Stad Antwerpen censureert haar stadsdichter Ruth Lasters
 

Ruth Lasters neemt ontslag als stadsdichter van Antwerpen omdat kritisch gedicht over onderwijs is geweigerd

Ruth Lasters neemt ontslag als stadsdichter van Antwerpen. De dichteres schreef samen met haar leerlingen een kritisch gedicht over de vele labels en hokjes in het onderwijs, maar dat aanvaardde het stadsbestuur niet. "Dit is een weigering om te luisteren naar de leerlingen" en "ik ben er niet alleen om promogedichten te schrijven", zegt Ruth Lasters aan VRT NWS. Dit is geen censuur, werpt de Antwerpse schepen van Cultuur Nabilla Ait Daoud (N-VA) tegen: het gedicht past niet in "het stadsdichterschap dat verbindend moet zijn". VRTNWS

Ik had het wel verwacht van de Vlaams-nationalisten. Kritiek op Vlaanderen mag niet. Hieronder het gedicht.

Als men een stadsdichter (die onafhankelijk is) aanstelt dan weet men dat die wel eens vervelende dingen gaat zeggen.
Zo zijn dichters, schrijvers, muzikanten en soortgelijk tuig (;-)) nu eenmaal.

Als je daar niet tegen kan, neem dan liever een belleman. Die roept wat hem opgedragen is.

Ik kan alleen maar beamen dat er eens een goed gedicht is gemaakt door een "kunstenaar" en dat 't stad dat wel degelijk had mogen publiceren. Het is maatschappij kritisch en terecht.

Als het goed is zeggen wij het ook ! (foei Bartje, had die gasten iets gegund, uiteindelijk is het niets anders dan de waarheid) Ah en gasten, ge hebt dat goed gedaan !

Maar heel het onderwijs draait vierkant,
dat komt voornamelijk door onze onbekwame leiders, pedagogen, schooldirecteurs

en daar bedoel ik niet minister Weyts mee,
hij moet de chaos van afgelopen 20 jaar proberen op te lossen

en er zijn nu eenmaal jongeren die niet kunnen volgen

https://www.demorgen.be/nieuws/de-le...9b8806df425fa9

De afgelopen twintig jaar (iets minder) was de NVA samen met de CD&V de enige partij die onafgebroken in de Vlaamse Regering (die bevoegd is voor Onderwijs) zat.

Dat is geen gedicht maar een miskleun van jewelste en een onrechtmatige aanval tegen de hand waaruit men eet. In Wallonië, Brussel of de ons omringende landen gaat het er niet anders aan toe. Een stadsgedicht is niet de plaats om dat aan te klagen, zeker niet op die manier. Veel mensen die met de handen werken leiden even zinvolle levens of verdienen goed geld ivg met mensen die aan een bureau zitten, al is dat niet in alle sectoren zo. Meestal komt dit doordat er teveel staat en te weinig vrije markt is, of omdat men vrij verkeer van goederen en vrij verkeer van personen verwart.

Er zal altijd een scheiding zijn op de scholen, hoe men die ook benoemt. Geef de verschillende richtingen namen van bloemen en communistische stadsdichters gaan nog steeds vinden dat er een pejoratieve connotatie is. Het is mooi dat zo'n jonge lerares geëngageerd is maar de wereld is maar tot een bepaald punt maakbaar. Soms moet een mens geholpen en gevormd worden om mee te kunnen in de echte wereld ipv in de droomwereld. Wat maakt het uit of men iets A of B noemt, zolang er een samenleving is waar samengeleefd wordt en er onderling respect is. Het probleem is niet dat die stromingen A en B genoemd worden maar dat het sociaal weefsel afbrokkelt en dat de mensen uit die stromingen almaar minder contact hebben.

Dat is zo typisch voor de rechtse rakkertjes.
Wat hun niet aanstaat willen ze niet horen of zien.
En dan komt er censuur, negeerlijsten, persoonlijke aanvallen,.....

Wat ik me afvraag: wat is de meerwaarde van een stadsdichter.
Eén of andere politicus heeft in 2003 beslist dat Antwerpen een stadsdichter moest hebben.
Is dat een jobke dat in het leven is geroepen om wat belastinggeld uit te geven?

Vroeger bestond dat toch niet. Ben ik nou een Kul - tuur barbaar?

Er is een verschil tussen "de professionele zeveraar van dienst neemt ontslag", en "een dichter wordt gecensureerd" he.

Het enige verschil is het tijdstip.
Oorzaak en gevolg...u weet wel.

Ik zie natuurlijk ook het nu van een stadsdichter niet in.
Maar als die er is, moet er natuurlijk vrijheid van expressie zijn.
Anders moet men een promo-bedrijf onder de arm nemen.

Steden moeten helemaal geen dichters hebben.
Moest het geld nu aan de bomen groeien, ok, en dan nog.
Gelieve de overheid te beperken tot de saaie administratie.

Zeg maar gerust de laatste 40 jaar, het is fout beginnen gaan met gasten te verplichten tot hun 18 jaar naar school te gaan.

Sommige van die mannen en meiskes zijn nu eenmaal beter af van met hun 16 te kunnen beginnen werken en goei stielmannen/vrouwen te worden.

Er zijn nu eenmaal mensen die niet geschikt zijn om hogere studies aan te vatten en dat is geen schande. Zaak is dus van die zo snel mogelijk nuttig in te kunnen zetten. Zowel voor henzelf als de gemeenschap.

Hopelijk krijgt een van die grote lichten niet het geweldige idee van een stadsschilder,stadsbeeldhouwer.

Kritiek op Vlaanderen mag wel degelijk hé. Getuige daarvan is dat dit gedicht gewoon gepubliceerd wordt. Het is natuurlijk wel zo dat het te gek om los te lopen is dat een stad zo een dichter in dienst moet hebben. BDW had die man nooit een contract mogen geven, dat is eigenlijk het grote issue in deze.

Vroeger werd ook niet zoveel aan stadspromotie gedaan. Citytripping was geen economische sector. En dat is waar stadsdichters deel van uitmaken natuurlijk: stadspromotie.

Een stadsgedicht zal dan ook de stad, haar inwoners, ... bewieroken. Als er al kritiek in voorkomt is die besmuikt, subtiel, ironisch. Je moet wel al overlopen van haat om het 'gedicht' van Lasters en haar scholieren een stadsgedicht te noemen.

Who cares, dat links werkschuw tuig dat zichzelf dichter noemt...

Dat ze eens een echt beroep kiest.

Ze mag ook echt werk zoeken hoor, niemand houdt haar tegen, in tegendeel.

Je was me voor zie ik. ;)

Voor de vreemdelingen maakt een diploma meer of minder niets uit, Belgie heeft hen naar hier gehaald voor het vuile werk te doen. Het is meer dan tijd dat ze er aan beginnen.

Stadspapiermaché-artiest.

We hebben er zelfs van koninklijken bloede.

Stadsdealers hebben we al genoeg zeker, als ik BDW bezig hoor is er zelfs in de N-VA geen tekort aan lijntjes.