| Knuppel |
6 november 2023 14:16 |
Het zit er bovenarms op binnen Vivaldi.
Wie de details wil kennen moet niet in de gesubsidieerde kranten zoeken, maar in Business AM. :twisted:
Wouter Verschelden brengt duidelijkheid.
Citaat:
Njet van PS en Ecolo over anti-casseurswet dreigt Vivaldi in verkiezingsmoeras te duwen, liberalen zwaar ontstemd over “zwaktebod”, socialisten kaatsten terug: “premier ging het in handen pakken”
Verzinkt de federale regering in een paralyse, in de laatste maanden voor de kiescampagne? Het zou een nachtmerrie zijn voor premier Alexander De Croo (Open Vld), die alles uit de kast moet halen om te tonen dat zijn regering “wél werkt”, om zo de slechte peilingen van antwoord te dienen.
Alleen, zoals voorspeld, barstte het dossier van de anti-casseurswet dit weekend als een etterbuil. Onder forse druk van de PTB, maar evengoed van de ‘eigen’ vakbond FGTB wil de PS de nieuwe wet niet langer goedkeuren. Ecolo ging daar vervolgens minstens even luid naast staan. Het ongenoegen bij de andere regeringspartijen is gigantisch. “Het is aan hen om over de brug te komen”, zo windt een vicepremier zich op. Zeker de liberalen slikken de ‘njet’ niet: bij Open Vld spreekt men van een “zwaktebod”, bij de MR dreigt men openlijk een heleboel andere regeringsprojecten te gaan verlammen. Maar bij de socialisten is kritiek op de premier te horen: “Hij ging het in handen pakken.”
In het nieuws: Hoogspanning over de anti-casseurswet.
De details: PS en MR weer met getrokken messen tegenover elkaar, over een hoog symbolisch dossier, deze keer dreigt het de hele boel te doen ontsporen.
“On ne va pas voter ce texte.” We gaan die tekst niet stemmen, zo gaf PS-voorzitter Paul Magnette dit weekend mee in L’Echo. Enigszins ironische woorden voor de regeringspartners, waar meerderen binnen Vivaldi er fijntjes op wezen “dat de PS die tekst wel al meermaals gestemd en goedgekeurd heeft, zowel in de commissie in de Kamer, als in de kern en de ministerraad”.
Frustratie dus, over de woorden van Magnette, die plots voor de PS helemaal de deur dichtdeed over de fameuze anti-casseurswet, in zijn weekendinterview:?“De vrees van de vakbonden, Greenpeace en klimaatactivisten is legitiem”, zo pakte die plots de bocht.
?“Als een relschopper zo’n verbod heeft gekregen, hoe wordt dan voorkomen dat die persoon nog aan betogingen deelneemt?”
?“Als je dat allemaal op een rijtje zet, zie je dat we er niet komen. We moeten hierop verder werken, maar dan beter voorbereid.”
?“In plaats van een slecht gemaakte wet goed te keuren, halen we het best de artikels daarover uit het strafwetboek en doen we met de analyse van de rest van de tekst voort.”
?“En dat heeft niets te maken met de ministerwissel”, zo leek de PS nog Open Vld en Paul Van Tigchelt (Open Vld) te sussen, die vorige maand Vincent Van Quickenborne (Open Vld) opvolgde als minister van Justitie.
Daarop deed Ecolo er vervolgens nog een laagje bovenop, waarbij ze vooral leken te willen aantonen dat ze “al voor de PS” ook tegen die wet waren.?Ecolo-fractieleider Gilles Vanden Burre weerde zich meteen op X: “Al van bij het begin van de besprekingen van deze wet hebben wij de beperkingen op het recht om te manifesteren aangeklaagd. Dat partners uit de meerderheid nu ook die problematische artikelen willen terugtrekken, is positief. Nu daden, en geen woorden”, zo stelde die fel.
