Waar moet dit staan?
- Milieu?
- Binnenland?
- Maatschappij en ...?
- ... ?
Vandaar bij K&K
Open brief aan Tinne Van der Straeten
Geachte minister van Energie,
Beste Tinne,
Sta me toe je te tutoyeren, net zoals we altijd met mekaar omgaan in de wandelgangen van de praatbarak. We hebben ook nog een gemeenschappelijk verleden als plucheklevers in het sterfhuis van de senaat. Tot daar de overeenkomsten, want tussen onze ideologieën gaapt er een hellediepe kloof. Toch moet ik je eigenlijk feliciteren voor de manier waarop je iedereen hebt belazerd en in de wind gezet. In het heikele kernenergiedossier is er voorlopig weerom beslist om niet te beslissen wat in realiteit al beslist is.
Het zit zo. Om goodwill te tonen aan de Europese Commissie, bestelde België in februari vorig jaar een 600 km lange kabel van 1,4 gigawatt om elektriciteit in te voeren uit Denemarken naar ons land. Eind augustus tekende bevoegd eurocommissaris Margrethe Vestager de toelating om CRM-subsidies te mogen uitkeren voor de bouw van nieuwe gascentrales. Dit gebeurde echter onder de exclusieve voorwaarde dat al onze kerncentrales moesten sluiten.
Je gooide het ook op een akkoordje met Engie-Electrabel die in ruil voor de uitbating van de gascentrales hun kernreactoren zouden doven. Broekzak-vestzak voor de Franse energieboeren.
Je schopte zo met zevenmijlslaarzen de teensletsers van je regeringscoalitie van het energieveld. Over de premier hoef je je niet druk te maken, hij maalt er niet om, om te verketteren wat hij gisteren aanbeden heeft, en zijn enige betrachting is als een natte dweil op zijn troon te blijven zitten. MR-dandy en roeptoeter Georges-Louis Bouchez zaagt wel met een nagelvijltje nog wat aan die troonpoten, maar voorlopig zijn het nog maar bleekblauwe stuiptrekkingen. Zijn troontje zal straks wel niet meer te stutten zijn met een bierviltje.
In het heikele kernenergiedossier is nog maar eens beslist om niet te beslissen wat in realiteit al beslist is.
Het is nu lachen, maar het wordt huilen in het donker. In november vorig jaar kwam plots even 55% van onze energievoorziening van onze kernreactoren, en nauwelijks 2% van onze molenwiekende klimaatminaretten en zonnepanelen. De eersten hebben immers wind nodig om te draaien en leden aan Windflaute, de tweeden hadden last van Dunkelflaute. Het Gazprom van Poetin draaide ook nog de kraan dicht van de Yamal-pijplijn. Als jij je zin krijgt zullen we in de toekomst nog het stro en het hout van de kerstkribbe moeten opstoken. Het doven van onze kernreactoren is niet alleen een technische, ethische, ecologische en economische vergissing, maar ook een geopolitieke veiligheidsflater van formaat.
Ons Vlaams leibandvolkje zal pas op straat komen als ze na het naaien van mondmaskers ook wollentruien zullen moeten breien, en zich koukleumend bij kaarslicht zullen moeten opwarmen aan een roetspuwende vuurkorf. Dat is wel de natte droom van daktuintelers en veganistische bakfietsers, maar het is een nachtmerrie voor het eco-proletariaat dat zich blauw zal betalen aan groene energie. Groen is de partij van de poen.
Je zou nochtans beter moeten weten, beste Tinne, je hebt de kracht van de straat al een keer ondervonden toen je nog cabinettard was bij Vlaams milieuminister Vera Dua. Onze Vlaamse betogende boeren in de Gentse straten verbasterden toen haar naam tot "Groene Hoer". Niet fijnzinnig, die boerenpsalm, maar toch efficiënt. Je partij zakte in 2004 onder de kiesdrempel. Je vocht echter terug, en omdat je je ooit als enige Vlaamse verkozene onthield bij de stemming over het naleven van een arrest van het Grondwettelijk Hof over Brussel-Halle-Vilvoorde, kreeg je later als wederdienst een plaatsje op de Franstalige lijst van Ecolo. Voor wat hoort wat, en opportunisme is een politieke deugd in Absurdistan. Toen je in 2010 niet herverkozen werd, hield je je tussen je politieke carrières samen met vennoot Tim Vermeir van het Advocatenkantoor BLixt ledig met advies voor de energieboeren.
Sorry voor mijn woordenschat, beste Tinne, maar voor mij ben je een valse profetes van de klimaatreligie. Haar priesters prediken het einde van de wereld door de zondvloed wegens toename van CO2 en jij gaat ons nog verder "vergiftigen" door er nog meer in de lucht te blazen. Om één kilowattuur elektriciteit op te wekken stoten gascentrales volgens het IPCC zo maar eventjes 41 keer meer CO2 uit dan kerncentrales.
