Het genot van een sociale woning
 

Wie wil er niet genieten van een moderne sociale woning voorzien van de laatste modernste snufjes. Goed geïsoleerd en zonnepanelen op het dak.

Andere mensen die op de privé markt dienen te kopen moeten het vaak stellen met een bouwvallig krot met torenhoge energiefacturen en een eindeloze renovatiekost.

Om nog te zwijgen van al de renovatiemiserie waar we keer op keer inzitten en de gemeenschappelijke delen die niet helemaal gerenoveerd kunnen worden. Is de ene gebuur niet aan het renoveren dan is het de andere. De sociale woonblokken worden in een keer volledig gedaan en dan zagen de inwoners nog dat ze even naar een andere woning moeten. Dat zit er voor de eigenaars van de private blokken niet eens in. En die hebben dan ook nog eens de miserie van de huurders via de sociale woonkantoren erbij waardoor ze na enige tijd in een halve sociale woonblok leven.

Ik weet niet hoe zit buiten Brussel maar in het Brusselse lijken die sociale woningen nog enkel te worden toegekend aan allochtonen.

Hier niet, hier werken ze met een puntensysteem, wat in feite op hetzelfde neerkomt.

Mijn echtgenote, voor ze zich diep in de schulden stak om een hypotheek te nemen, moest wel op de privé markt huren. (een oud huisje , waar de keldertrap naar de championkwekerij uit weggerot was, en verwarming eerder per ongeluk was, voor bef 17 000/maand, in een periode dat een kuisvrouw full time 28 000 netto had )

Hoog opgeleid, maar werkloos, alleenstaande jonge vrouw, geen kinderen. Hoeveel kans denkt men dat zo'n persoon had op een sociaal woonplekje? Dat was toen al moeilijk.

En daar werd ze nog op afgerekend toen ze op gesprek ging om te bekijken wat mogelijk was.
Waarom huurt u nu een volledig huis, als alleenstaande?
Het was het goedkoopste in deze omgeving dat ik kon vinden.
Kon u geen appartement kiezen?
Die zijn in deze omgeving meestal nieuw, en dus duurder. Maar ik ben op zoek, vandaar dat ik hier nu bij U zit.