Politics.be - rijk worden in negen lessen.

Hoe word je stinkend rijk?
(in negen lessen)

1. Laat anderen voor je werken

Rule number 1 om héél rijk te worden is niét hard werken maar anderen voor jou laten werken. Neem nu de familie Janssen, die het grootste fortuin van België zouden bezitten en eigenaar is van de chemiegroepen UCB en Solvay. Voorzitter Daniel Janssen is een van de twee Belgische leden van de Ronde Tafel van Industriëlen, de invloedrijkste groep van Europese patroons. Hun rijkdom wordt geschat op 1,3 miljard euro (51,6 miljard frank)1. Als jij overuren doet en bezuinigt op je uitgaven om elke maand 500 euro opzij te kunnen zetten, dan duurt het 216.666 jaar eer je de Janssens inhaal. Dan had je als Neanderthaler moeten beginnen. Duidelijk niet de goeie methode dus. Als alle rijkdom voortkomt uit arbeid dan is de enige manier om zelf stinkend rijk te worden, winst te maken op de arbeid van duizenden werknemers.

2. Druk C4's bij

Je hoort wel eens dat kapitalisten wel rijk worden op de kap van hun werkvolk maar dat ze toch voor werk zorgen. Maar het kapitalistisch systeem zit zo ineen dat de patroons er geen genoegen mee nemen winst te maken maar altijd méér winst, altijd zoveel mogelijk winst willen. Daartoe moeten ze de productie op peil houden of verhogen met minder loonkost, dat wil zeggen: minder mensen aan het werk houden en de lonen doen dalen. Een voorbeeld: de bank KBC, eigendom van onderandere de familie Vlerick (op nummer 70 in het rijtje van grootste fortuinen van België; Philippe Vlerick is de grote baas van UCO en Bic Carpets). De KBC hield maar 15% van het totaal aantal werknemers over (nu zijn er nog 2.182) terwijl ze 708 miljoen euro winst maakte (29 miljard frank) in 2002.

3. Stap het af als het niet genoeg opbrengt

Niet alleen danken de kapitalisten zoveel mogelijk mensen af maar ze laten ook hele fabrieken in de steek als die niet genoeg meer opbrengen. Kijk naar de familie Boël. Dank zij de staalfabriek in La Louvière is Boël de nr. 2 van de grootste fortuinen in België. Maar sinds de staalnijverheid in crisis is, kent de familie Boël maar één obsessie: weg uit die sector en geld maken met de holdings Union financière Boël en Sofina. Dat deed ze zonder al te veel problemen in 1999, met de politieke steun van de Waalse regering.

4. Leg de staat in de luren

Net als de familie Boël heeft Albert Frère (veel eerder al) het staal gelaten voor wat het was om de misschien wel rijkste Belgische kapitalist te worden (al naargelang het soort klassement prijkt hij op de 6de of op de 1ste plaats) en zeker de machtigste, als invloedrijk aandeelhouder van TotalFinaElf, Bertelsmann (RTL), Suez, enz. Yves Roland, ex-algemeen-directeur van de Belgische maatschappij voor de financiering van de industrie, vertelt: "De Belgische staat is door Frère gerold, en veel erger dan men zich kan voorstellen. (...) Weet u dat het fortuin van Albert Frère gestart is met valsheid in geschrifte, waar de regering van die tijd de ogen voor sloot? Frère onderhandelde met minister Claes, die scheidsrechter speelde op zijn tennismatchkes in Saint-Tropez, over de verkoop aan de staat van 49% van Frère Bourgeois (commercialisering van het staal) voor de uitermate hoge prijs van 735 miljoen (frank)."2

De onderhandelingen over de prijs duurden nochtans een paar maand. De overdracht van titels werd geantidateerd en samen met een reeks contractuele intresten en andere achterstallige intresten werden de 735 miljoen plots 1,8 miljard. "Dit bedrag werd afgehouden van een nationaal solidariteitsfonds en dus heeft heel België betaald voor het cynisme van Frère", aldus Roland. Sindsdien "viert men elke 17de oktober Sint Gandois op het hoofdkwartier van de groep Frère, ter nagedachtenis van de royale cheque die de Belgische staat dank zij zijn raadgever Jean Gandois uitbetaalde!"3