Volgens het in november 2021 gepubliceerde Life Cycle Assessment of Electricity Generation Options-rapport van UNECE, de economische poot van de Verenigde Naties, is het zelfs 85 keer meer. Kernenergie is volgens haar de meest klimaatvriendelijke technologie om elektriciteit te produceren. Eén uraniumbrandstofpellet (een cilindertje van 1 cm hoog en 7 gram zwaar) bevat het energie-equivalent van 1 ton steenkool, drie vaten ruwe olie of 481 kubieke meter gas. Er zitten zo'n miljoenen pellets in een nucleaire reactor. Kerncentrales halveren bovendien ook nog hun CO2 uitstoot als hun levensduur van 40 naar 60 jaar verlengd wordt. In de Verenigde Staten werd daarom de levensduur van 89 van de 97 kerncentrales al verlengd (van 4 zelfs al tot 80 jaar). In Frankrijk van 32 op een totaal van 57, in Rusland 13, in het Verenigd Koninkrijk 6, In Zweden, Finland en Hongarije elk 4. In Nederland 1 en men bouwt er 2 nieuwe...
Leef jij dan in een parallel universum, beste Tine, waarin dogma's het overnemen van de rede en de realiteit? In de ganse wereld gaat men nieuwe kerncentrales bijbouwen en de oude renoveren, jij gaat onze 7 kernreactoren nog twee jaar in palliatieve zorgen plaatsen en dan de doodsteek geven. Van de klimaatgod los. De Franse energiereus Engie-Electrabel lacht in zijn vuistje en passeert door jou tweemaal aan de kassa. Het claimt een potje van meer dan 40 miljard euro voor de begrafeniskosten en de decennialange opkuis, en het rijft miljarden subsidies binnen voor de opstart van nieuwe en oude gascentrales. Duurzaamheid als afleidingsmanoeuvre voor follow the money.
Je dreigt zo de doodgraver te worden van onze nucleaire wetenschap waarin ons kleine land altijd een wereldspeler was. In 1915 ontdekte Robert Rich Sharp een rijke uraniumafzetting in Haut-Katanga, Belgisch-Kongo. Tijdens WOII verscheepte Edgar Sengier van Union Minière 1000 ton uraniumerts naar de VS voor het Manhattanproject. Uit dankbaarheid kregen we in de jaren 1950 de knowhow voor de bouw van de eerste graffietreactor, de BR1 die nog altijd actief is op het SCK CEN in Mol. in 1957 werkten Belgische ingenieurs in Pennsylvania mee aan de bouw van de Shippingport-drukwaterreactor. We mochten daardoor van Westinghouse de onderzoeksreactor BR3 bouwen, de eerste in de westerse wereld buiten de VS.
Op het SCK CEN ontwikkelden we als eerste een kweekreactor voor nieuwe kernbrandstof uit een mengsel van plutonium en gerecycleerd uranium, Mixed Oxide Fuel (MOX). We spelen nu een wereldrol in het Nura-project dat radio-isotopen ontwikkelt, zoals technetium-99 waardoor meer dan 40 miljoen patiënten gediagnosticeerd worden of iridium-192 en lutetium-177 voor kankerbehandeling. Onze BR2- Onderzoeksreactor is ondanks zijn 60-jarige leeftijd nog één der krachtigste van de wereld.
Ons land speelt nu weerom eens te meer eerste viool bij het onderzoek naar nieuwe concepten met de lood-bismut gekoelde Myrrhareactor, en in 2018 beloofde de regering om - gespreid over 20 jaar - 558 miljoen uit te trekken voor het thermonucleaire fusieproject ITER...
Als de wet op de kernuitstap niet wijzigt, worden in 2025 niet alleen onze zeven kernreactoren in Doel en Tihange gedoofd, maar kunnen er ook nooit nog nieuwe gebouwd worden, ook al zijn het thoriumcentrales of Small Modular Reactors (centrales in zakformaat). Terug naar de Middeleeuwen.
Ik hou echter te veel van jou om je te zien opbranden als de Savonarola van de klimaatkerk. Trek je daarom met je sandaalbende van zonneaanbidders en graancirkelfetisjisten terug in de luwte van de Ardense bossen. Je zult er zelfs de verering genieten van de Waalse persmuskieten, want 43 procent van die pretletterbrigade stemde er op Ecolo.
Je kan ook op zoek gaan naar een lucratief uitloopbaantje, als je voelt dat de galg voor je opgetimmerd wordt door het eco-proletariaat.
Het Grondwettelijk Hof, een asielcentrum voor afgedankte politici is voorlopig volzet, maar voor jou zal er echter altijd wel een warm bestuurszeteltje klaarstaan bij Engie-Electrabel. Ik kom dan wel een keer op een fruitmandbezoekje.
Met Groen kun je niet regeren, enkel hun onzin beperken.
Jean-Marie Dedecker
