Schrijven is is slecht voor de realisatie
 

Socrates, Boeddha, Christus, schreven niets. Houi- neng en Mohammed waren zelfs analfabeet.

Zitten schrijven is niet gezond voor de geest. Als ze het gedaan hadden, waren ze niet zo gerealiseerd geweest.

Het hoogste is trouwens niet uit te drukken.

Zoals Boeddha zei: het is niet dit, het is niet dat en het is niet tussenin.

Ik schrijf regelmatig (fictieve) verhalen. Het schrijven van verhalen doet een mens nadenken over zichzelf, over anderen en de wereld.

Ik denk eerder dat het de geest stimuleert, dan wat anders.

Trouwens, er zijn enorm veel Boeddhistische filosofen die boeken hebben geschreven.

niet als je alles gelooft wat jezelf schrijft.

niet schrijven is ook ongezond voor de geest. 120x99x31+(31-209)/4-8x20+31109x21 => papier of geest?

wat je me neut, eno2.

ik heb eens een bord spaghetti geschreven en dat was ook niet te vreten.

Gebruik dan hostiepapier in het vervolg.


Staand schilderen al evenmin gezien de geestelijke toestand van zoveel kunstschilders.

_______

Filosofen stonden noch bij Boeddha, noch bij de Zen-meesters in hoog aanzien.
De boeken weggooien en praktijk doen was een primaire reflex.
Je hoeft geen erudiet te zijn...dat helpt niet zo...

Let wel, zulke uitspraken gaan niet over het verketteren van fictie, wel over het expliciteren van de 'leer', of beter, de 'ervaring' , en zijn inhoud via fictie en speculatie. Heeft dus niets met verwerpen van literatuur te maken.

Schaduw:

Staand schilderen al evenmin gezien de geestelijke toestand van zoveel kunstschilders.
__________

Of je nu staat, zit, ligt of loopt, als je maar niet in het ongewisse bent over je eigen toestand.