Knuppel |
13 mei 2024 18:13 |
De Croo trekt openlijk partij voor zijn groene minister ipv Bouchez
Citaat:
Opnieuw een record in de financiële transfers tussen de deelstaten in absolute cijfers: Vlaanderen hoestte vorig jaar 8,5 miljard euro op voor Wallonië. Tegelijk blijkt uit cijfers van de Nationale Bank (NBB) dat de overheid nog verder verdikt is de jongste jaren: één op drie nieuwe jobs kwam er bij de overheid. In Vlaanderen is 24,45 procent van de werkenden een ambtenaar, in Brussel is dat 26,79 procent en in Wallonië werkt liefst 33,37 procent voor de overheid.
|
Het gaat alsmaar slechter met het Belziekske. Zowel de transfers als het overheidspersoneel vergroten. Kampioen in zowel het ene als het andere is: Wallonië.
Maar geen nood. Magnette gaat die Waalse problemen oplossen met 18 miljard extra federale belastingen....
Citaat:
Opvallend: in het etterende conflict tussen Tinne Van der Straeten (Groen) en Georges Louis-Bouchez (MR) trekt de liberale premier Alexander De Croo (Open Vld) openlijk partij voor… zijn groene minister. Open Vld-voorzitter Tom Ongena wordt geroosterd bij een tv-optreden gisteren.
|
Van je familie moet je het hebben....
De zelfverklaarde dweil van Vivaldi regeerde zich kapot, maar weet van geen ophouden.
Bouchez moest en zou er bij zijn, en kijk! Crootje schuift hem OPENLIJK opzij voor een Groen geval!
Arme Panda....
Citaat:
Op 9 juni dreigen de drie grote politieke blokken in dit land, socialisten, liberalen en katholieken, samen een historisch lage score te halen aan Vlaamse kant. De afkalving van dat centrum heeft grote gevolgen voor hoe aan politiek gedaan wordt in de Kamer, zo maakte afscheidnemend kopstuk Koen Geens (cd&v) dit weekend een harde analyse. Zijn these: naarmate partijen kleiner worden, wordt de particratie sterker. De greep van een voorzitter op het geheel is groter: de afhankelijkheid van Kamerleden voor een verkiesbaar plekje op de lijsten, en finaal dus hun inkomen, is veel meer voelbaar. En tegelijk erodeert de tucht binnen de regering: een kleine partij focust daar immers op doelgroepen, niet op het algemeen belang, met vaak opnieuw de voorzitter in een (kwalijke) hoofdrol. Die analyse verklaart meteen ook waarom Vivaldi “zich dood heeft geregeerd”, zoals Geens het concludeerde.
|
https://businessam.be/de-paradox-van-de-particratie/
Wat schaars is wordt duurder. Ook in de Belgische politiek.
De toekomst van het Belgisch vvorstendom ziet er stralend uit!
|