De Sjiitische religieuze geestelijkheid grijpt haar kans om het machtsvacuüm op te vullen dat door de val van Saddam Hoessein is ontstaan. Ze heeft de afgelopen dagen ondermeer een eigen bestuur opgezet in de heilige steden Najaf en Karbala. De Sjiitische leiders hebben gouverneurs benoemd, uitgaansverboden ingesteld, bescherming, banen en gezondheidszorg verdeeld en financiële hulp gegeven aan de armen. In het korte post-Saddam-tijdperk is de 'Al-Hawza al Ilmiya' de hoogste zetel van de sjiitische leer - op de Amerikaanse strijdkrachten na - de grootste macht. Het is al een soort magische term geworden die in verband wordt gebracht met autoriteit of regering. Al-Hawza zwaait de plak in de heilige steden: ze hebben in Karbala verordeningen afgevaardigd zoals een verbod op demonstraties of de toetreding tot een politieke partij zonder toestemming van Al-Hawza. Ook is het verboden om met persbureaus te praten. De geestelijken wantrouwen de Amerikanen en ook de oppositieleiders die nu uit ballingschap terugkeren moeten ze niet. Ze vragen zich af of westerse democratische waarden wel geschikt zijn voor Irak en lijken niet geneigd hun autoriteit af te staan aan een regering die ze niet zien zitten. Het pentagon schuift banneling Ahmad Chalabi, de leider van het Irakees Nationaal Congres naar voren als mogelijke leider van een nieuwe regering. Chalabi is gisteren in Bagdad aangekomen. Twee derden van de Irakese bevolking is Sjiitisch. Politiek zijn ze echter altijd overvleugeld geweest door de Soennitische minderheid en onder Saddams bewind werden ze vervolgd. Hun bliksemsnelle emancipatie kan een tegenoffensief van Soennieten uitlokken of uitlopen op een onderlinge Sjiitische strijd om de macht.

Wat nu gebeurt is datgene waarvoor Colin Powell, George Bush Sr. en andere toplui in de VS in 1991 bang voor waren.

Daarom beslisten ze wijselijk om niet verder op te rukken naar Bagdad en Saddam daar maar te laten zitten als een soort duivel die het fundamentalisme moest tegenhouden.

Blijkbaar is er ondertussen iets gebeurd dat hen hun mening van toen heeft doen herzien.

De naar schatting 650.000 christelijke irakezen gaan bange tijden te gemoed eens zien of de VS bereidt zal zijn die mensen als vluchtelingen op te vangen.

Ze moeten in het Westen eindelijk eens uitmaken wat ze willen.
In de meeste "probleem"- moslimlanden heb je 2 mogelijkheden. Of het wordt bestuurd door de godsdienstige leiders of door een dictator.
De landen bestuurd door Imans zijn mijn inziens de gevaarlijkste van de 2. Ik redeneer als volgt: natuurlijk ben ik niet vòòr een dictator, maar het lijkt er op dat dat de enige manier is om enige vorm van stabilitiet in die landen te brengen. Bovendien zijn die dictators veel beter geschikt om enige vorm van dialoog mee te voeren dan die gekke geloofsfundamentelisten. Bij het minste meningsverschil is het daar direct van "JIHAD!!" en beginnen ze met fatwa's in 't rond te strooien.

Blijkbaar niet voor de VS, nu beginnen ze al bedreigingen te uiten tegen de enigste overgebleven lekenstaat in het Midden- Oosten (buiten Israël dan) namelijk Syrië, islamitische staten zoals Saudi- Arabië zijn nog steeds dikke vriendjes met de VS.

Druppels gewijs begint het door te dringen dat men met een wereldbeschouwing zoals deze van de Islam maar twee mogelijkheden heeft en die komen alhouwel tegengesteld op het zelfde neer. De bevolking heeft weinig of niets te vertellen en het bestuur is in handen van uiterst gewelddadige groepen. Aan de ene kant heeft men dan een leken dictatuur aan de andere kant een dictatuur die op godsdienst berust. De aanwezigheid van Olie maakt het nog erger. De Olie gelden komen rechtstreeks in handen van de machthebbers die er het leger, en de voedselvoorziening mee betalen en daarmee de hele geordende staat. Het volk word hierdoor volkomen afhankelijk van de machthebbers op een schaal die men zich hier niet kan voorstellen tenzij in het zuiden van dit land waar ook een groot deel van de bevolking leeft van transfert gelden vanuit het noorden. Op die manier is het volk geketend aan de machthebbers.

mvg. Rogier :wink:

Zolang de mensen daar hun toevlucht zoeken in de Islam of één of andere charismatische leider achterna hollen zal er niets veranderen aan die vicieuze cirkel. Ze hebben echter geen benul van vrijheid, vrije meningsuiting of Democratie. Ze hebben dus een moeizaam leerproces in het vooruitzicht.