Historische fouten...
 

Je weet wel, achteraf is alles altijd gemakkelijker

Maar kijk hier een interessante insteek.

Door het blokkeren van de toegang van UKR tot de NATO is die oorlog kunnen beginnen...

https://www.pravda.com.ua/eng/news/2023/03/3/7391833/

Het is een tweesnijdend zwaard, dat NATO gedoe. Want ja, zolang de "bluf" werkt, is de NATO een manier om iets veilig te stellen. Maar als de andere "chiche" zegt, dan wil dat zeggen dat we oorlog hebben TOT BIJ ONS. Kortom, dan moeten we kanonnenvlees sturen.

Dus ja, was een lidmaatschap van de NATO van Oekraine voldoende geweest om de Vladimir buiten te houden ? Of waren we nu aan WO III volop bezig ?

Voor ons is de situatie nu beter dan mocht Oekraine als NATO land aangevallen zijn he. Voor hen natuurlijk niet, maar dat is niet wat telt.

Een zeer zinnig topic, maar zoals de topic-opener zélf ook terecht schrijft: nadien is het makkelijk om analyses te maken. Overigens, misschien had het omgekeerde scenario evenzeer tot oorlog geleid (Oekraine wél in de NAVO, én dan de reactie dat het Westen dit niet had mogen doen omdat het Rusland heeft getriggerd)

Als historicus, en oud-student Slavistiek houd ik niettemin wel van deze analyses.

Waar is het fout gelopen?

De vraag is natuurlijk: hoe ver moet je terug gaan?

De roep om een sterke leider - zoals Poetin - zie je in de geschiedenis vaak na perioden van chaos, crisis.

De puinhoop die Rusland was in de jaren '90 was veroorzaakt door het (eerst en vooral ECONOMISCH) instorten van de Sovjetunie. Die instorting was een gevolg van het communisme dat als economisch systeem gewoon niet kan werken.

--> je zou zo tot de Oktoberrevolutie in 1917 terug kunnen gaan, maar laten wij dit maar niet doen. Dus: terug naar de ‘90. In Duitsland was men er toe wel degelijk van bewust dat men moest vermijden dat de Russen als een vernederde verliezer uit de Koude Oorlog zouden komen. Dat is in die tijd ook letterlijk zo gezegd: “wij mogen de Russen niet vernederen”. Uit hun eigen geschiedenis (verdrag Versailles 1918) wisten ze maar al te goed wat er kan gebeuren als je alsverliezer teveel wordt vernederd. Aldus heeft Duitsland miljarden Marken steun gegeven aan Rusland in de jaren ‘90. Zeker, dit was ook een groot deel de prijs van de hereniging, maar wat bijvoorbeeld ook speelde was dat ze geld gaven voor de bouw van huizen en kazernes in Rusland voor het half miljoen ( ! ) Russische soldaten en hun gezinnen die vanuit voormalig Oost-Duitsland terugkeerden naar het moederland. Echter: veel van dit geld is in corrupte zakken terechtgekomen. Sommige van die soldaten stonden bijna letterlijk op straat, toen ze in Rusland aankwamen. Is dit dan de schuld van het Westen?

De NAVO-toetreding van de Oost-Europese landen is een topic op zich waard. Sommigen zien dit als een Westerse provocatie van Rusland, maar als een soeverein land, zélf vraagt om lid te worden van de NAVO, EU of welk genootschap dan ook, wie is Rusland als derde partij dan, om zich daartegen te verzetten? Men heeft integendeel veel gepraat met Rusland, uit respect, maar zoals US-minister van BUZA Warren Christoper destijds zei: “wij kunnen met Rusland praten over die uitbreiding, we kunnen er over discussiëren, maar we gaan er NIET over onderhandelen”.

Alles tezamen, denk ik dat het Westen echt z’n best heeft gedaan om Rusland niet te vernederen na de ineenstorting van de Sovjetunie, maar een gigantische economische crisis en de evenzeer gigantische corruptie hebben het Russische volk bijzonder zwaar doen lijden, wat hen ontvankelijke maakte voor een autoritaire leider als Poetin.

---> kan men dit het Westen aanrekenen? Ik denk het niet...