5. Duik met iedereen in de koffer

Aldo Vastapane is de overnemer van de chartermaatschappij Sobelair die vandaag bijna failliet is (niét Vastapane! Die zijn fortuin moet om en bij de 53,6 miljoen euro liggen, zo'n 2 miljard frank). Vaak wordt de man voorgesteld als de typische patroon die vertrok van niets, die zich helemaal alleen heeft opgewerkt. Alleen? In de jaren '50 lanceerde hij zich in de immobiliën, hij zat in het Brussels politiek-financiële wereldje in het zog van Vanden Boeynants. Zijn naam duikt geregeld op in gerechtelijke dossiers omtrent de vroegere premier en grootfraudeur. Hij was ook goeie maatjes met Mobutu, de dictator van het vroegere Zaïre, waar hij de exclusieve invoerder was voor Mercedes en Martini. Hij staat ook dicht bij Albert Frère, dé specialist die alle soorten politici voor zijn kar weet te spannen.

6.Laat de wetten voor een ander

Natuurlijk zijn wetten in hoofdzaak gemaakt op maat van de kapitalisten, maar dan nog nemen die het er niet zo nauw mee. De tapijtenmarchand en patroon van Domo, Jan De Clerck, is daar een van de beruchtste voorbeelden van. In 1997 ontdekte men, dank zij de onthullingen van bankier Ronny Verhoeven, dat De Clerck 1,6 miljard frank afkomstig uit fraude op een rekening in Cyprus had gezet. Er werden nog andere verdachte dingen ontdekt, zoals een som van 15 miljoen euro (600 miljoen frank) scheef geslagen om een (heel grote) villa neer te poten in Waasmunster. De Clerck verkreeg van de plaatselijke overheid de totaal onwettelijke sluiting van een openbare weg die naar zijn eigendom leidt. Het duurde tien jaar voor een plaatselijk comité van de Raad van State verkreeg dat de weg weer voor iedereen werd opengesteld.

7. Rijf alle opbrengst van de privatisering binnen

Als een en ander vierkant draait in de privé-sector, lonken de kapitalisten altijd naar de openbare sector. En dan volgen er privatiseringen. In België vervulde de ASLK een heleboel sociale opdrachten: pensioenkas, volkssparen, voordelige kredieten enz. De kapitalisten zagen vooral de duizenden potentiële klanten voor banken en privé-verzekeringen. De overheid heeft de ASLK op een gouden schoteltje aangeboden aan Fortis. En dus aan de familie Lippens, aandeelhouder van de groep en 5de grootste fortuin in België (620 miljoen euro, ofte 25 miljard frank).

8. Juich de vondsten van de overheid toe

De meeste Belgische en buitenlandse multinationals die in België zitten, beschikken over dat toch wel verbazingwekkende fiscale uitvindsel van ons land: de coördinatiecentra. Dat zijn filialen van de multinationals die financiële diensten aanbieden en die haast geen belastingen hoeven te betalen. Wat maakt dat de multinationals een groot deel van hun winsten overhevelen naar die centra. Zo betaalde het Lion Coordination Center van Delhaize in 2002 slechts 335.000 euro belastingen op een winst van 43.959.000 euro (1.758.360.000 frank). Een belastingvoet van 0,8%. Niet te verwonderen dat de familie Delhaize op de 55ste plaats prijkt van 's lands grootste fortuinen (leider van de groep is Pierre-Olivier Beckers, achterkleinzoon van Céline Delhaize).

Let wel, je kruidenier op de hoek kan geen gebruik maken van dit fiscaal regime vermits een van de voorwaarden is dat je een zakencijfer kunt voorleggen van minstens 125 miljoen euro (5 miljard frank). De overheid is van mening dat die centra de investeringen en dus de tewerkstelling in ons land bevorderen. Jawel, een andere voorwaarde waaraan de multinational moet voldoen is dat ze in België een equivalent van minstens tien voltijdse werknemers aan het werk zet...

9 Kies een fiscaal paradijs zoals... België

België is een fiscale hel voor de werknemers maar een echt paradijs voor de grote fortuinen. De multinationals kunnen er genieten van de coördinatiecentra. Men hoeft geen belasting te betalen op de winsten uit speculatie op aandelen. Op de in-tresten en dividenden betaalt men een voorheffing van slechts 15% of 25% (dat geldt niét voor de lonen!) en die inkomsten moet men niet aangeven of bij de andere inkomsten optellen. Er is de fiscale amnestie die de regering er net heeft doorgekregen. En last but not least, ons land is een van de laatste lidstaten van de Europese Unie die geen enkele vorm van belasting op de fortuinen kent.

---------------------------------------------------------------------

Nog zoveel respect voor de rijken? 8)