soort mensen dat die termen gebruikt als het bijvoorbeeld over coronamaatregelen gaat. En daar gaat het onder andere over in zijn nieuwe zaalshow Welcome to the rebellion. “Kom gerust op straat tegen de coronapas of tegen het mondmasker of tegen whatever, maar doe niet alsof dat over mensenrechten gaat. Niemand pakt jouw vrijheid af. Mensen die in betogingen lopen met Jodensterren op hun jas omdat ze op de tram een mondmasker moeten dragen …? Komaan, zeg!”
Met de titel van je show verwijs je naar ‘Star wars’, waarin The Rebellion het opneemt tegen het dictatoriale Galactic Empire. Wat zit daarachter?
“Daar hangt wat nostalgie aan vast. Ik vond de drie oorspronkelijke Star wars-films heel inspirerend: de kleine rebellen die het opnemen tegen het grote, slechte rijk. Maar dat gevoel van rebellie is de voorbije jaren grondig veranderd. Het gaat niet meer zozeer over ‘goede’ rebellen die tegen onrecht vechten. Iederéén noemt zich tegenwoordig een rebel, van Conner Rousseau tot Thierry Baudet, van Donald Trump tot Bart De Wever. En als iederéén rebelleert, waar rebelleer je dan nog tegen? Ik voelde me beroofd van het rebellie-idee. Dat laatste heeft misschien ook een beetje met mijn leeftijd te maken. Ik ben ondertussen de 40 voorbij en er zijn volop nieuwe generaties die mij een ouwe zak vinden. Dat rebelse is me afgepakt.”
“Iedereen is verontwaardigd, van woke tot alt-right, van Mia Doornaert tot Anuna De Wever. Misschien wordt het tijd om onze innerlijke tsjeef wakker te maken. Weet je nog toen we tien jaar geleden zeiden dat alle partijen naar het midden waren opgeschoven en niks nog duidelijk was? Vandaag lijkt het alsof er helemaal geen midden meer is. Doe eens effe rustig met die verontwaardiging, zeg.”
Kunnen we dat opbod van verontwaardiging nog stoppen?
“Veel heeft te maken met hoe de sociale media ons manipuleren. Facebook en Twitter hebben algoritmes die ons op heel eenvoudige manier nog kwader maken dan we al zijn. Die technologische component is een sturende factor. Vroeger was techniek nog iets cools: in Star wars had je droids en ruimteschepen en wat nog allemaal. Maar dat is ouderwetse troep vergeleken met wat er vandaag in je telefoon zit. En de stormtroopers van Star Wars zijn vandaag pubers in Oost-Europese landen die internationaal ambras stoken om een cent bij te verdienen om sneakers te kunnen kopen. Zo krijg je een gevaarlijke cocktail, want die techniek neemt stilaan ons leven en onze geest over. De machines evolueren veel sneller dan de mens dat ooit gedaan heeft. Ze hebben meteen door hoe ze ons moeten manipuleren. Als je een Twitterbot programmeert om zo veel mogelijk volgers te krijgen, weet die al binnen enkele seconden dat hij daarvoor gewoon zo veel mogelijk nazishit en extreemrechtse berichten moet retweeten. Een politicus weet dat hij meer aandacht krijgt door te roepen over de dingen waar hij tegen is, dan door te propageren waar hij zelf voor staat.”
© Dirk Kerstens
Hoe ga je met je eigen verontwaardiging om?
“Voor mij zijn het verwarrende tijden, ik lig er zelfs mee in de knoop. Ik kan me voorstellen dat ik betoog tegen de avondklok, tot ik besef wie er allemaal mee in dat team zit. Verontwaardiging is altijd een bron geweest voor mijn werk in de stand-upcomedy. Veel van wat ik doe, vertrekt daaruit. Alleen is mijn doel dat je niet slechter gezind naar huis gaat dan je bent gearriveerd. Ik wil het hebben over bepaalde zaken en het zou tof zijn als je er iets van meedraagt, maar ik wil niet dat je er defaitistisch of cynisch of blind kwaad van wordt.”
Laat je je soms verleiden tot online discussies?
