Een paar filosofen en hun stommiteiten
 

Volgens John Locke waren ongelovigen totaal onbetrouwbaar omdat ze niet op de Bijbel kunnen zweren.

Op de radio, bij Dieudonné, hoorde ik Etienne Vermeersch Epicurus citeren:
'De dood bestaat niet, want als hij er is, zijn wij er niet. En als Wij er zijn, is hij er niet.
Epicurus toch. Etienne toch.
Iedereeen weet toch dat het niet om de schrik voor de dood draait (tenzij bij Hamlet), maar om de schrik voor een pijnlijk stervensproces.

De eeuwige terugkeer van altijd hetzelfde (..idee, bv), dat vind ik ook zo grappig.
Keer op keer zie ik Nietsche weer schreiend om de hals van dat koetspaard vallen in Turijn 1888.
Zie je Heraclitus altijd weer in dezelfde rivier stappen?
Het enige dat nooit verandert, Frederik, is de tijd.
Tenzij je van waarnemer verandert bij hoge snelheid, zoals Einstein.
Maar voor een en dezelfde waarnemer blijft een uur een uur.
Een uur is een uur is een uur. En d�*t moet de herhaling van altijd hetzelfde zijn, Frederik.

Descartes met zijn splitsing van lichaam en geest, scoort ook niet slecht als stand-up comedian.
Dualiteit vereist 'res cogitans' (wat niet bestaat) en 'res extensio'.
And never the twain shall meet. Tenzij door de continue Goddelijke schepping... in de pijnappelklier.
Met God aan het werk te zetten redde Descartes wellicht zijn vel - het lot van Gallileo Gallileï stond hem scherp voor de geest.
Dus mocht God de animale geesten besturen bij de mens. Niet bij het dier- dat is een maschientje.

Dieren zijn geen maschientjes.
De animale geesten bestaan niet.
Bestaat God?
De pijnappelklier was niet de juiste locatie.
Res cogitans bestaat niet, zoals ik al zei.
De dualiteit, waar de hele moderniteit op gebaseerd is, bestaat niet.
(Lichaam en geest zijn één).
Zodus: des idéés 'claires et distinctes -maar allemaal verkeerd.

Misschien kennen jullie ook een paar leuke flaters van filosofen?

Foutjes zoeken is natuurlijk makkelijijer als juistjes vinden ...

zegt hij die totaal onwetend is, en ooit wel ergens gehoord heeft als iets van geheugen of vermogen tot redeneren ...

het dualisme is misschien wel de grootste stommiteit.
en die bestaat nog steeds hardnekkig.
denk maar aan dualistische uitdrukkingen als 'waar een wil is is een weg'.

het is in zekere zin triest dat na zoveel denken en filosoferen uiteindelijk slechts de materialistische imperatief kan standhouden.

maar dat op zich, is gelukkig nog stof genoeg tot nadenken.

Neuk de sprookjes van weleer, verscheur m'n onderbuik. Mijn brein zijn ballen en de ballen borstende kut de geitebaard de hoef als oog van het heelal. Idd dualulme is achterhaald en nog niet een beetje. Alleen spijtig dat zij die dit echt doorhebben steeds een uitstervend ras zullen blijken. Ach fuck. Neen man er is geen zwart wit alles is grijs.
Maghoeklamistaduzjoepaldeurvb. Heu trilling no couleurs. Joe brain very sick.

Leef zo maar eens, verwijder gewoon nog maar de kleur. Stel je voor. Waar zijn onze gevoelens dan, onze liefde, onze vriendschap. Alles slechts geloof en waan.

Ach fuck wanneer ik over waan begin stop ik er beter mee. Een goede nacht iedereen.

Wat is er mis met dualisme? Elke poging om dualisme op te heffen is futiel, lijkt me.

het is een fundamentele onwaarheid.
net als het geocentrisme.

and i'm not having this conversation.

