Europeese separatistische organisatie
 

Wat vindt u vaan een europeese overkoepelende separatistische organisatie waar alle partijen die bv opkomen voor een een onafhankelijk baskenland schotland vlaanderen enz.

We hebben de EVA. Maja.

Ik bedoel we iets anders dan de eva.

Ja, maar bijvoorbeeld de Schotse separatisten zitten in de EVA. Er is ook nog het European National Front wat zichzelf nationalistisch noemt, maar daar zitten bijvoorbeeld de 'Falanganen' in, waar een partij als de SNP of N-VA zichzelf absoluut niet mee vereenzelvigen. Staatsnationalisten kunnen niet in mijn ogen. Gaat bvb. de SNP de moeite doen om uit de EVA te stappen? Ik denk het niet. Wat ik wel vind is dat de EVA moet nationaliseren, nu zijn ze meer egionalistisch en ze zitten in een alliantie met de groenen. Maar SPIRIT wou Frieda Brepoels er niet bij. De klootzakken.

Ik wil eerst wel eens het sociaal-economisch programma van zon 'pan-nationalistische' partij zien.

In welke zin bedoelt u.

Ah, omdat anders hetzelfde probleem daar gaat opduiken zoals het hier in Vlaanderen bestaat: illusionele 'godsvrede' en dergelijke, maar over inhoudelijke kwesties wordt dan niet meer gepraat. Ik voorspel nu al dat zo'n europese separatistische partij ten onder zal gaan aan interne tegenstellingen tussen progressief en conservatief, liberaal en sociaal, etc.

Waarom zouden we? Dat zijn onze zaken niet... De omstandigheden, de geschiedenis, etc. zijn in Vlaanderen, Baskenland, etc. volledig anders. Bovendien, waar trek je de grens? Waarom Baskenland wel en het Hageland niet? En, ten slotte, hoe beoordeel je de deelnemende partijen? Ikzelf heb weinig sympathie voor de Baskische separatisten, tenminste zolang deze het geweld niet afzweren. Al even grote onzin is trouwens separatisme om het separatisme, als je begrijpt wat ik bedoel - elke 'nationalistische' inkleuring daarvan is me trouwens vreemd.

dat is inderdaad zo; In het buitenland worden vrijheidsstrijders meestal gekenmerkt door een vrij linkse politieke vleugel, alsook soms licht-marxistische kenmerken. Dat neemt niet weg dat ik als rechtse Vlaming solidair ben met alle volksnationalisten.
Over die Europese partij: ik denk dat het mogelijk is, maar het probleem van waar de grens trekken is inderdaad reeel, je zou je inderdaad afvragen of bv Friesland mag toegelaten worden. Voor mij zou dat zeker mogen. Maar het voorbeeldje van het Hageland is ronduit belachelijk. Een volk zonder staat dat vecht voor zijn volledige autonomie... dat is niet echt het geval voor het "hageland":-)

Ik zou álle politieke formaties toelaten. Of die gelinkt zijn met geweld is irrelevant. Politiek is altijd geweldloos, daarbij: Juist zoals hier in ons land "al" (want zoveel zijn het er niet) de racisten op het VB stemmen bij gebrek aan beter, zo stemmen de terroristen in Baskenland bv op de Batasuna omdat het de meest seperatistische partij is. Zie je de link?

Ach kom, wat koop je voor zoveel idealisme, met 'een volk zonder staat dat vecht voor zijn volledige autonomie'? Kijk, mijn 'Vlaamse' keuze is ingegeven door een pragmatische instelling: het Belgische systeem rammelt en moet hervormd worden. In de huidige omstandigheden is meer autonomie (confederaal of onafhankelijk) de meest werkbare optie, maar voor mij hoeft Vlaanderen niet coûte que coûte onafhankelijk worden, net zomin als België uit een soort filosofische noodzaak moet gesplitst worden. Al dat flauwe idealisme van het 'volksnationalisme' en 'zelfbeschikkingsrecht', nationale symbolen, volksliederen is niet aan mij besteed - vroeger misschien wel, maar dat is ondertussen al enige tijd geleden. Ik word niet week wanneer ik de Vlaamse Leeuw hoor (misschien integendeel, het is een draak), haal mijn zakdoek niet boven wanneer ik een geel-zwarte vlag zie, dat raakt mijn koude kleren niet. Om die reden voel ik dan ook geen enkele verwantschap met de onafhankelijkheidsbewegingen in andere landen, gewoon omdat ze dergelijke bewegingen zijn, en al helemaal niet wanneer ze de meest verwerpelijke van alle politieke activiteiten denken te moeten bedrijven, namelijk dat van het politieke geweld. Zo'n instelling, die de eigen idealen zo ver voorop stelt, dat ze geweld gerechtvaardigd acht, vind ik, bij gelijk wie en gelijk waarom, walgelijk. Kortom, je hebt misschien al begrepen dat ik een enorme pesthekel heb aan idealisme, aan mensen die denken voor een ander te moeten denken en die andere te moeten redden. 'Alle mensen worden broeders, en als je mijn broeder niet wil zijn, dan sla ik je hersens in', neen dank je.

Tja, het is geweten dat er verschillende uiteenlopende redenen zijn om Vlaanderen onafhankelijk te willen. Ik zou zeggen: alle redenen zijn goed.
En je moet ook niet overdrijven wat volksnationalisme betreft. We worden NIET sentimenteel bij symbooltjes zoals een vlag e.d. (of zet er een smiley bij als het ironisch is:-))
Over idealisme: waarom een pesthekel? Dus je haat broederlijk delen e.d. ?
Daarbij: op politiek vlak: ik heb een pesthekel aan individualisme. Mensen die menen dat hun navel het centrum van de wereld is, en die er alles aan doen om alles in hun eigen voordeel te laten draaien, idealen, principes, normen en waarden worden allemaal overboord gegooid. Eigen verlangens en behoeftes eerst! Dat noem ik egoïsme mijn beste.

Ik merk dat ik mijn bijtende stellingname over het idealisme een open zenuw heb geraakt. Voor de goede orde, het gaat me niet meteen om het idealisme van de man in de straat die met een collectebus voor 11.11.11 rondgaat of wat dies meer zij, niet het 'belangeloze' idealisme (al denk ik wel dat altruïsme niet noodzakelijk een ideaal vereist). Waar het me dan wel om gaat, is het idealisme-met-een-hoofdletter, het wereldverbeterende soort, het soort met een missie, dat -ik schreef het al- denkt voor anderen te moeten denken. Het is dat idealisme dat over lijken gaat, niet noodzakelijk in de praktijk, maar dan toch in de kiem. Denk bijvoorbeeld hoe de communisten in naam van de menslievendheid concentratiekampen oprichtten, of de dierenrechtenactivisten die uit dierenliefde mensen molesteren. Dergelijke vormen van idealisme zijn niet denkbaar zonder machinegeweren en prikkeldraad. Dit is dus waar ik een pesthekel aan heb, maar het gaat me verder dan dat. Ik walg, al is dat misschien een te sterk woord, van het idealiseren van idealen, die er hun hele doen en laten door laten beheersen (en dan bedoel ik niet de eerder 'belangeloze' vorm), van de mensen die dus leven voor 'het volksnationalisme' of 'het Vaderland'... en daar de meest belachelijke conclusies uit trekken, zowel in hun woorden als hun daden. Ik beweer nu niet dat je geen idealen of overtuigingen mag hebben, of dat mijn ideeën (God beware me) de norm zijn. Ik pleit er enkel voor dat deze idealen nooit de menselijkheid in de weg mogen staan en dat is, dacht ik toch, allesbehalve egoïstisch.