Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door quercus
(Bericht 10326820)
Een lezenswaardige tekst van deze prof Grondwettelijk Recht.
|
Ik ben het er zeker mee eens dat een tekst van de hand van Hendrik Vuye meestal lezenswaardig is. Maar ook zeker geen evangelie. Zijn kenmerkende en karakteriële koppigheid maakt dat hij een onvermogen heeft om nuances te zien, en daardoor veel zaken op een hoopje gooit.
Dat onvermogen was ook de reden van zijn breuk met N-VA, het ongeziene feit dat een eigen fractievoorzitter in de kamer de bruggen opblaast met de eigen partij...
Maar dat is géén excuus om feitelijke onwaarheden neer te pennen, of de recente politieke geschiedenis te verkrachten of toch minstens te proberen herschrijven.
Citaat:
‘Tegenstrevers’ of ‘vijanden’?
Ons politiek systeem kan maar werken als het een strijd is tussen ‘tegenstrevers’. Dat zijn politici die naar de gunst van de kiezer dingen met een verschillend programma. Nadien zijn ze in staat om meerderheden te vormen en samen te besturen, hoe moeilijk dat ook is.
Hier loopt het al grondig fout. In de hedendaagse politiek zijn er vooral ‘vijanden’, mensen met wie men vooral niet wil samenwerken. Je vindt makers van vijanden op rechts en op links.
Linkse tenoren hebben hun politieke vijandschap zelfs geïnstitutionaliseerd in een ‘cordon sanitaire’: een schutskring om ‘de besmette beesten’ buiten te houden. Wat een mensbeeld hanteert verbindend-links hier? Blijkbaar kan je maar verbinden door eerst uit te sluiten.
|
Dit is kort samengevat : klootzakkerij.
Politiek is een strijd tegen tegenstrevers, tussen democratische partijen dus.
Elk van de democratische partijen is ten aanzien van elkaar een 'tegenstrever'.
Waartoe het Vlaams Blok
niet behoort en zij dus in de rest-categorie valt van de 'vijand'. De politieke aars van het systeem.
En hier gaat Vuye de mist in : er is géén politieke strijd tegen de vijand. Die vijand krijgt krachtens de geldende kieswetten hun parlementaire zitjes + wedde maar daar stopt het. Of die verder doodvallen, blijven vegeteren, creperen, maakt niet uit.
Zijn tweede stommiteit is dat hij dan wel erkent dat men zowel op links als op rechts 'vijanden' (aka : extreem-rechts) maakt, maar in de volgende zin zet hij al op demagogische wijze het initiatief om deze vijand te cordoniseren in de hoek van 'links' te duwen terwijl het verdomme een resolutie van het Vlaams Parlement betreft die bij UNANIMITEIT goedkeuring kreeg... Dit is geschiedenisvervalsing : zowel links als rechts keurde actief het cordon sanitaire goed. En die de erfopvolgers van de toenmalige partijen die dit goedkeurden tot op de dag van vandaag, even unaniem toepassen en zelfs intern afdwingen als er toch eens dissonante rebellen opperen om de sluizen van de hel open te zetten.
Hier gaat Vuye de demagogische toer op, en verkracht hij de waarheid die hij anders zo graag beweert te verdedigen...
Zo lang Vuye in de gratie liep van N-VA, eerst als expert staatsrecht en later als fractieleider in de kamer speelde hij naadloos & kritiekloos mee in de toepassing van het cordon sanitaire rond wat hij nu zelf beschrijft als de besmette beesten.
Alleen probeert hij zichzelf nu via zijn tekst te distantiëren van die periode ? Waarom ? Omdat hij nu ook wel inziet dat zijn politieke relevantie zonder de thuishaven van een partij nul komma nul is geworden ?
Is het logisch om nu de maagdelijkheid te veinzen, terwijl hij als fractieleider van zijn toenmalige partij mee op het hoofd van de Blokkers zat te schijten en ze actief mee in hun schutkring hield ?
Vraag : zit Vuye hier te hengelen naar een (zijn...) recuperatie door het Blok ?
Zit de vroegere 'uitsluiter' hier nu te fulmineren tegen 'uitsluiting' omdat hij graag een job wil bij de 'uitgeslotenen' die vroeger ook ZIJN vijand waren ?
Merk ook op hoe subtiel onze Hendrik hier tegenstrever & vijand dooreen mixt alsof het om dezelfde of vergelijkbare categorieën zou gaan. Groen, Walen, socialisten enz enz, dat zijn tegenstrevers. Alleen doet Vuye alsof dat onderling vijanden zijn, quod non.
De rest van zijn betoog toont enkel aan dat hij nu plots, nu zijn actieve politieke carrière door zijn eigen fratsen dood & begraven is, een nieuw verworven inzicht etaleert : extreem rechts uit de riolen loslaten. Nu zijn dat plots waardevolle burgers daar waar hij vroeger verdomme fractieleider was van de toen grootste politieke partij bij wie het cordon sanitaire heilig was.
Voor wie jarenlang het cordon heeft helpen handhaven, is het onkies om dat nu af te gaan doen als een fout van 'anderen'.