[font=Arial, helvetica][size=3][/size][/font]
[font=Arial, helvetica][size=2]
Vlaanderen verliest door de interregionale transfers jaarlijks meer dan 7% van zijn primair inkomen aan Wallonië. De N-VA wil een einde maken aan deze transfers en deze vervangen door een echte solidariteit.[/size][/font] [font=Arial, helvetica][size=2]
De cijfers
In oktober 2004 maakte de N-VA nieuwe cijfers bekend over de Vlaams-Waalse geldtransfers via de
federale begroting, de sociale zekerheid en de financiering van de deelstaten. De cijfers kwamen uit de Abafim-studie die nog was besteld door de vorige Vlaamse regering. Abafim raamde de transfers voor 2003 op 6,6 miljard euro.
Opgeteld met de
geldtransfer via de staatsschuld, gaf dit voor 2003 een
totaal van 11,3 miljard euro. Hierbij zouden dan nog de transfers moeten geteld worden die lopen via scheeftrekkingen binnen de federale overheidsbedrijven (vooral De Post en de NMBS) alsook de transfers via de Europese Unie (Vlaanderen draagt er meer toe bij dan het ervan terugkrijgt, voor Wallonië is dat omgekeerd).
Vlaanderen verliest door al deze interregionale transfers jaarlijks meer dan 7% van zijn primair inkomen. Dit is, per hoofd van de bevolking, allicht de hoogste afdracht aan een andere gemeenschap, waar ook ter wereld. Deze ligt zeker hoger dan wat West-Duitsers afdragen aan het voormalige Oost-Duitsland.
[size=2]
Omdat grote bedragen nauwelijks te vatten zijn, zetten we even een paar vergelijkingspunten op een rij:- Als je 11,3 miljard euro uittelt in briefjes van 50 euro, dan heb je ongeveer 250 kubieke meter bankbiljetten nodig. Dit volume vervoeren vraagt twaalf kleine vrachtwagens, boordevol met opeengepakte briefjes van 50 euro.
- Volgens een schatting van de Zwitserse herverzekeraar "Swiss Re" zou de globale kost van de ramp in Zuidoost-Azië 10 miljard euro bedragen.
- De 5000 grootste ondernemingen van België (gegevens uit Trends Top-5000), realiseerden in 2003 samen een nettowinst van 4,3 miljard euro. De jaarlijkse transfers van Vlaanderen naar Wallonië/Brussel bedragen dus 2,6 keer dit bedrag.
[/size]
Geen vorm van solidariteit
Veel erger nog dan de grootte van het bedrag, is de nutteloosheid van de transfers. Echte solidariteit is doelmatig, objectief en transparant. De Vlaams-Waalse geldstromen voldoen helaas niet aan deze kenmerken. Veel geld wordt nutteloos gespendeerd aan wafelijzerpolitiek, aan een onredelijk hoge overheidstewerkstelling of aan de financiering van een gebrek aan verantwoordelijkheidszin in de gezondheidszorg of op de arbeidsmarkt. De Vlaamse geldstroom heeft nog niets bijgedragen tot een structureel Waals herstel. Integendeel, het bestendigt Wallonië in een toestand van structurele afhankelijkheid.
Dit bleek opnieuw uit de publicatie van de Regionale Rekeningen door het Instituut voor de Nationale Rekeningen (februari 2004). In de periode 1995-2001 bleven de economische groei, de investeringen, de productiviteit en de werkzaamheidsgraad in Wallonië negatief evolueren in vergelijking met Vlaanderen.
Een systeem instandhouden dat bijdraagt tot de problemen en dat leidt tot een structurele financiële afhankelijkheid, staat haaks op echte solidariteit.
De N-VA wil de nutteloze transfers vervangen door zinvolle solidariteit
De N-VA wil daarom stoppen met de transfers en ze vervangen door echte solidariteit. Een solidariteit van gemeenschap tot gemeenschap geënt op objectiviteit, transparantie en doelmatigheid. Deze solidariteit moet voor de N-VA uitgevoerd worden volgens de beginselen die gehanteerd worden bij de besteding van de Europese structuurfondsen:
complementariteit (partnerschap),
additionaliteit (de aangebrachte middelen zijn steeds aanvullend bij eigen middelen),
coördinatie en
meerjarenplanning.
Als Vlaanderen het bedrag van de transfers zou kunnen besteden aan echte solidariteit, dan zouden we veel meer kunnen doen dan alleen Wallonië helpen. Met de helft van het geld zou Vlaanderen de eigen noden in onderwijs en welzijn kunnen aanpakken én op zijn eentje meer investeren in de hulp aan Zuidoost-Azië dan de rest van de wereld samen.
Actie op Driekoningen
Om deze problematiek onder de aandacht te brengen, brengt de N-VA op Driekoningen symbolisch de transfers voor 2005 van Vlaanderen naar Wallonië. In biljetten van 50 euro zorgt dit voor een colonne van 12 kleine vrachtwagens. De tocht vertrekt aan het Barricadenplein, rijdt via het kabinet van Marie Arena en eindigt aan de scheepslift van Strépy-Thieu. Het kabinet Arena, met 200 medewerkers, staat symbool voor de overheidstewerkstelling die in Wallonië oploopt tot bijna 40% en voor het gebrek aan verantwoordelijkheidszin die wordt veroorzaakt door het systeem. De scheepslift bezoeken we als een monument van nutteloos besteed geld.
Politieke agenda
Steunend op haar eigen programma en op het Vlaams regeerakkoord, plaatst de N-VA deze transfers ook op de agenda van het Forum. De N-VA verwacht van de Franstalige partijen dat ze hun verantwoordelijkheid opnemen en dat ze gesprekken over het ombuigen van deze ondoeltreffende transfers tot echte solidariteit, niet zullen dwarsbomen.
De N-VA pleit, zoals expliciet opgenomen in het Vlaams regeerakkoord, voor een Vlaamse solidariteit met Wallonië. We koesteren geen historische rancunes en sturen niet aan op georganiseerd Vlaams groepsegoïsme. Franstalig België doet er wel goed aan te beseffen dat een halsstarrig ‘non’ op iedere Vlaamse vraag tot verdere staatshervorming, het draagvlak voor die solidariteit ernstig ondergraaft. Het is de verantwoordelijkheid van de Waalse politici om te zorgen dat dit niet gebeurt.
[/size][/font][font=Arial, helvetica][size=2]
[/size][/font]
Hoe lang moeten wij deze waalse arroganite nog verdragen goede actie mannen dat er nog zo'n veel mogen volgen. BELGIE BARST
