Hervorming onderwijs
 

Ergens een interessante visie gelezen over het onderwijs.
Ik weet niet meer in welke krant of in welk tijdschrift (lag in de frituur).

Les geven over alg. vakken in een soort aula.
Bijvoorbeeld, in een school zijn er verschillende richtingen, maar er zijn vakken die ze in iedere richting geven, ik denk daarbij aan (zonder limitatief te zijn):

• Wiskunde
• Nederlands
• Engels
• Aardrijkskunde
• Geschiedenis

Of een leerkracht hetzelfde moet uitleggen aan 20 of aan 80 leerlingen, maakt eigenlijk niets uit.
Het maakt wel dat de leerkracht op dat moment (20 of 80) 4 keer efficiënter is.
Hierdoor krijgt de leraar ook meer tijd om degenen die niet meekunnen extra les te geven over die materie. De juiste invulling en dergelijke daar kan over gedebatteerd worden.

Iedere school heeft dezelfde eindtermen (op het zelfde niveau), waarom moet dan iedere leerkracht zelf de examenvragen opstellen. Misschien kan dit op provinciaal of zelfs op Vlaams niveau.

Een leerkracht verliest veel tijd of moet veel tijd steken in het verbeteren van taken of toetsen. Dit kan eigenlijk ook gedaan worden door mensen die geen les geven, bijvoorbeeld leerkrachten die niet meer voor de klas willen staan omdat ze dit om de één of andere reden niet meer zien zitten. Hierdoor krijgt de lesgevende leerkracht meer tijd om effectief les te geven.

Ik vond dit alvast een heel interessante denkpiste.
Nu is het alleen maar te hopen dat vakbonden hiervoor openstaan.

Mijn ervaring is eigenlijk precies het omgekeerde.

Ik sta nu een jaar echt voor de klas, zit er al iets langer in op verschillende niveaus, en ik ben er juist van overtuigd dat hoorcolleges vanuit de aanbod kant ontstaan zijn, niet vanuit waar vraag aan is. Een hoorcollege is een manier om zoveel mogelijk studenten les te kunnen laten krijgen van een echte expert in een vak die nog meer dingen met zijn of haar tijd te doen heeft. Hoorcolleges zijn zinnig op het moment dat de stof zo ingewikkeld wordt dat die echte expert het ook echt beter kan uitleggen dan een "normale" docent.

Maar er zitten ook nadelen aan. En de grootste is het gebrek aan interactie. Leren van hoorcolleges is een beetje als leren van Youtube videos. Ja, je krijgt een goede uitleg, maar de rest moet je zelf doen. Er is geen goede gelegenheid om echt verduidelijking te krijgen over onderwerpen waar je meer dan een korte vraag met kort antwoord voor nodig hebt om het te laten klikken, er zijn vaak geen oefeningen die aan het college vastzitten (al is dit natuurlijk op te lossen door een tweede oefenles verderop in de week met minder studenten te houden, mogelijk met iemand anders als docent dan de grote expert met te weinig tijd) en er is weinig persoonlijke ondersteuning. Ja, naar school gaan en je huiswerk doen is voor veel jongeren en jong volwassenen echt lastig, en het helpt gewoon als iemand vraagt waar je vorige week was en of het goed met je gaat.

In mijn ervaring zijn grote hoorcolleges eigenlijk pas echt zinnig vanaf grofweg de tweede helft van de bachelor, waar de stof inderdaad ingewikkeld genoeg wordt dat de winst die je boekt door een expert de les te laten geven opweegt tegen het verlies wat je krijgt door de hoorcollege setting. Ook voor volwassenenonderwijs in de zin van omscholing en dergelijke is het een prima vorm, zelfs zonder een dergelijke expert voor de klas. Mensen van boven de grofweg 25, of laten we voor de zekerheid 30 zeggen, zijn van nature veel minder nieuwsgierig en juist daardoor paradoxaal genoeg veel gedisciplineerder, want minder afgeleid. Bovendien is hun onderwijs vaak parttime, waarbij de afwisseling met hun werk ook helpt met focussen. Dit is ook de groep waarvoor online onderwijs werkt. Ik heb de statistieken niet bestudeerd, maar ik denk dat dat is wat je gaat zien uit de cijfers in coronatijd, dat dingen als zij-instromersopleidingen tot bijvoorbeeld docent of ICT'er nauwelijks gehinderd werden, omdat dat voornamelijk oudere studenten zijn, terwijl het voor jongeren juist catastrofaal was. En voor diezelfde jongeren werken hoorcolleges eigenlijk gewoon niet echt. Die interactie is nodig.

Livestream camera met audio in iedere klas zodat ouders kunnen aanschouwen of ze wel de goede school kozen.

De meeste ouders kan dat weinig schelen, of ze hebben er geen tijd voor, want ze werken, zoals goed kiesvee betaamt.

Toch moet dat een recht worden.
Zet camera’s slimmer in en geef de bevolking mee inspraak.

Ja hoor. Alsof we het resultaat daar al niet van zien. "Ouders zien slechte resultaten op de rapporten en schakelen advokaten in om hun hoogbegaafd nageslacht de resultaten te laten krijgen die het volgens de trotse ouders verdient".

Mare, goed nieuws.

Door de camera zullen leerkrachten ook neutraler worden en die lgbqt waanzin etc stagneren.

Integendeel.

Neen?
Dan onderschat ge de theocraten. Wij hebben geen tv nodig die ons goed of slecht inlepelt om verontwaardigd te zijn.

Waarom dan camera's gebruiken om leerkrachten te laten doen wat u wil?

En theocraten worden altijd onderschat, de ongelofelijke diepte van hypocrisie is onbegrijpelijk, en de totale afwezigheid van gezond verstand is waanzinnig.

Niet wat ik wil, maar kijken of ze wel lesgeven met oog op neutraliteit.

Big Brother werkt maar naar ene kant.

Is woke niet de ultieme neutraliteit?
Alleen als ge er in geloofd.

Neen, politieke voorkeuren en lgbqt waanzin normaliseren is niet neutraal.
De leerkracht dient zich te beperken tot hun lessenpakket.

Neutraal is wat de meerderheid beslist.

En de leerkracht is maar een ambtenaar, geen autoriteitsfiguur.

Neen dat betekent niet neutraal.
Dat staat los van wat minderheden of meerderheden denken.

Dan gooit u het idee democratie weg.

Neen gij gooit de betekenis van neutraal weg.
Dat betekent simpelweg dat ge niet kenbaar maakt waar je voor of tegen bent en dat geen invloed laat hebben op uw beleid/lesgeven/oordelen etc.

Neutraal is dus eigenlijk uw goesting.

Slaag de Van Dale eens open bij de N, lees wat neutraal betekent en spiegel dat af op uw definitie en de mijne.
Werkelijk, gij geeft er uw eigen goestingske aan.

Komt van Latijn “neutrum”: onzijdig.
De meerderheid bepaalt de betekenis van woorden niet. Ik weet dat vele westerlingen denken van wel: maar het is niet zo.
Racisme en fascisme veranderen enkel van definitie bij mensen die er hun eigen voorkeuren aan naaien, maar de woorden hebben een oorsprong die onveranderd is.

Dat is wat het beweert te zijn en theoretisch ook zou moeten zijn. Maar in de praktijk is het dat allesbehalve. Sterker nog, met alles wat niet tot in de allerkleinste puntjes het woke gedachtegoed volgt, wordt meteen korte metten gemaakt. Ironisch genoeg is racisme en discriminatie dan geen thema, omdat het dan de juiste discriminatie en het juiste racisme is.