Welke straf is gepast voor zeer licht geweld of bedreigingen?
 

Naar aanleiding van de veroordeling van de Poel, even wat mijmeren over de maatschappelijke reactie tegen geweld.
Ditmaal dus zeer licht geweld of bedreigingen.

Volgens mij moet ook dit geweld kordaat aangepakt worden. Met een straf die in verhouding tegenover zwaarder geweld flink in verhouding staat natuurlijk.

Ik weet niet hoe dat normaal gaat in Australië maar ik denk dat de situatie hier wel speciaal was. VDP moest dringend terug naar Nederland dus werd het in de rapte met een geldboete afgehandeld. Normaal verwacht je een verzoeningsprocedure waarbij iedereen zijn verontschuldigingen aanbiedt voor zoiets.

Gewoon toepassing van het strafwetboek. Als de gewone burger al de strafmaat mag bepalen wordt het een kakafonie.

Dat was de vraag niet Dadde !!
Over Australië zijn er genoeg draden,
hier is het de bedoeling om over "ons" strafrechtelijk beleid te zeveren.

Permanent bonken op de deur van iemand die zijn nachtrust dringend nodig heeft, kan men inderdaad als geweldpleging beschouwen en alsdusdanig bestraffen ook als ze minderjarig zijn. (geldstraf ten laste van de ouders)

Pas op hé, ik dwing u niet om een eigen gedacht te hebben over maatschappelijke dinges.
Mijn excuses hé.

Dat is burenhinder en wellicht ook kinderverwaarlozing.
Maar niet het onderwerp van de draad.

Schraap al jullie moed bij mekaar en geef een gedacht in de poll. Dat is niet bindend. Je kan later nog van gedacht veranderen.

Ge ligt dus te slapen in uw hotel, herhaalde malen wordt op uw deur geboenkt.

een keer ga ik vriendelijk doch gebiedend zeggen dat het moet stoppen.

De tweede keer krijgt ge een vuist vol op uwe smoel, zeker als ge die te ver naar mijn goesting open trekt. (om vuile klap te vertellen of dwaze meningen te ventileren) (Zeker als er geen camera's in de buurt hangen.) staat ge zelf te filmen, dan gaat ge die dag uw smartpheune voor de laatste keer gebruikt hebben.

En over welk geweld in het geval van Van der Poel heb je het dan?

Om te beginnen moet je dan duidelijk het verschil maken tussen degene die het geweld pleegt en het slachtoffer dat reageert of zich verdedigt om de geweldpleging te stoppen.
Verder is een duw geven belachelijk want dat is geen geweld.
Anders kun je elk kind dat een ander kind op de speelplaats duwt ook al gaan betichten van geweld. :roll:
De misdaad hier was de rust verstoren, en dus belaging, van de wielrenner door pestkoppen van 13 en 14 jaar oud die voortdurend op de deur van zijn hotelkamer gingen kloppen om dan weg te lopen - vergelijkbaar met belletje-trek door kinderen - waarop de wielrenner reageerde door een duw te geven om de belagers te kunnen wegjagen en de belaging te stoppen om met rust gelaten te worden.

Dat een achterlijke rechter de zelfverdediging en correcte terechtwijzing door het slachtoffer tegen minderjarige pesters aanziet als het recht in eigen hand nemen, is te idioot voor woorden en de omgekeerde wereld.
De minderjarige pesters waren de daders en van der Poel was het slachtoffer die zich terecht verdedigde tegen de pesterijen voor zijn recht om met rust gelaten te worden in zijn hotelkamer.
Van mij hadden die twee onopgevoede, respectloze snotneuzen zonder enig fatsoen geen duwtje maar oorvijgen gekregen zoals vroeger werd gedaan met bullebakken die je niet gerust laten.

Voor sporters die belaagd worden door pestende tieners tot in hun hotelkamer een goede raad: meteen via de receptie hotel-security de belagers laten oppakken en de ouders aanklagen voor het wangedrag van hun minderjarige snotneuzen want het gerecht is KROM en maakt zelfs van daders de slachtoffers en van de echte slachtoffers maken ze de daders.

De goeie optie staat er niet bij: een beloning.

