Doomy |
24 december 2004 16:56 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
Ik vind de kritiek correct dat sommige Vlaams-nationalisten nog Jacobijnser zijn dan hun belgicistische "confraters". Maar het nodeloze geschimp op Vlaanderen doet toch wel vreemd aan. Precies alsof het allemaal beter was in het unitaire België. Dat was het niet, en dat is de reden dat België een federatie is geworden.
|
Voor alle duidelijkheid: ik wil niet terug naar het unitaire België �* la Papa. Maar "meer autonomie" is er blijkbaar niet voor iedereen. In het unitaire België hadden de gewesten en gemeenschappen inderdaad geen autonomie. Maar vooraleer allerlei kleine dorpjes bij de gemeentefusies van 1977 opgeslokt werden door grotere gemeenten hadden die dorpjes in het unitaire België toch meer autonomie dan ze nu hebben. Een dorpsbestuur kon een beleid op maat van het dorp maken. Geen al te bemoeizieke "Belgische" overheid als het over lokale aangelegenheden ging.
Nadeel was dan wel dat die autonomie door plaatselijke potentaten erg selektief werd opgevat, met vriendjespolitiek, politieke benoemingen en een kerktorenmentaliteit als gevolg en soms weinig vrijheid voor individuen die "anders" waren. Maar zoiets is een gevaar bij om het even welk soort regionale autonomie dat eenrichtingsverkeer in het voordeel van de plaatselijke machthebbers is. Ook een "Belgische" en "Vlaamse" overheid heeft daar last van. Vandaar dat om het even welke vorm van regionaal zelfbeschikkingsrecht moet worden aangevuld met individueel zelfbeschikkingsrecht en ekonomische demokratie.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
De provincies zijn trouwens nog te groot. Veel kleinere entiteiten zijn m.i. gewenst, die ook meer bevoegdheden moeten krijgen. Voor mijn part mag Vlaanderen zelfs een confederatie worden van landsstreken.
|
Ik ben zeker voorstander van fraktaalfederalisme van wereld- tot wijknivo. Al verkies ik wel op lokaal vlak een Benelux-federatie met provinciale deelstaten, die op hun beurt ook federaties zijn.
|