Oorspronkelijk geplaatst door Het Nieuwsblad
De Vlaamse non die na een hersenoperatie begon te moorden: “Ze werd plots agressief, seksueel actief en verslaafd aan pijnstillers”
Auteur Tom De Smet vertelt in zijn nieuwe boek het verhaal van de moordende non uit Wetteren.
Wetteren -Zuster Godfrieda was een introverte, doodbrave non. Tot ze te kampen kreeg met aanvallen van zware hoofdpijn en een hersenoperatie onderging. Nadien werd ze agressief en raakte ze verslaafd. De non uit Wetteren begon ook te moorden. In 1978 bekende ze drie moorden, maar ze werd van nog veel meer verdacht. Auteur Tom De Smet haalt het verhaal van onder het stof in zijn nieuwe boek Soeur Mourir.
Midden april komt Borgerhoff & Lamberigts met het boek Soeur Mourir van auteur Tom De Smet naar buiten. Een waargebeurd verhaal over de moordende non Godfrieda uit Wetteren die destijds zelfs de wereldpers haalde, maar hier in het katholieke Vlaanderen relatief onbekend bleef. Ook vandaag blijkt het thema nog brandend actueel te zijn.
“Vorig jaar raakte bekend dat drie insulinemoorden zijn gepleegd in een rusthuis in Oostrozebeke. Ook Godfrieda doodde met insuline. Uit onderzoek in de nasleep van Oostrozebeke bleek dat er in de meeste rusthuizen een falend medicatiebeleid is. Net als destijds bij Godfrieda, die zomaar aan insuline en pijnstillers kon. Meer dan veertig jaar later is er dus niets veranderd. En zo zijn er nog wel wat parallellen te trekken tussen toen en nu”, vertelt Tom De Smet.
Moorden
Zuster Godfrieda was een non uit het klooster van Wetteren die op een gegeven moment in het OCMW-rusthuis dat aan het klooster verbonden was ging werken, als hoofdverpleegster. Ze was een introverte, doodbrave non, maar kreeg te kampen met aanvallen van zware hoofdpijn. Na een hersenoperatie die geen soelaas bracht, veranderde ze van persoonlijkheid. Ze werd agressief, seksueel actief, en zeer gesteld op luxe. Ze dronk veel en raakte verslaafd aan zware pijnstillers.”
“Er verdwenen medicijnen en er stierven bejaarden die een paar uur daarvoor nog gezond leken. Enkele verpleegsters trokken naar de OCMW-top, maar die zei hen te zwijgen en dreigde met ontslag. Uiteindelijk heeft een jonge Wetterse huisarts de zaak toch uitgebracht. Godfrieda werd opgepakt in februari 1978 en bekende drie moorden. De onderzoeksrechter verdacht haar van negentien moorden, maar kon dat niet bewijzen.
Met dit waargebeurde misdaadverhaal wou de auteur de lat opnieuw wat hoger leggen. “Ik neem de lezer eigenlijk mee op mijn zoektocht naar de waarheid. Wat is er echt gebeurd? Waren er meer dan drie moorden? Wat was het motief? Waarom is Godfrieda nooit veroordeeld? En hadden andere mensen voor de rechter moeten verschijnen?”
Wereldpers
Het verhaal van de moordende non uit Wetteren haalde destijds de wereldpers, maar bleef in Vlaanderen minder bekend. “Ze stond in alle grote media van Groot-Brittannië tot Japan. Hier kreeg de zaak relatief weinig aandacht, vooral onder katholieke druk. Niet vergeten dat dit verhaal zich afspeelt in een tijd dat de katholieke zuil in Vlaanderen zeer dominant was en de Kerk allerlei misbruik- en andere schandalen in de doofpot stopte. Daarom is het verhaal van zuster Godfrieda bij ons in Vlaanderen amper bekend. Terwijl een seriedodende non toch niet alledaags is, zou ik zeggen”, vertelt Tom.
“Ik vind het een ronduit fascinerend verhaal van een non die na een operatie een persoonlijkheidsverandering ondergaat en begint te moorden. De zaak wordt toegedekt, uiteindelijk wordt ze toch opgepakt, maar sommige krachten doen er toch alles aan om de zaak in de doofpot te houden”, gaat de auteur verder.
Ongeziene documenten
“Ik ken Wetteren intussen als mijn broekzak. Ik heb er met ontzettend veel mensen gesproken. Ik kon daarbij rekenen op het netwerk van Wetteraar Hugo Van Heddeghem, voormalig journalist van het Nieuwsblad, die me aan verschillende nuttige contacten hielp. Zelfs als iemand maar een beetje informatie had, kon dat nuttig zijn. Verder ben ik erin geslaagd om aan documenten te komen die nog geen enkele journalist gezien heeft. Daar zat verrassend nieuws in, dat een heel nieuw licht op deze zaak werpt, maar die details vertel ik nog niet.”
Op de boekvoorstelling...
|