Mensen die een carrièreswitch overwegen:
 

wat zouden jullie doen mochten jullie de kans hebben een nieuwe professionele richting uit te gaan?

Mocht ik opnieuw kunnen beginnen ik zou in het onderwijs gaan. Maar gezien mijn leeftijd en beperkte kennis overweeg ik dat niet.

Schipper.

De enige carrièreswitch die ik nu nog ga maken zal naar rentenieren zijn.

gestoorde wetenschapper, gespecialiseerd in het maken van ABC wapens.

Da's geen job, maar een hobby.

Weerwolf gedurende de hele maand.

Fiscaal expert bij FOD financiën (liefst in Wallonië).

Wij moeten echt eens samenzitten. :-)

ik maak dan ook van mijn hobby mijn beroep he.

Je weet toch dat je dan geen hobby meer hebt?

Ik zit momenteel in de positie waar ik noodgedwongen een carrièreswitch moet overwegen.

Wegens medische problemen kan ik de jobs die ik tot nu toe heel mijn leven gedaan heb niet langer uitvoeren.
Ik moet dus in principe ook op zoek naar iets volledig nieuws.

En dat is niet evident.
Als je eenmaal halfweg 50 bent is het niet makkelijk om te kiezen 'wat je later wil worden'. De tijd dat ik en mijn leeftijdgenoten allemaal brandweerman of astronaut wilden worden is al lang voorbij.

Daarbij komt nog dat ik niet zo maar in zo'n nieuwe job gegooid kan worden. Er gaat een opleiding aan vooraf moeten gaan.

En dan rijst de vraag: hoeveel zin heeft het nog om een opleiding van een jaar of langer te gaan volgen op die leeftijd?
Enkele jaren na die opleiding kan ik op pensioen.
En wie gaat me na zo'n opleiding nog aanwerven? Geen ervaring, allerlei beperkingen wegens medische toestand, hooguit nog goed voor een paar jaar,...

Dus nee; voor mij hoeft die carrièreswitch niet meer.
Hopelijk denkt de VDAB in dezelfde richting mee en voorlopig ziet het daar wel naar uit. Ik krijg vanuit die hoek in ieder geval geen druk opgelegd.
"Kijk maar eens rustig door de mogelijke opleidingen of er iets tussen zit wat je eventueel zou liggen en dan zie ik je over anderhalve maand weer."

ja dat weet ik al 20 jaar, maar ik heb ondertussen nog andere hobby's

Dat is inderdaad een groot struikelblok.
Iedereen in mijn omgeving weet dat ik graag met fotografie bezig ben dus blijkbaar vind dan ook iedereen dat ik daar een opleiding rond moet gaan volgen en dat dat mijn nieuwe carrière-richting zal gaan worden.

Maar ik sta daar niet voor te springen.

Ja, ik hou van fotografie. Maar wel in beperkte mate.
Soms ben ik dagen achtereen bezig met een fotoserie te bewerken maar soms ligt die serie ook weken aan de kant omdat ik er geen zin in heb.
Op die manier blijft het werken met foto's plezant.

Ik vrees dan ook dat, zodra ik dag in dag uit met fotografie bezig ga moeten zijn, de lol er rap af gaat zijn.

En dan zit je daar eh? Met een job die je eigenlijk niet als job wou. Nadat je er een (wie weet hoe lange) opleiding voor hebt gevolgd. En er geen andere opties meer zijn vanwege ondertussen echt wel te oud.

Heel luid zuchten en vervolgens geeuwen.

Zo oude klodden restaureren en herstellen, dat zou me wel aanspreken.
Maar daar valt uw boterham niet mee te verdienen.

Om nu nog te veranderen is het trouwens te laat, het einde is inzicht.

Naast Mathilde?

Mocht ik nog kunnen werken zou ik graag een opleiding Kinesitherapie volgen.
Kinesist worden dus.

't Is alleen dat ik altijd patiënt ben.....:cry:

Ik heb het eens opgeteld: in de laatste jaren heb ik
86 + 10 + 60 sessies moeten ondergaan = 156 sessies.

Wss komen er binnenkort nog 60 bij.

Ik zit zowat in een glazen kooi en ik ga daar vermoedelijk ook niet meer uit geraken. Ik verdien dik mijn boterham, ik ben er vrij goed in. Het is ook niet zo dat ik het tegen mijn goesting doe, maar als het niet zo goed betaalde zou ik waarschijnlijk wel sneller geneigd zijn om iets anders te gaan doen. En dat iets is schrijnwerkerij.

Amai, da's 4.227 euro en 60 cent.

Vriendin van mij met geamputeerd been heeft er mee moeten stoppen omdat ze te jong was om e-pathologie te krijgen. Maanden voor gevochten maar het werd keer op keer geweigerd. Ze heeft dan later een extra amputatie (hoger) moeten ondergaan omdat haar spierweefsel helemaal onderontwikkeld was en ze kon de kinesist niet betalen.

Pijnlijke herinneringen... Maar de wet is de wet zeker?