2

Van het slachtoffer een dader maken! Actuele trend.
Als kinderen op hun gedrag wijzen nu al geweldpleging is, dan is het hek van de dam.
Als wij vroeger iets uitgestoken hadden en onze ouders kwamen er achter, dan wisten wij wel hoe laat het was.

:thumbsup: 3

Tja het gerecht in Australië is niet hetzelfde als dit in België wiens specialiteit erin bestaat zaken te seponeren.

Los hiervan is er weer een heilig huisje bij de zaak betrokken en dan trek men de facto al snel de kaart van de kinderen ongeacht de feiten.

VdPoel verloor even zijn beheersing toen enkele rotverwende ettertjes het iets te bont maakten en zijn nachtrust verstoorden.
En voor die feiten mag VdPoel drie jaar Australië niet meer binnen 8O

Dat is al lang geen trend meer en dat hebben ze wettelijk al veranderd.
In 2007 heeft de federale regering de omgekeerde bewijslast ingevoerd om selectief, volgens afkomst, daders te kunnen beschermen tegen strafvervolging bij misdrijven. Voortaan moeten dan (autochtone) slachtoffers bewijzen dat zij geen daders zijn door....bewijslast om hun onschuld aan te tonen, wat uiteraard niet mogelijk is.
Deze wetswijziging is echter ook al ongeldig want ze is tegenstrijdig met de grondwet die stelt dat je onschuldig bent tot je schuld bewezen is voor de rechtbank.
Maar toch wordt ze ge(mis)bruikt door justitie/magistratuur om tuig met migratie achtergrond, zelfs terroristen, ongestraft te kunnen vrijpleiten.

Tegelijkertijd wordt, als sluipend gif, de intentie om een misdaad te willen plegen al naar voren geschoven als misdaad om te kunnen bestraffen.
Getuigen daarvan de heksenjacht op "terrorist" jurgen voor vermeende doodsbedreigingen tegen van ranst maar die toch geen enkele misdaad pleegde behalve een manifest te schrijven zonder zelfs de naam van de ranzige kloothommel te vermelden en toch werd jurgen daarvoor als wild opgejaagd.

Ze willen al straffen zonder enig bewijs, enkel voor een uitspraak, voor wat woorden, zonder dat er een misdrijf wordt gepleegd.
In wezen gaat het dan om de vrije meningsuiting te vernietigen, om de mond te snoeren door te dreigen met strafrechterlijke vervolging voor een uitspraak die geïnterpreteerd wordt als (doods)bedreiging maar dat niet strafbaar kan zijn omdat er dus helemaal geen misdrijf werd gepleegd.

Twee maten twee gewichten weer want dan beweert politie dat er geen grond is om op te treden tegen stalkers die, zelfs met bewijzen van gerichte tekstberichten, hun slachtoffers met de dood bedreigen en soms de bedreigingen ook uitvoeren en overgaan tot moord dat de politie dus had kunnen voorkomen.

Maar politie pakt anderzijds wel burgers op door hun vrije mening, weliswaar in een menselijk emotionele woede-uitbarsting, geuit tegen politiekers persoonlijk (voor hun wanbeleid en vaak zelfs via sociale media) te bestempelen als strafbaar zonder dat er sprake is van een werkelijk misdrijf.

Zover is het reeds gekomen dat wat je zegt, en een vrije mening hoort te zijn, al strafbaar wordt zonder dat er een strafbaar feit wordt gepleegd.

De kwestie in zulke zaken is om het niet tot een rechtszaak te laten komen en het onder mekaar te regelen met wat excuses.
Voor de rest verwondert het mij hoe snel het Australische gerecht dergelijke zaken afhandelt.
Wat doen ze daar met een voetballer die een andere een kopstoot verkoopt?

Dat is poging tot moord. Van een kopstoot kun je sterven. (ik mag dit hele gedoe van Australië eventjes in het belachelijke trekken toch?)

In Belgie komen de flikken erbij, vragen ze aan iedereen rap de pas en zeggen ze gewoon dat het gedaan moet zijn en hup ze zijn weg. Daarna hoor je daar niets meer van. Ze zouden nogal werk hebben zeker moesten ze bij ieder dispuut waar wat geduwd werd mensen beginnen oppakken. Hoe ze dat voor elkaar krijgen in Australie is mij een raadsel.