Législatives 2022 frankrijk
 

Eerste ronde, en het kampt tussen Mélenchon zijn linkse partij en Ensemble van Macron. Alletwee staan ze op 25,9%

De voorspellingen zijn dat Ensemble het in tweede ronde zou moeten halen.

https://www.lefigaro.fr/elections/le...roite-20220612

Extreem-rechts zijn maw de verliezers.

Los van de resultaten op zich begrijp ik dat meer dan de helft van de Franse kiezers niet komt opdagen...

Als dat ook zo zal zijn voor de 2de ronde mogen we straks de meeste "verkozenen" gaan beschouwen als "keizers zonder kleren"....

Er gaan er daar zetelen in de "Nationale Assemble" met minder kopstemmen dan de burgemeester van menig Frans stadje in het afgelegen "Haute sur Quelque-pars" ?

Iets overeenkomstig is overigens bij ons ook aan de hand...

Dit is geen manier meer van werken.

"Tant pis" jegens diegenen die niet komen stemmen vergroot de legitimiteit niet van het politieke systeem."Mooi weer" is heus niet de hoofdreden dat mensen gewoon niet gaan stemmen.Dat is een gemakkelijk uitvluchtje...

Een belangrijk deel van de Frans kiezers heeft geen enkele voeling met Frankrijk, en al helemaal niet met het concept democratie.

Een ander deel heeft de indruk dat stemmen evenveel inbreng heeft als het weggooien van een ongebruikt blaadje WC papier.

De paar die wel gaan stemmen, die hun stem heeft dan in proportie meer invloed, indien het systeem wel eerlijk zou zijn.

Uiteindelijk komen we uit op een systeem waarbij alleen mensen die hun deel willen doen, dat ook effectief doen.
Is dat nu om te profiteren, of uit plichtsbesef, dat is een goeie vraag.
Politici gaan stemmen hoor.

[

Eric Zemmour, favoriet van Filip De Winter, is in de eerste ronde al uitgeschakeld.

die kan zijn zitje vergeten, hehe...

Dat is niet zozeer het punt. De Franse verkiezingstrukkendoos is altijd zo bedacht, dat er nooit coalities zouden moeten gesloten worden en dat er dus een effectieve minderheid alle macht heeft. En het zou wel eens kunnen zijn dat dit NIET gaat lukken deze keer, ttz, dat de partij van Macron NIET de absolute meerderheid zal halen. Dat ze de grootste is, is daarbij verder van geen belang.

Het systeem met twee ronden (dus twee "afrondingsfouten") was bedacht om een soort van "winner takes all" systeem te installeren, en de synchronisatie met de presidentsverkiezingen was bedoeld om de president altijd een absolute meerderheid te geven ; dit zou nu wel eens kunnen mislukken.

Ik hoop daar eerlijk gezegd op, want met le roi soleil die denkt dat hij begenadigd is door de heilige geest die de grootste stommiteiten doet, is het prima als die kwiebus geen absolute meerderheid heeft.

Maar goed, het is nog niet zeker.

Voila.

Gisteren was er een commentator die stelde dat wat er ook van weze, mocht de partij van Macron toch de absolute meerderheid halen, dan wil dat zeggen dat de absolute macht in de handen ligt van de keuze van nog geen 13% (de 25% of zo wetende dat maar 48% van de kiezers zijn gaan kiezen) van de kiezers. Dat is redelijk weinig "legitiem".

Het zou zeker kunnen. Gebeurde al eens eerder hee, ik dacht onder Chirac.

Als we de standaard terminologie van "extreem" gebruiken:

Wel, in 2017 had Front National 13.2% van de stemmen en was grosso modo de enige partij (allez, er was nog debout la France met 1.17%), dus laat ons zeggen dat toen "extreem rechts" 14% haalde bij de wetgevende verkiezingen in de eerste ronde.

Deze keer haalt het RN (vroegere FN) 18.67% en haalt Reconquete van Zemmour 4.25%, wat dus in het totaal ongeveer 23% is.

Ter vergelijking: extreem-links (Melanchon) haalt 26.1% en Macron ("Ensemble") haalt 25.8%.

Met andere woorden, ik zou niet zeggen dat "extreem rechts" de grote verliezers zijn. Je zou eerder zeggen dat de "normale" partijen de verliezers zijn, en dat de helft van de stemmen naar extreem gaan (links wat meer dan rechts).

Ik snap dan ook niet dat er nog steeds mensen zijn die willen geloven dat die onnozele 'winner take all' systemen democratischer zijn dan ons systeem met coalitiemeerderheden. Eender welke regering bij ons is minimaal gedragen door de helft + 1 (maar meestal een pak meer) volksvertegenwoordigers. En onrechtstreeks dus door meer dan de helft van de bevolking die gaan kiezen is.