“Ik vermijd ze en probeer de trollen niet te voederen. Dat zeg ik ook in de show. Besteed niet te veel aandacht aan debielen, dat is slecht voor de democratie. You only have so many fucks to give. Geef je aandacht niet aan volk dat ambras zoekt, geef ze aan dingen die je zelf belangrijk vindt. Spaar je verontwaardiging voor de zaken die het verdienen, niet voor elke scheve scheet in de wereld. Ik juich activisme toe, maar sommige mensen zijn gewoon verslaafd aan gekwetst zijn. Ze pakken jouw hand vast om zichzelf kletsen te geven en roepen dan: Auw, gij doet mij pijn!”
Wat je vindt van iets hangt ook af van aan wiens kant je staat. Veel Antwerp-supporters hebben geen enkel probleem met de foto’s van zijn penis die de nieuwe sportieve directeur Marc Overmars in zijn tijd bij Ajax naar zijn personeel stuurde.
“Dat zie je overal. He’s our man, zeggen ze. Dat is voor hen het belangrijkste. Dat had je met Trump ook. Dat hij vrouwen graag bij de pussy greep, speelde zelfs voor zijn streng gelovige aanhangers geen enkele rol. Ik volg het voetbal niet, maar onlangs las ik een artikel over de materiaalman van een club die zich had geout als homo. Dat was blijkbaar nieuws. Ik ging ervan uit dat er net zoveel homo’s in het profvoetbal waren als in de rest van de maatschappij. Maar toen hoorde ik dat niemand er een kent. Hoezo niet? Is dit niet al 2022? 10 procent van de profvoetballers is homo, toch? En wellicht ook meer als je hun kapsels en sacochen ziet (lacht). Maar het bestaat niet in het voetbal, blijkbaar. Het doet me soms denken aan Poetin die topless op een paard homo-erotisch gaat poseren en dan keihard beweert dat er in zijn land geen homo’s zijn. Dan denk ik: Komaan gast, ?*k word bijna geil van die foto’s en ik ben hetero (lacht). Ik heb ooit een T-shirt met die foto van Jan Balliauw gekregen. Die kan ik nu zelfs niet meer voor de grap dragen. De grap is eraf, na al die dode kinderen.”
Na 2018 stopte je met je eindejaarsconferences omdat je vond dat er nooit iets nieuws gebeurde en je altijd nieuwe grappen moest maken over dezelfde actualiteit. Heb je daar na de coronapandemie en de oorlog in Oekraïne geen spijt van?
“Nee, het goede is dat ik in Welcome to the rebellion veel breder kan gaan. Ik kan proberen om meer de tijdgeest te vatten in plaats van alleen de voorbije twaalf maanden. Het kost me ook steeds meer tijd om voor mezelf uit te maken wat ik van iets vind. Daarvoor is een jaar vaak te kort. Deze show blijft ook evolueren, door de gebeurtenissen.”
Je zou voor deze show je eerste try-out doen drie dagen na de eerste lockdown, meer dan twee jaar geleden. Hoe zijn die twee jaar voor jou verlopen?
“Ik heb gemerkt hoe weinig essentieel ik ben in de ogen van de overheid en ik heb het gemist, de interactie met mijn publiek. De BBC vroeg me om thuis een comedyshow op te nemen voor mijn iPad. Maar dat werkt niet zonder interactie. Zonder lach, of desnoods boegeroep, lukt het niet. En dan had je ook de shows met maximaal vijftig man met mondmaskers ver uit elkaar. Daar is geen sfeer. Voor comedy heb je helaas dezelfde voorwaarden nodig als voor corona: dicht op elkaar zitten en elkaar besmetten met je lach. Als ik in het begin van mijn carrière ergens kwam waar ze maar twintig tickets of zo hadden verkocht, plaatsten de organisatoren de stoelen ver uit elkaar, zodat ik het gevoel zou krijgen dat er overal in de zaal volk zat. Ik liet die stoelen altijd meteen dicht bij elkaar vooraan tegen het podium zetten. Dichtheid van vlees per vierkante meter, dat is belangrijk voor comedy. Andere mensen die tegelijkertijd snappen wat jij snapt, dat geeft een enorme energie. Dat heb je niet als je op Netflix naar een comedyshow kijkt.”
|
|