![]() |
"We zijn onze dorpen in ijltempo aan het verknoeien"
Na de open ruimte te hebben verknoeid moeten de dorpskernen eraan.
Bedankt politici. Voor het decennialange wanbeleid inzake stedenbouw, wonen, bouwen en verbouwen. Hieronder het hele artikel, een beetje lang, maar zeer raak. LINK Edito Lisa De Visscher - Hoofdredacteur ‘We zijn onze dorpen in ijltempo aan het verknoeien’, kopte De Standaard eind vorig jaar. Nu de tentakels van de lintbebouwing, de verkavelingen en de zonevreemde woningen de open ruimte langzaam hebben omarmd en doodgeknepen, moeten de dorpskernen eraan geloven. Onder het mom van verdichting verdwijnen beeldbepalende gebouwen in het centrum van een dorp, om plaats te maken voor banale appartementen. Met het verlies van de dorpse identiteit tot gevolg. Al zijn ‘identiteit’ en ‘dorps karakter’ vage en vaak misbruikte begrippen. Wat is een dorp eigenlijk? ‘Als we spreken over dorpen, bedoelen we het hele scala van dorpen’, schrijft Edith Wouters in dit nummer naar aanleiding van het onderzoek dat ze met Ar-tur voert in het kader van het Kempenlab Dorpsarchitectuur. ‘We hebben het zowel over het krimpende gehucht of kerkdorp, het dorp met knooppuntwaarde en ontwikkelingskansen, het autonome, levendige dorp met weinig knooppuntwaarde, als over het sinds lang verstedelijkte dorp. Juist die contextuele gevoeligheid is essentieel. Het aansluiten bij het dorpse karakter, het zorgvuldig inpassen in de omgeving, herkenbaarheid en vertrouwdheid blijken cruciale uitgangspunten voor kwalitatieve dorpsarchitectuur.’ Elk dorp is anders en verdient dus maatwerk, zelfs als de problematieken gelijkaardig zijn. De meeste dorpen worstelen namelijk met vragen rond verdichting, mobiliteit en een stuitend gebrek aan werkgelegenheid. Vaak ontbreekt een duidelijk centrum, lopen de kerken leeg en sluiten cafés, lokale winkels en andere voorzieningen. Juist die plekken dus die de dorpsgemeenschap smeden. Om dit gemeenschapsgevoel terug te krijgen, heb je naast een beleid dat inzet op lokale verenigingen, zachte mobiliteit en voorzienige masterplanning, gebouwen nodig die het dorp opnieuw een identiteit geven. Vaak gaat het om kleine projecten zoals een school, een ontmoetingscentrum, een coworkingruimte of simpelweg de heraanleg van een centraal plein. Ogenschijnlijk eenvoudige opdrachten maar in werkelijkheid is het microchirurgie. Een voorzichtige ingreep die rekening houdt met de gevoeligheden van het landschap en de plek. Gezien de schaal van een dorp krijg je maar één kans. Eén miskleun kan het hele dorp verknoeien. Maar wie beoordeelt het project en hoe? Welke typologieën heeft een dorp nodig? Kun je een project met dezelfde criteria beoordelen in zowel een dorpse als in een stedelijke context? Om deze beoordelingen te maken, missen de ambtenaren bij de gemeente vaak de juiste instrumenten. En dat begint al bij de opleiding. Jarenlang buigen studenten architectuur en stedenbouw zich over allerhande problematieken binnen een stedelijke context. Toch woont de helft van het land niet in de stad en willen ze er ook niet wonen. In de praktijk is er een grote behoefte aan kennis over de omgang met de structuur van een dorp, hoe je je kunt inpassen in het bestaande weefsel, welke typologieën werken en welke niet. Ondertussen bieden verschillende architectuuropleidingen – La Cambre, kuleuven, uliège – ontwerpstudio’s aan waarin de problematiek van het dorp specifiek wordt aangekaart. Ook timmeren verschillende gemeentebesturen en architectuurorganisaties aan de weg. Zo maakten Lommel, Olen en Nijlen al een beeldkwaliteitskader en organiseerden de gemeenten in de Oostkantons zich gezamenlijk om de hulp in te roepen van experts. Ook nemen steeds meer bewoners het heft in handen om met interessante bottom-upinitiatieven kwalitatieve projecten te realiseren, zoals De Standaard opmerkte, in Munkzwalm. In een land waar de nevelstad oprukt, krijgt het dorp opnieuw een gezicht. |
Ja, hier in Puurs is het ook verschrikkelijk. Die gestoorde dictator van een Koentje Kassei zet overal alles dicht met de volgnde resem spuuglelijke appartementen, en verkloot hiermee alle dorpse gezichten.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
50.000 immigranten per jaar er bij wil zeggen nood aan minstens 15.000 extra woonunits extra per jaar. Zo simpel is het, bouw Vlaanderen maar vol duivenkoten om iedere aangespoelde te kunnen huisvesten.
