Politics.be - Sudan... We kijken op geen man...

Persoonlijk heb ik de toestand in Sudan al misschien honderdmaal aangeklaagd (evenaals het schijnheilig gedrag van de VN en de EU).

Onderstaand vind U een artikel van Mia Doornaert dat vandaag in DS staat en dat perfect mijn 'gevoelen' weergeeft.

Misschien zouden onze gereommeerde en door iedereen gerespecteerde onderzoekjournalisten daar eens meer hun tijd in steken... en uiteraard bewijzen dat alles de fout van de VS is...

Citaat:

Doden zonder gezicht

De slachtingen in Darfour zijn geen genocide, de slachtoffers hebben geen gezicht want we zien ze niet op onze televisieschermen, en we hebben net veel geld gegeven voor de tsunami. We kunnen dus op onze beide oren slapen. Dat wrange gevoel geeft het debat over Sudan.

Het mag dan volgens juridische experts niet om een genocide gaan, hun rapport voor de Veiligheidsraad spreekt van misdaden tegen de menselijkheid en van de grootste humanitaire crisis van deze tijd. Ten minste 70.000 mensen zijn de afgelopen twee jaar vermoord door troepen en handlangers van het regime in Khartoem. Tussen anderhalf en twee miljoen mensen zijn dakloos, slaan op de vlucht, blijven sterven aan ziekte en ontbering.

Kofi Annan, de secretaris-generaal van de VN, smeekt al maanden om een ingrijpen. Tevergeefs. De ,,internationale gemeenschap'' kijkt toe. Of kijkt de andere kant op.

De Afrikaanse Unie lijkt wat daadkracht betreft als twee druppels op haar voorgangster, de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid. Ze praat vooral veel over Sudan en intussen gaan de mensen in Darfour dood.

Niemand heeft veel zin om zich te bemoeien met dat onhandelbaar land, dat net een einde lijkt te maken aan een oude en bijzonder bloedige burgeroorlog tussen het islamitische regime enerzijds en het christelijke en animistische zuiden anderzijds.

Daarnaast heeft ,,de plicht tot interventie'' nog weinig aanhangers. Tot grote opluchting van de meeste landen triomfeert weer het principe waarop de VN gegrondvest zijn, namelijk de soevereiniteit van de staten. Als een regime een deel van de eigen bevolking uitmoordt heeft de buitenwereld zich daar niet mee te bemoeien.

De Afrikaanse Unie heeft zich ook hardnekkig gekeerd tegen Amerikaanse of Europese deelname aan een vredesmacht in Darfour. Afrika aan de Afrikanen luidde het.

De Europese Unie was daar niet al te rouwig om. Ze krijgt nauwelijks enkele honderden manschappen bijeengeharkt voor Afghanistan, en heeft de handen vol met de Balkan.

Als het rapport van de experts over genocide gesproken had, dan had de Veiligheidsraad wel tot actie moeten besluiten. Omdat het ,,slechts'' om misdaden tegen de menselijkheid gaat, hoeft dat niet, allicht tot opluchting van de meeste partijen.

Kofi Annan heeft vorige week al gepleit voor gerichte sancties tegen de schuldigen. Canada, Australië en Nieuw-Zeeland eisen gezamenlijk dat de verantwoordelijken, die in het rapport genoemd worden, voor het Internationaal Strafhof gedaagd worden. Twee permanente leden van de Veiligheidsraad, Rusland en China, hebben zich tot nu toe tegen sancties verzet. Rusland verkoopt wapens aan Sudan, China heeft er grote oliebelangen. Het moslimblok zorgt er in andere VN-gremia voor dat Sudans islamitisch regime buiten schot blijft.

De VN hadden ten aanzien van Sudan een gelegenheid om hun blazoen op te poetsen. Maar Kofi Annan kan maar doen wat de lidstaten willen. De Verenigde Naties zijn geen wereldparlement maar een collectie van soevereine - en in meerderheid ondemocratische - staten.

De constante verwijzingen naar de internationale legaliteit en de suprematie van de VN hebben een schijnheilig tintje. Ze zijn vooral een welkom excuus om niets te doen, zoals na Rwanda nu ook de crisis in Sudan bewijst.
http://www.standaard.be/standpunt/commentaar/