Ik heb vandaag een bijzonder aangename Coloscopie ondergaan.
 

Ik heb vandaag een bijzonder aangename Coloscopie ondergaan.

Sinds een twintigtal jaren zit ik in het circuit van mensen die regelmatig in hun dikke darm laten kijken kwestie van geen darmkanker of iets dergelijks te ontwikkelen. Dus om de drie a vier jaar een vieuwke in het poepeke.
Ik denk dat die de zesde keer was dat ik polliepen liet wegbranden op die manier, meestal is zulke behandeling niet echt aangenaam of onaangenaam, het meest genant aan heel die behandeling is eigenlijk met ontbloot onderlijf uit het kleedhokje naar de behandelingstafel te stappen, je hebt dan nog je hemd en kousen aan maar het klokkespel heeft vrij spel tijdens die gelukkiglijk korte tocht.

De meeste artsen die deze behandeling uitvoeren zijn totaal niet onvriendelijk, meestal zijn ze neutraal op uitzondering van één geneesheer na, verdorie die man is een nors individu, bah. Aan de telefoon vroeg de receptioniste me of dokter BahBahBah ok was voor mij, waarop ik heel sugestief antwoorde “Het mag ook een andere zijn hoor” Ik hoorde de receptioniste lachen en ze duide me een andere dokter aan. Dus ik gisteren mijn twee liter Colofort binnen en vanmorgend om zes uur nogmaals twee liter van dat spul naar binnen gekapt. De WC avonturen ga ik u onthouden.

Dus ik kom vanmorgen aan in het hospitaal, ik wordt daar goed ontvangen vriendelijk zoals altijd. Ik moet zoals gewoonlijk daar een uurtje wachten en dan wordt ik naar de behandelingskamer gebracht. Ik zit daar in de gang in mijn rolstoel te wachten komt daar een bijzonder mooie verschijning in een zwart doktersuniform aangedanst (echt gedanst he), met een grote glimlach vraagt ze me of ik Hoomer ben ja werkelijk ze legt haar hand op mijn onderarm en zegt “Ik kom zo bij je” Ik was echt zo van wauw, kwak boing. Toen ze terugkwam vroeg ze me haar te volgen, ze wees me het kleedhokje en vertelde op een ongelooflijk vriendelijke en speelse manier me wat ik moest uitdoen.

De anesthesiste weerom een supervriendelijke dame vertelde me hoe ik moest op mijn zij gaan liggen en zo verder. Je voelde de sfeer in die kamer kon niet optimaler zijn, niet voor hen niet voor mij.

Toen ik ontwaakte moest ik nog even een uurtje gaan rusten in een recoveriroom, na dat uurtje kwam die princess heu dokter bedoel ik een praatje maken en me vertellen wat ze uitgevoerd had in mijnen darm. Ze zette zich neer op zo een krukje over mij tikte me even op mijn knie en deed haar uitleg, wat ze juist allemaal vertelde zal ik één van de dagen wel lezen op mijn “myexuzhealt” want ik was niet meer capabel om begrijpend te luisteren.

Toen mijn vriendi me kwam ophalen en op haar gebruikelijke rauwe manier vroeg hoe het geweest was, viel ik met een smak terug op aarde. Oef wat was dat zeg.

Jongen en meisjes alhier zou het kunnen dat den Hoomer op zijn achtenzestigste nog een voormiddagje verliefd is geweest?

't Zou kunnen. Maar 't zou ook kunnen dat den achtenzestigjarige Hoomer niet de enige is...

Ik denk dat de komende tijd heel veel mensen zullen gecharmeerd zijn door haar losse vriendelijke manier van doen, haar zachte aanrakingen en haar danspasjes. Ik denk niet de ze zichzelf bewust is van de inpakt die ze niet alleen heeft op patiënten maar ook op haar anesthesiste en de rest van haar crew.
Zal ze binnen vier jaar als ik terug ga nog zo vrolijk levendig zijn, of zou ze daartegen bitter zijn omdat haar man het met haar beste vriendin gedaan heeft? ;-)
Je weet: "Het leven is geen ponykamp"

En waar was dat Hoomer? Als we ooit ook eens de drang voelen om naar onze onderste binnenkant te laten kijken kunnen we beter op goei recensies voortgaan.
Niet om onder uw duiven te schieten hé…

Mijn laatste colo werd uitgevoerd door een vriendelijke Aziatische dame. De chirurge die jaren geleden mijn portacat heeft weggehaald, was ook een vriendelijke Aziatische dame die vriendelijke keuvelde terwijl ze met een laserscalpel net boven mijn sleutelbeen zat te snijden (waarbij de geur van mijn vlees evolueerde van bakkende biefstuk naar geroosterde vlieg).