?Vanmorgen ging Ecolo-vicepremier Georges Gilkinet nog verder: bij RTL op de radio had hij het over een “loi liberticide”, een “vrijheidsdodende wet”. “Voor Ecolo is het zeker ‘neen’, en dat hebben wij al op 18 oktober in de regering aangegeven”, zo stelde hij fel, nu achter de brede rug van de PS.
De essentie: Dit conflict woekert al veel langer, met name tussen PS en de FGTB.
Dat Gilkinet het wetsontwerp ‘voor een menselijke, snellere en bestraffendere Justitie’ van Van Quickenborne (nu overgenomen door Van Tigchelt op Justitie) nu een ‘loi liberticide’ noemt, doet toch wenkbrauwen fronsen. Zijn partij zat zoals gezegd wel mee aan tafel in de verschillende ministerraden, in de kern, en ook in de commissie Justitie in de Kamer, die al met heel de meerderheid het wetsontwerp goedkeurde in juli. De wet moet nu plenair gestemd worden, maar er is ook een advies van de Raad van State, dat nog wat verheldering van sommige passages vroeg.
Maar dat is niet de essentie, wel de paar pagina’s over strengere maatregelen en straffen ten opzichte van geweld bij betogingen, in het veel grotere ontwerp. Die leiden al maanden tot onrust, op de linkerflank, bij vakbonden en het middenveld. Niet toevallig gingen die nu bijna exact één maand geleden betogen aan de deuren van PS en Ecolo, om hen extra onder druk te zetten over de nieuwe wet.
Alles draait rond een verbod om nog deel te nemen aan betogingen, voor personen die geweld plegen. Dat kan tot zes jaar gelden, en bij recidive leiden tot fikse boetes en zelfs gevangenisstraf.
In de nasleep van een paar bijzonder heftige en gewelddadige betogingen over de coronamaatregelen was het uitgerekend de Brusselse burgemeester Philippe Close (PS) die strengere straffen vroeg en kreeg van Van Quickenborne.
Ondertussen sprong de MR fors op het dossier: Georges-Louis Bouchez (MR) zag er een ultieme kans in om Vivaldi en vooral zijn partij als “beschermer van de politiediensten” op te werpen, én de vakbonden wat uit te dagen.
Die hapten. Ze zagen plots in de nieuwe maatregelen een persoonlijk ‘demonstratieverbod’, dat dan individuen het recht zou ontnemen om nog in manifestaties te lopen of aan acties deel te nemen. De mobilisatie aan Franstalige kant draaide overuren, er ontstond zelfs een beweging: ‘Manifestant.es, pas criminel.les’. Daarin zitten de drie vakbonden, maar ook Greenpeace, 11.11.11, de Liga van Mensenrechten en zelfs de christelijke en socialistische mutualiteiten in Franstalig België.
De PVDA-PTB rook bloed, en schakelde alles en iedereen binnen de vakbond in, om toch maar de wet te kelderen. De socialistische vakbond FGTB ging daarbij zeer ver, en dreigde individueel de PS-kamerleden af in mails, om toch tegen te stemmen in de commissie Justitie. Dat gebeurde finaal niet, en leidde tot hoogspanning tussen de PS-kamerleden met op kop fractieleider Ahmed Laaouej en de FGTB.
ABVV-baas Thierry Bodson bleef verder fulmineren: “Er zal een voor zijn, en een na, als PS en Ecolo dit goedkeuren”, zo dreigde hij openlijk de linkerflank van Vivaldi af, een maand geleden.
Die had ondertussen wel al forse garanties gehad binnen de regering: “Het aanbrengen van graffiti, bekladden van gevels, gooien van rotjes, schreeuwen naar een politieagent of zichzelf vastketenen op de openbare weg zijn geen redenen om deze straf toe te passen”, zo verduidelijkte Van Quickenborne zelf een maand geleden nog. Met andere woorden, het gaat enkel om echt zware gevallen, die aangepakt kunnen worden. “Het zijn vaak dezelfde mensen, die met bivakmuts en hamer haat en vernieling zaaien in een betoging, en niets te maken hebben met het protest.”