|
Hier is de plek om eindelijk nog eens iets positiefs te kunnen zeggen over CD&V. Zij kwamen onlangs met dit plan af om dorpen terug leefbaar te maken. Ik denk dat dit al lang geleden had moeten gebeuren. En ook dat de N-VA eigenlijk met dit plan had moeten afkomen, maar die hebben helaas geen aandacht meer voor dit soort dingen die de gemeenschapszin versterken.
Citaat:
|
--
|
Citaat:
Ik wil even reageren op het citaat hierboven. Het zijn precies de woonkamergeleerden die je hier noemt die onze dorpen én steden de laatste veertig jaar om zeep geholpen. De overheden hebben deze leerling-tovenaars al hun experimentjes, theorietjes en persoonlijke dada's laten uitvoeren. Ik denk dat het tijd is om de vormgeving van de dorpen en steden terug daar te leggen waar ze thuishoort: bij de bewoners. Dat wil zeggen de gemeentelijke overheden in zeer nauwe samenwerking met hun burgers. Zoals het artikel vermeldt: Citaat:
|
Yep. Wat nieuwe regels zodat onze superefficiënte overheid gaat micromanagen waar er een warme bakker, een slager, een café, een buurtwinkel, en een geldautomaat moeten staan.
What could go wrong? |
Kerngedachte...
Wat we de "steden" noemen worden onleefbaar gemaakt voor de gewone loontrekkende belsatingbetalende mens die ,na zijn werkuren,gewoon eens MEt RUST wil gelaten worden door: -de handel (hoewel dat in sneltempo aan het minderen is),die ganse straten onbewoonbaar maakt(te) -feestvarkens en cultuurambtenaren die de bedoeling hebben steeds meer straten ondoenbaar te maken zodra de mensen eens een dag congé hebben met "feesten"...de mooiste dagen van het jaar kompleet omzeep omdat er weer "iets te doen" is... -andere functies (zoals de zgn universiteitssteden) -toerisme -en ja,de immigratie Dus is er een ware volksbeweging bezig ,het gaat zowel om "weggejaagden",mensen die dan maar in de schaamverkavelingen gaan wonen als zelfs "nieuwe Belgen en Fransen" die ook de steden aan het ontvluchten zijn.(ik moet geen 50 meter de deur uit daarvoor,met "vluchtelingen" uit Noord-Frankrijk,Lille Metropole) Ik bemerk hier zelfs meer en meer NEDERLANDSE nummerplaten voor de huizen staan... het heet eigenlijk allemaal "overbevolking".... mensen fokken ,mensen importeren,mensen ondernemen liefst met van die bedrijven waar geen 2 man per hectare meer echt in WERKT,maar ze BOUWEN wel hectares vol om Chinese dozen in te leggen.....tot alles om zeep is... |
Steden…,
Ik bezoek zelfs geen stad meer als ik daar niet hoognodig moet zijn, laat staan dat ik daar wil wonen. Teveel vreemd, islamitisch en zwart gespuis. |
Citaat:
Nu wonen we we in een stad in een appartement op het gelijkvloers, met terras & klein tuintje. Super ! |
de cvp heeft jaren niets gedaan , nu is er een inhaalbeweging nodig
|
Citaat:
Ik erger mij te pletter aan het vuil, de verloedering en het bruin/zwart en gehoofddoekt gespuis dat daar de meerderheid vormt. |
Citaat:
|
Wat nog erger is, is dat centrumsteden hun asielkrapuul en sociale gevallen ook beginnen dumpen in die dorpen.
Ze doen dat natuurlijk om hun kiesvee te verspreiden en op die manier hun macht terug te krijgen. Connard Rousseau is daar een goe voorbeeld van, en dien braven NVA burgemeester heeft het natuurlijk niet door. Eigenlijk verdienen ze niet beter dan eens goed op hun kloten te krijgen. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 11:33. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be