| bembem |
25 augustus 2022 09:09 |
Antwerpse homo bijna voor 20 jaar de bak in (Maleisië)
https://m.gva.be/cnt/dmf20220823_95500945
Citaat:
“Ik was al jaren niet meer naar huis gegaan. Mijn vader is twee jaar geleden overleden, maar door de reisbeperkingen heb ik zijn begrafenis moeten missen. Het was de eerste keer dat ik zijn graf ben gaan bezoeken. Ook het weerzien van de familie deed deugd.” Door corona moest Dinesh Georges Lourdes veel missen aan het thuisfront. Al is dat eigenlijk al veel langer het geval, vanwege zijn geaardheid. Hij kwam uit de kast in een land waar homoseksualiteit illegaal is.
Om zichzelf te kunnen zijn, trok hij na enkele jaren te werken in de Maleisische journalistiek naar ons land om verder te studeren. Hij behaalde aan de VUB een master in de communicatiewetenschappen, vervolgens deed hij er nog een bachelor secundair onderwijs bovenop. Nu geeft hij Engels aan een Antwerpse middelbare school. Binnenkort gaan hij en zijn partner trouwen. “Maar enkel uit liefde. Ik spreek de taal, ik behaalde hier mijn diploma’s en ik heb een job. Dus ik heb dat huwelijk niet nodig om me te laten naturaliseren.” Maleisië erkent dubbele nationaliteiten niet. De Maleisische gaat hij volgend jaar opgeven. “Waarom zou ik een paspoort wensen van een land dat mij niet erkent om wie ik ben?”
Aan de gate loopt het mis
In zijn thuisland vinden LGBTQI+-personen geen erkenning, maar wel vervolging. “Ik wist dat ik voorzichtig moest zijn. Ik was er met mijn partner en steeds waren we zeer discreet. Voor enkele foto’s deed ik mijn lintje aan van Mr. Gay Belgium?*(Dinesh is finalist, red.), maar voor de rest was ik op mijn hoede. Niet enkel voor de scheve blikken. Ze kunnen je daadwerkelijk oppakken en opsluiten.”
Heel de reis ging alles goed. Tot aan de gate, begin augustus, op weg naar huis. “Iedereen mocht instappen, maar ik moest wachten. Toen ze me meedeelden dat de douane en de politie nog enkele dingen moesten checken, dat ik waarschijnlijk mijn vlucht niet zou halen, heb ik stiekem mijn regenboogvlag en lint uit mijn handbagage gehaald en aan mijn partner gegeven.” Dinesh Georges Lourdes ging in overlevingsmodus en begreep meteen wat er aan het gebeuren was. “De baliemedewerker had meerdere keren om mijn paspoort gevraagd en als je mijn naam door Google haalt, lees je meteen dat ik deelneem aan Mr. Gay Belgium. Moeilijk moet het dus niet zijn geweest. Ik was ook heel bang voor mijn partner. Hij heeft een Belgisch paspoort, dus hem konden ze niets maken. Toch heb ik hem gedwongen om op dat vliegtuig te stappen.”
Wat volgde was een traumatische rollercoaster. Van wachtzaal, naar douaneposten, naar politiekantoren, dan een cel en terug naar een ondervragingsruimte. “De agenten die me begeleidden, hadden niet door dat ik hun taal versta. Ik ving flarden op van ‘Pride’ dat volgens hen een ‘soort feest is waar transmensen seks hebben’ en dat het ‘vies’ is. In totaal hebben ze me ruim zestien uur ondervraagd. Steeds probeerden ze een bekentenis uit me te sleuren.?*We weten wat je bent, wat je doet. Geef het gewoon toe. We gaan een crimineel onderzoek openen en dan ga je lang in de cel zitten. Biecht het op, dat maakt het makkelijker voor iedereen.?*Ze hebben geen geweld gebruikt, maar op een bepaald moment was ik zo dorstig dat ze me chanteerden met een flesje water in ruil voor een bekentenis. Even heb ik dat overwogen.”
20 jaar cel
Maar Dinesh Georges Lourdes hield de lippen stijf op elkaar. “Maleisië is een streng islamitisch land. Gay zijn kan je daar tot 20 jaar cel opleveren. Opbiechten was geen optie, maar de psychologische terreur was erg effectief. Even heb ik het overwogen. Bovendien ben ik voor andere Maleisiërs meer het indische type. Omdat ik zo donker van huidskleur ben, was ik in hun ogen nog minder dan een mens.” De angst leidde tot wanhoop en tot slot een paniekaanval. “Ik lag op de grond, ik kon niet meer ademen en al wat die agenten konden doen was lachen. Ze vonden dat kennelijk hilarisch.”
Als bij wonder en door de vele transfers van kantoor naar kantoor was de politie vergeten de smartphone van Dinesh af te pakken en kon hij zijn moeder inlichten. Ze schakelde meteen een advocaat in. “Ik weet niet hoe hij dat heeft klaargespeeld, maar Maleisië is bijzonder corrupt. Laten we het daarop houden. Ik mocht beschikken, maar niet voor mijn ondervragers nog een twee uur durende tirade afstaken:?*Je bent zo geworden, niet geboren. Het is de schuld van België dat je zo’n schande voor je familie bent.’”
Intussen is Dinesh Georges Lourdes terug in België. Het duurde even om het debacle te verwerken. “Ik heb veel geweend, maar mijn campagnethema voor de Mr. Gay-verkiezing is internationale mensenrechten. Daarom vind ik het belangrijk dit verhaal te vertellen. We beseffen het veel te weinig, en er is nog werk aan de winkel, maar de rechten, erkenning en aanvaarding die we hier hebben, is niet standaard. Het scheelde geen haar of ik zat 20 jaar in een Maleisische cel om wie ik ben. En dan moet je weten dat Maleisië niet eens tot de top 10 van de ergste landen behoort.”
|
Tja. Wat valt hier nu eigenlijk over te zeggen? #Eigen schuld dikke bult zeker (wie gaat nu ook met zo'n lintje staan wapperen in the danger zone??! => Proest! :silly: :silly:
(Het is zoals door het rode licht lopen op een druk kruispunt #DOEHETNIET!)
Hij is zelf oorspronkelijk van de regio dus hij wist maar al te goed wat de consequenties van zijn geaardheid zijn -> Loop er dan niet mee te koop hé als een domme jeanet :silly:
Ik heb de indruk dat homo's zich graag affirmeren & en passant zich zo extra in the picture zetten en bijna alles op hun niet-hetero-zijn betrekken. (Zo van "kijk naar mij ik ben een échte man!") .... Een beetje zoals feministes bijna alles op hun niet-man-zijn afwentelen. #Errrreughhh stoer hoor.
Maar wel tranen & tuiten wanneer het (bijna) misloopt.
#Tja
|