The Big Picture: Wie wil nog moeilijke en moedige compromissen verdedigen, voor de verkiezingen?
Dat de nieuwe wet dus deel van een politiek compromis was, bleek al duidelijk de afgelopen maanden binnen Vivaldi. Daarbij wist de rechtervleugel ook dat het advies van de Raad van State een nieuw stressmoment zou worden. Het wetsontwerp verdient immers geen schoonheidsprijs: er zaten wat slordigheden in.
Opvallend is vooral dat Magnette nu de hele zaak rond Delhaize (waar al maanden zwaar vakbondsprotest is tegen de verplichte verkoop) aangrijpt om zijn ‘njet’ te motiveren.
“Lees wat hij zegt. Hij heeft naar eigen zeggen nu een probleem met de anti-casseurswet sinds het “Delhaize-conflict”… Maar het ene heeft niks met het andere te maken. Dit is echt een zwaktebod”, zo klinkt ontstemd bij Open Vld, over de démarche van Magnette.
Bij de MR trekt Bouchez ondertussen alle registers open: voor hem is dit “een sketch”, en “mist het elke sérieux”, dat de PS haar woord intrekt. “Ofwel is Magnette een windhaan, ofwel zijn vicepremier Pierre-Yves Dermagne (PS), die z’n woordvoerder is in de kern”, zo geeft die mee.
Daarbij dreigt de MR om een hele reeks andere beslissingen “die ook niet in het regeerakkoord stonden maar wel afgesproken zijn”, te gaan tegenhouden.?Daarbij onder meer “fiscale maatregelen”, met name de btw op sloop in de bouw die permanent verlaagd is naar 6 procent voor particulieren, maar niet voor grote projectontwikkelaars.
?Ook de nieuwe wet op de kansspelen, een paradepaardje van Vivaldi met Stefaan Van Hecke (Groen) als bezieler, wil Bouchez, die close is met de goksector, al langer kelderen.
?En ook de bepaling in de strafwet van het “kwaadwillig hinderen van verkeer” in de strafwet, waardoor vakbondsmensen veroordeeld raakten voor het hinderen van een ambulance die leidde tot een sterfgeval, zou worden afgezwakt in de nieuwe wet-Bodson. Iets wat de MR dan zou willen kelderen, als wraakactie.
Het is de Franstalige liberalen menens. “We wisten dat dit voor hen een heel belangrijk symbolisch dossier zou worden, en dat ze dit niet gingen laten passeren”, zo is bij Open Vld te horen.
Bij de socialisten klinkt dan weer snoeiharde kritiek op de premier zelf, Alexander De Croo (Open Vld). Die reageerde niet adequaat, zo stellen ze. “De premier ging het dossier in handen pakken. Maar zoals het de premier betaamt, heeft hij dat vervolgens niet gedaan. Dan geef je wel vrij spel aan Magnette.”
Maar tegelijk sust een vicepremier: “Tuurlijk kunnen we dit nog fixen. Het is ook al door de PS goedgekeurd. Het is aan hen om over de brug te komen.”
In elk geval dreigt het dossier nu de sfeer tussen MR en Open Vld enerzijds en PS en Ecolo anderzijds compleet te verzuren. Als Bouchez doorzet met zijn dreigementen, verzandt Vivaldi in een klassieke stellingenoorlog die altijd intreedt voor verkiezingen. De vraag is daarbij niet of, maar wanneer.
In die zin is november wel erg vroeg: er komt nog een heel voorjaar aan, met het EU-voorzitterschap als groot vliegwiel. Andermaal dreigt de sociaal-economische kloof binnen de regering tot paralyse te leiden. Net dat wil De Croo koste wat kost vermijden: hij heeft het beeld nodig van een ploeg die wél werkt. Werk op de plank dus.
|
Vaneigens is het fascistische BLOK schuldig aan deze gang van zaken.
Eendracht maakt macht!
Viva La Belgique! |
