Sykes-Picot machtsvacuüm
 

Sykes-Picot is voorbij, deze trein is gepasseerd. Zoveel zal ondertussen wel duidelijk zijn. Sykes was een Brit, Picot een Fransman. Samen verdeelden ze in de jaren 1915-1916 delen van het ineenstortende Ottomaanse Rijk.

In de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) vochten de Fransen, Britten en Russen
tegen het Ottomaanse Rijk. Tussen november 1915 en maart 1916 vond geheim
overleg plaats tussen de Brit Mark Sykes en de Fransman François Georges-
Picot. Zij maakten in het Sykes-Picotverdrag afspraken over de toekomstige
verdeling van het gebied, als de drie landen het Ottomaanse Rijk tenminste
wisten te verslaan. Rusland hield zich op de achtergrond en ging akkoord met de
beslissingen van Groot-Brittannië en Frankrijk.

Het gebied werd opgedeeld in Franse en Britse gebieden en in een nieuw te
vormen Arabische staat die onder mandaat van de twee landen zou komen te
staan. De Fransen kregen zuidelijke gebieden van huidige Turkije en een
kuststrook van het huidige Syrië en Libanon, terwijl de Britten het huidige
Koeweit en een deel van wat we nu Irak noemen in hun bezit kregen. Het
tussenliggende gebied, voornamelijk het huidige Syrië en het westen van Irak,
werd onder mandaat gesteld. Het noordelijke deel was voor Frankrijk en het
zuidelijke voor Groot-Brittannië. Bovendien werd afgesproken dat Palestina onder
internationaal gezag zou komen te staan, vanwege de heilige plaatsen in het
gebied.

De oorlog tegen de Ottomanen werd op 31 oktober 1918 officieel beëindigd met
een wapenstilstand, waarna de verdeling, die was afgesproken in het Sykes-
Picotverdrag, in werking trad. De Arabieren zaten echter niet te wachten op het
Europese gezag. Er volgden opstanden in de gebieden, die de Fransen en Britten
met geweld onderdrukten. Na de onafhankelijkheid van de landen in 1945 bleven
de grenzen, die vrij willekeurig waren getrokken, de oorzaak van onderlinge
conflicten. De bevolking van de landen is vaak verdeeld over meerdere religieuze
groeperingen en etniciteiten , die allemaal vechten voor hun eigen positie.
Tijdens de burgeroorlog van 2011 kozen Frankrijk en Groot-Brittannië in Syrië de
kant van de ‘gematigde’ rebellen in de hoop de terreur van al-Assad te
beëindigen zonder zelf militair in te hoeven grijpen.

BRON

Nu deze akkoorden op hun beurt op instorten staan volgt een onvermijdelijk machtsvacuüm. De Britten zijn zelf een vazal, een lilliputter, om het pejoratief uit te drukken, kwestie dat het duidelijk is. Frankrijk blijft weg uit de Rode Zee.

Hoe kom je daarbij? De EU wil meedoen met een missie die nu al loopt onder Frans commando.

https://www.politico.eu/newsletter/b...clears-hurdle/

Representatives of the 27 EU countries on Tuesday discussed plans to defend the busy waterway against Houthi attacks with anti-air destroyers, according to four people briefed on the discussions. The mission would build on an existing French-led surveillance mission, operation AGENOR, as proposed by the EU’s foreign affairs service, the EEAS. My colleague Jacopo Barigazzi first reported on the EU’s plan last week.

Zoals ik al zei zijn de grenzen daar willekeurig getrokken, geen landen voor Joden of Christenen of gelijk welke moslim variant, ze hebben het grotendeels moeten uitvechten wat resulteerde in Sunni moslim overheersing. Behalve in 1 landje aan de zee die dapper weerstand biedt tegen de hordes barbaren.

Zeer goed idee ook, om die piraten te bestrijden, niemand zit op de negatieve invloed op onze economie te wachten, en zolang we het gebruiken om de Rode Zee en het Suez-kanaal vrij te houden zijn onze Arabische vrienden en zelfs China tevreden.