Dualisme betekent voor mij dat iets niet kan bestaan zonder zijn tegenpool. Wat dat betreft is dualisme juist essentieel. Zonder dualisme kan nog niet 1 atoom bestaan.

ontologisch dualisme is het geloof dat de mens bestaat uit een stoffelijk lichaam en een onstoffelijke 'ziel' of 'wil' of 'geest' of whatever.

we moeten wel over hetzelfde praten hé.
anders heeft het geen zin.

De mens is niet meer dan een patroon van materie verspreid over een beperkte ruimte en een beperkte tijd. En dit patroon zal verdwijnen zoals een liedje dat is uitgespeeld. Maar de waarnemer die op de bodem van uw ziel ligt, is uiteindelijk het universum (of god, zo je wilt) zelf.

Das een feit.

Ik reageer effe alleen op de eerste zinnetjes: Denk jij dat echt? Dat het alleen om pijn gaat? Ik ken anders genoeg mensen die echt schrik hebben om te sterven omdat het dan gewoon gedaan is, willen dan nog zoveel doen en geloven niet echt in een hiernamaals en voor hun part creperen ze in hun sterven, maar het einde zien ze liever niet komen, gewoon omdat ze het hier zo leuk vinden. Dus ik zou niet zo meteen stellen dat het een grote flater is.

Maar het is wel een speciale zin. Je zou kunnen stellen dat de dood niet eindeloos bestaat maar met intervallen, van zodra hij er is, verdwijnt er iemand.

Allez, ik kan het niet laten: Nietzsche geloofde zelf niet in de idee van de eeuwige terugkeer. Hij zag het als een test en was benieuwd hoe mensen zouden reageren.

__________

Goed geprobeerd.
Frederik beschouwde dat idee als een ultieme blijk van levensbevestiging, niettegenstaande al zijn ziektes.
Allez, nog eens.

En wat denk je van Locke?
Zijn ongelovigen onbetrouwbaar?

En van Descartes?
Ik twijfel, dus is besta.
dwz Je kan aan alles twijfelen, behalve aan het feit dat je twijfelt.
Conclusie: twijfel dus niet meer.
En bovendien 'bedriegt God ons niet'
Enz...

___________

Ja, dat hechten hé, dat niet willen en niet kunnen loslaten. Heel normaal bij haast iedereen.
En versterkt bij hedonisten.
Maar dat is toch maar één aspect van de zogenaamde angst voor de dood.
Met dat laatste is (natuurlijk) het metafysische aspect bedoeld, hoogdravend uitgedrukt. De eeuwige vraag: 'vanwaar, waarheen', weet je wel.
Daar komt nog het Hamlet-aspect bovenop: die dacht dat we misschien naar ongekende kwellingen optrekken en prefereerde tenslotte - na veel getwijfel, deze hier, de bekende
Een optimist zou aan de hemel denken en vertrekken (dus geen schrik hebben voor de dood is ook niet zo goed).
En dat allemaal voor een gewoon 'defunctioneren'. Het Spaanse woord voor
dood luidt: défunction, en dat is het meest correcte.
Dat is maar een probleem als het défunctioneren te lang voordien begint en te traag en te pijnlijk opschiet, nee?
Of ben ik te verwekelijkt?

_________

En wat ligt er onder de bodem?

_________

Je kan in mijn gebazel ook veel juistjes vinden.

Bij de B. draaide het allemaal om 'juist'.
Het juiste dit, het juiste dat.
Toen hij vertrok, nam hij zijn juiste mee en liet zijn leer achter.
Dat is niet genoeg.

Mijn juiste dit, mijn juiste dat, dat is belangrijker.

En toch bestaat dat.

Bewijs maar?
Er is niets anders dan materie.

Geloof jij in geesten?

Verklaar de kleur roze eens. Die kleur bestaat niet in het spectrum. Het is een kleur die niet gekoppeld is aan enige trillingsfrequentie.

Toch kunnen wij die kleur ervaren.

Och nee, z'heeft er nog een handtekening bij kunnen sprokkelen.

Volgens mij, he, maakt gij die mensen zo mottig dat ze niet liever willen dan hoofden afhakken.

Gij doet ons nog een ongeluk aan...