instromaniac |
9 februari 2005 09:50 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Boudewijn Bouckaert
Ik vind niet dat de monarchie per se ondemocratisch is. Als de monarchie wordt ingesteld door de volkswil ( bv. een referendum) en als de monarchie via de volkswil kan afgeschaft worden ( bv. een grondwetswijziging) is de monarchie democratisch.
Wat Belgie nu betreft : dit land moet omgevormd worden tot een confederatie van twee landen. Zowel in Vlaanderen als in Wallonie moeten dan bij referendum twee vragen worden gesteld : wenst u een monarchie, en zo ja wenst u het behoud van het huis van Saksen Coburg. Is het ja op de twee vragen in beide landen ( wat mijn pronostiek is) dan wordt Albert II koning van de Belgische Confederatie. Is het twee keer ja in maar een land dan wordt Albert II koning in dat ene land en niet in het andere. Dat andere land wordt dan een republiek of afhankelijk van de uitslag kiest het een ander koningshuis ( Oranje bvb.). In zo een referendum zal ik voor een monarchie stemmen. Een koningshuis is veel goedkoper dan een president die al zijn sponsors, protegees en maitresses een job moet geven. Elke nieuwe president moet die verspillende benoemingstrein herhalen. Een koning is niet verkozen, heeft dus weinig legitimiteit en kan dus weinig macht uitoefenen wat ik als klassieke liberaal zeer goed vindt. Een koningshuis is een gemakkelijk bindmiddel voor de staat aangezien het de staatsmacht ( die zo klein mogelijk moet zijn) een familiale visualisatie geeft. Dit is misschien niet nodig voor een assistent politieke wetenschappen, maar wel voor de doorsnee bevolking.
|
Mijn probleem met de monarchie en de argumentering daar rond is de hypocrisie. Altijd al hoor ik argumenten i.v.m. de negatieve kanten van een presidentschap. Maar wat heeft dit eigenlijk te maken met het bestaansrecht van de monarchie, heeft dit argument uberhaupt iets te maken met de zin en onzin van een koningshuis?
Volgens mij helemaal niet om de heel simpele reden dat het presidentschap slechts één alternatief is, er zijn nog genoeg andere zoals bvb. in Zwitserland. Maar belangrijk is de invulling van een eventueel presidentschap wat op verschillende manieren kan gebeuren. Je kan het Amerikaans of Frans systeem hanteren maar er zijn ook alternatieven zoals in Duitsland.
Dus uiteindelijk heeft dit niets te maken met een discussie omtrent de monarchie maar wel met de discussie over wat er na de monarchie moet komen.
Wat ik hypocriet vind is altijd die bewering dat het koningshuis er is voor het volk, dat het een onpartijdige vertegenwoordiging is. Dat heb ik nooit geloofd, mijn mening is dat zo'n instellingen enkel dienen voor de elite, of dat nu de adel is, de academische wereld of de rijke burgerij. De uitspraken en die handtekening van prins Filip wijzen daar opnieuw op, dat bevestigt mijn vermoeden alleen maar. Prins Filip heeft juridisch gezien natuurlijk het recht dit te doen maar daarmee verdwijnt ook een bestaansreden van de monarchie. Prins Filip heeft natuurlijk gelijk met zijn uitspraak over het Vlaams Belang, maar daarmee toont hij aan waar het hem echt om te doen is: niet de xenofobie of het racisme van het Vlaams Belang maar wel hun republiekeinse en separatistische trekjes. M.a.w., de prins vindt duidelijk zijn eigen positie belangrijker dan respect t.o.v. vreemdelingen en andersdenkenden. Dat is natuurlijk ook logisch en als mens verwijt ik dat prins Filip helemaal niet, maar zo wordt opnieuw eens aangetoond dat die heilige onpartijdigheid slechts een illusie is. Dat geldt natuurlijk ook voor een ander type staatshoofd maar het verschil is wel dat die verantwoording moet afleggen, prins Filip niet.
Die familiale visualisatie vind ik eerlijk gezegd nogal zwak en getuigt van een nogal superieure instelling t.o.v. de bevolking. Het is natuurlijk waar dat een groot deel van de bevolking een nogal emotionele (en dus helemaal niet rationeel) kijk heeft op de monarchie of staatshoofden in het algemeen. Maar is dit zo doorslaggevend dat deze instelling moet blijven bestaan, is de bevolking echt zo kinderlijk dat ze één of ander superieur wezen nodig heeft om naar op te kijken? Persoonlijk denk ik van niet, toch zeker niet in onze maatschappij. De meerderheid zal er inderdaad voor kiezen maar die keuze lijkt me nogal opgedrongen, zoals bij een kind dat opgevoed is in een Christelijk milieu.
|