Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen
(Bericht 10074488)
Het is dan ook hopeloos naïef om te denken dat men een economische crisis kan oplossen met een indexering, waardoor niemand iets zou voelen.
Als men alles kan oplossen met een indexering, zonder dat iemand daar de negatieve gevolgen van draagt, dan had men die loonsverhoging even goed al vroeger kunnen doen hé. Blijkbaar is het geld er toch voor.
In België maakt men de bevolking wijs dat men koopkracht kan behouden in een periode van hoge inflatie. Dat is natuurlijk onzin.
|
Ik ben het daar niet mee eens, eerlijk gezegd. Maar het hangt inderdaad af van waar de inflatie komt ; als dat een MONETAIRE inflatie is (ttz, er is door een of andere manier gewoon teveel geld geschapen, in ons fiat systeem komt dat door het kwistig toekennen van leningen die geld creeren) dan propageert de inflatie doorheen alle markten, zodat de nieuwe prijzen van goederen en diensten ten aanzien van de ontwaarde munt nu hoger zijn.
Eens die propagatie voorbij, en de economische situatie dezelfde als daarvoor, en dus alle RELATIEVE prijzen (patatten ten aanzien van een doktersbezoek, smartphones ten aanzien van een nieuw dak op uw huis ...) dezelfde zijn gebleven, vinden we gewoon dat alle prijzen uitgedrukt in de munteenheid NU, zeg maar, 15% hoger zijn, dan ervoor en is er eigenlijk niks veranderd.
MAAR. Het probleem zit hem in de "on-economische" waarde overdracht TIJDENS de propagatie van de inflatie. De eersten die oneerlijk profiteren van de inflatie zijn zij die de "ongedekte" leningen krijgen die in de eerste plaats de inflatie veroorzaakten. Zij kunnen met vers geld dingen kopen aan oude, lage prijzen. Het is door dat extra koopgedrag dat die prijzen verhogen, en de verkopers van die dingen zelf ook hogere inkomsten hebben, maar nog aan oude prijzen HUN dingen kunnen kopen, en dus ook winst boeken, die ze dan gebruiken om ook weer de prijzen van de dingen die ZIJ extra kunnen kopen te verhogen en zo voort.
De pineut is die op het einde, die steeds meer en meer stijgende prijzen rond zich ziet, maar die zijn waar NIET ziet verhogen in inkomsten. Dat is meestal de werknemer wiens loon NIET direct verhoogd wordt wegens "meer vraag naar werknemer". Die moet een lange tijd, met een gelijkblijvend loon, hogere prijzen betalen.
Natuurlijk komt dat wel. Uiteindelijk is de waarde van die zijn werk ook meer waard in de nieuwe, minder waardevolle munt, en zal die van job veranderen, emigreren of weet ik veel, en moet de werkgever wel hogere lonen bieden om de wegstromende werknemers te vervangen, maar dat duurt lang.
Maw, bij inflatie hebben we dat het de werknemers zijn die in grote mate de economisch onverdiende extra welvaart van die "eerste leners" en "eerste prijsverhogers" moet ophoesten de tijd dat de lonen door marktwerking zelf ook de inflatie bijbenen wat toch vroeg of laat gebeurt.
De indexatie dient om dat proces te versnellen, en dus die oneerlijke overdracht meer te beperken in de tijd.
Als inflatie inderdaad quasi-simultaan is, dan zijn daar bijna geen economische gevolgen van, behalve dan voor zij die op de stabiliteit van de munt gespeculeerd hebben door bankrekeningen te houden met veel geld op. Maar zelfs dat wordt meestal nogal snel gecompenseerd met hogere interesten.
Als de inflatie ECONOMISCHE redenen heeft, dan is indexatie een slecht idee. Dan is het eigenlijk geen inflatie, maar gewoon een schaarser worden van vele economische factoren. Die prijsverhoging is dan een echt marktsignaal waar men geen trukken moet op toepassen.
Maar een puur monetaire inflatie (zeg maar, door het uitdelen van gratis geld) kan inderdaad perfect in overeenstemming zijn met het behoud van koopkracht, want economisch is er niks veranderd. Het komt erop neer om dat uitgedeelde gratis geld zo snel mogelijk te neutraliseren met een algemene prijsverhoging, waarbij de relatieve ruilen dezelfde kunnen blijven (3 maand van mijn arbeid voor 1 auto bijvoorbeeld)