Ge hebt blijkbaar wel genoten van de opname sessie voor Anal+

Allee ne mens kan er maar deugd van gehad hebben.

de derde of de vierde die dag, ;-)

Dat heb ik ook een jaar of drie geleden meegemaakt. En op 14 februari eerstkomend zal dit “gatkijken” opnieuw gebeuren. Een soort routine-onderzoek. De vorige maal hadden ze er een flinke poliep uitgehaald. Dat werd onmiddellijk nauwkeurig onderzocht en er bleek geen kanker mee gemoeid. Ik hoop dat het deze maal ook in orde zal blijken te zijn.

Ha een Valentijngeschenkje dus. ;-)
Ik weet niet meer waarom ik een 20 jaar geleden de eerste coloscopie liet uitvoeren maar ik ben blij dat in die routine opgenomen ben. Telkens worden er wel poliepen weggebrand, 4 jaar geleden was er een grote om weg te branden en deze keer waren er 4 grote.
En als je weet dat elke poliep de aanzet tot darmkanker kan zijn, daarom probeer ik dus zoveel mogelijk oudere mensen in mijn omgeving aan te zetten hetzelfde te laten doen, maar helaas met een karig resultaat. Alleen mijn zus kon ik overtuigen en na afloop van haar coloscopie belde ze me om me te bedanken, had ze het niet laten doen zou een aanwezige poliep zich zeer zeker ontwikkeld hebben tot darmkanker.
Dus aan alle mensen hier: "Een vieuwke in 't poepeke kan nooit geen kwaad, integendeel".
PS. Ik heb al enkele vrienden verloren aan darmkanker.

Om de twee jaar de gratis stoelgangtest.

Ik wordt elk half jaar sowieso middels een scanner binnenstebuiten gedraaid.
Van fratsen als camera's in mijn hol blijf ik dus gespaard.

En ik vind dat, hoe romantisch Hoomers coloscopie ook klinkt, niet erg.

Toch blij voor u.

De volgende keer is het bij kaarslicht.

K teveel…dat zal het nu ook geweest zijn trouwens. Anders zien ze daar niets waar de zon niet schijnt.

Ja maar dat is een test op bloed in uw stoelgang als ze dat vaststellen is het al vrij laat of soms te laat. Voorkomen is steeds beter dan genezen.

How how,
twee jaar terug een coloscopie en " ik was safe voor 10 jaar".
6 maanden terug een pet scan (met radioactieve stoffen dus) en ... ik mocht er terug aan beginnen, voor alle zekerheid en bla bla. Gelukkig opnieuw " safe voor 10 jaar ".

Bij de preparatie naar het toilet lopen, vond ik niet erg. Het zijn geen krampen zoals bij ziekelijke diarree.
Maar de smaak van dat drankje deed me kokhalzen. Dat ze daar gvd eens de smaak van Duvel aan toevoegen.

Noot: op je verslag van de ingreep kan je een code ontdekken waarbij de arts aangeeft hoe goed alles zichtbaar was binnen; dus hoe goed je de voorbereidende dieetvoorschriften gevolgd heb. Ik had telkens 9 op 9.

geen "mist" in de darmkes dus.

Het is altijd nuttig dit aan de medische diensten te melden, dan kunnen ze de rubriek bijwerkingen van Colofort op de bijsluiter aanpassen.

Ik heb 2x een colonoscopie laten uitvoeren;
de eerste in 2013 en de laatste in 2022.

Het verschil tussen die twee is groot!

Colo in 2013: niks van verdoving gekregen.
Geen pijn gehad, alleen wat krampen tijdens het onderzoek.
Ik kon alles meevolgen op een groot scherm.
Het viel wel mee dus.

Colo in 2022: ik kreeg dormicum toegediend.
Ik weet nog dat ik op mijn linkerzijde moest gaan liggen.
Dat heb ik dus gedaan en plots ging mijn licht uit...
Ik werd wakker op de kamer en ik herinner mij NIKS
van dat onderzoek.

Er is een verschil tussen een coloscopie en en colonoscopie.
Het eerste doet men veelal zonder verdoving.
Het tweede is met verdoving.

Ik heb 2 keer hetzelfde onderzoek gehad. Of het nu coloscopie of colonoscopie was. ;-)