Nee, in het oude systeem waar Chirac deel van uit maakte (met 7 jaar voor de president, en 5 jaar voor het parlement) was er niet noodzakelijk een synchronisatie tussen de politieke kleur van de president, en die van het parlement, maar in bijna alle gevallen was er een absolute meerderheid (eventueel NIET die van de president), omdat men essentieel het klassieke "rechts" en "links" had. In Frankrijk heeft men, sinds de 5de republiek van De Gaulle, zo goed als nooit een situatie van "coalitie" gekend (en dat was ook de bedoeling van De Gaulle om dat niet meer moeten mee te maken).

Chirac (rechts) moest met Jospin (eerst minister, socialist) werken, maar Jospin had een absolute meerderheid. In DAT geval is de machtige man in Frankrijk de eerste minister en moet de president er maar mee akkoord gaan. Het was omdat Chirac dat niet meer wilde meemaken dat hij het presidentschap ingekort heeft tot 5 jaar, om het te synchroniseren met de parlementsverkiezingen. Het Franse 2-toerensysteem maakt het immers vrij moeilijk om ervoor te zorgen dat de president dan van een andere kleur zou zijn dan het parlement. Maar deze keer zou dat kunnen gebeuren.

Die zijn niet democratischer, maar die geven gewoon veel meer macht aan de bestuurder die zijn goesting volledig kan doen.

Maar de extrapolatie daarvan is gewoon een koning of een diktator he: daar is er helemaal geen discussie meer.

Blijkbaar zijn de Fransen getraumatiseerd van het oeverloos bakkeleien zoals we in Belgie en Italie kennen in hun vierde republiek, die uiteindelijk ervoor gezorgd heeft dat Petain hen kon opzij schuiven en willen ze een "sterke figuur" die "kan beslissen". Dat rijmt natuurlijk niet met "democratisch", ik ben het daar helemaal mee eens.

Daarmee ben ik ook wel akkoord hoor. Centrumpartijen zijn uiteindelijk de grote verliezers. Het is enkel omdat Macron alles kan verzamelen dat het minder opvalt maar uiteindelijk winnen de extremen.

Maar mij verbaast het toch wat dat het vooral extreem-links is die de meeste kiezers kan verleiden, zelf als je de stemmen van Le Pen en Zemmour optelt.

mja, ik weet het niet hoor. Ons systeem is uiteindelijk een particratie. Dat komt volgens mij toch mede doordat we met coalitiemeerderheden zitten.
Individuele parlementsleden moeten zich niet verantwoorden tov de kiezer maar tov de partijleiding.

Zelf op gemeentelijk vlak is dat, waardoor er veel gemeenteraadsleden eruit stappen.

Het verschil is niet groot, en je moet het effect van "bah vies, nazi" van ongeveer alle media niet onderschatten, dat heeft uiteraard een effect. Bovendien is het ook zo dat gans de politieke kaste, incluis de "gematigden" erop gewezen hebben hoe sterk "extreem rechts" met Putin verbonden zou zijn, terwijl dat ongeveer even hard ging met Melanchon, maar daar wordt niet veel over gezegd.

Je hebt met die twee extremen eigenlijk wat allang is aangekondigd, maar altijd is ontkend: extreem-links onder Mélanchon is gewoon de politieke arm van de islam, en extreem rechts onder Le Pen is de politieke arm van de Europese culturele erfgenaam die zich verzet tegen de overrompeling door die eerste. Aangezien men nu al 80 jaar zegt dat het vies is om eigen cultuur te verdedigen en dat zoiets met het nazisme moet vereenzelvigd worden, geeft dat natuurlijk een voordeel aan de politieke arm van de moslim cultuur, vertegenwoordigd door wat men hier extreem-links noemt. Het is wat wij al doen sinds de kruisvaarten he, maar deze keer zijn de kruisvaarders "bah vies", en zijn de invallers dat niet.

Maar groot is het verschil niet.

Hier hoeft niks aan toegevoegd worden. Ik deel dit standpunt.

De Fransen uiten zich als een zeer verzuurd volk. Eeuwig knorrig, afgunstig en ontevreden. Onbegrijpelijk dat ze zelfs bereid zijn hun lot in handen te geven van een rabiate communist (Trotskist-versie) zoals Mélenchon. Alhoewel Frankrijk beschikt over ettelijke zeer dynamische en goed geleide ondernemingen (zoals L'Oréal, LVMH, Alstom, Danone...enz.) ben ik zeer pessimistisch wat betreft de economische perspectieven van het land. Het sociologisch klimaat is er archi-slecht.

Mélanchon is even Trotskist als de Groenen bekommerd zijn om het milieu: een dekmantel en schone praat. In werkelijkheid is het gewoon de partij van het islam denken. Trouwens, tegen zijn eigen overtuiging in, maar het is nu eenmaal zijn electoraat, hij zit vast. Binnenkort gaat hij wel gewipt worden door een of andere schoon opgekuiste boernoes-predikant.

Maar let op: Mélanchon is gewoon de kanarie in de koolmijn hoor, dit is geen "Frans" fenomeen. Het is gewoon in Frankrijk dat we het effect als eerste op deze schaal zien. Maar dat komt overal.