Degrelle en de Nederlanden.
 

Uit een interview met Léon Degrelle (1962), door Arthur de Bruyne


«Kijk eerst daar !» zegt hij, wijzend naar het grote mozaïek boven de poort van het witte, sprookjesachtige, door groene zoeklichten bestraalde huis op een heuvel nabij Constantina, in Andaloezië.

Ik zie de Leo Belgicus, de Dietse leeuw, de leeuw der Zeventien Provinciën, de landkaart der Nederlanden, Namur, Tournai, Liège en Duinkerke, Gent, Antwerpen, Nijmegen, Den Haag, Groningen ... Degrelle merkt mijn verwondering.

«Ik ben geen Waal», zegt hij, «maar een franssprekende Dietser». Un Thiois d'expression française ...

(...)

Natuurlijk spreken we over de huidige toestanden in België.

Ik heb niet de indruk dat Degrelle eraan denkt, nog ooit eens opnieuw in België een politieke rol te spelen. «Klein land, kleine mensen», zegt hij Leopold II na. Daarbij, gaat België niet uiteenspatten ten gevolge van de Vlaams-Waalse spanning ?

«Ik heb nooit willen weten van een werkelijke tegenstelling tussen Walen en Vlamingen en ik meen nog dat de zogenaamde taalstrijd kunstmatig in 't leven gehouden wordt».

«Dus toch een onecht probleem, zoals eerste minister Lefèvre destijds zei ?»

«Dat ook niet. Vanaf de universiteit heb ik geijverd voor toenadering, ja verzoening tussen Walen en Vlamingen. Mijn Leuvense jaren waren die van de scherpste wrijving tussen Walen en Vlamingen, van echte vijandschap en van soms bloedige incidenten. Dat maakte mij bezorgd : men is in 1830 zo misdadig dwaas geweest om de Nederlanden te verscheuren ; gaat men nu ook België nog eens uiteentrekken ? »

Degrelle spreekt in dichterlijke termen over «les Pays-Bas», de Nederlanden, «mijn vaderland». Hij houdt meer van Vlaanderen -- Gent, Brugge, Ieper, Veurne, spreken veel meer tot zijn gemoed en zijn verbeelding dan menige Waalse stad. Hij houdt ook van Noord-Nederland, niet enkel van Zeeland -- als jongen fascineerde het landschap aan de Scheldemonding hem -- maar ook van het eigenlijke Holland. Hij reisde daar, bezocht vele steden, en Haarlem is zijn uitverkoren stad.

«Nederland is geen vreemd land voor mij. Het is voor mij zoals het Groot-Hertogdom Luxemburg (mijn moeder is vandaar afkomstig) en zoals Rijsel, Dowaai, Artesië, Duinkerke, ... »

(...)

De Waalse marxisten (de renardisten) willen België uiteentrekken, zegt Degrelle, en dat was te voorzien. België zal uiteenspatten, zonder enig voordeel voor de Walen maar evenmin voor de Vlamingen.

«En dat was te voorzien. Vlamingen en Walen verschillen zo sterk van elkaar, door taal en aard en tegenstrijdige belangen, dat zij enkel maar kunnen verenigd blijven indien zij door een gemeenschappelijk, groot ideaal bezield worden. Zulk ideaal is er nu niet. Benelux zou het kunnen zijn, indien Benelux een ziel had ... En Benelux is ook nog te klein ; het zou Europa moeten zijn. De Nederlanden in Europa !»

Als ik het goed begrijp was Degrelle een Bubber avant la lettre ?

Ik denk niet dat je 't goed begrepen hebt (of de BUB'ers goed kent). Ze mogen nogal annexionistische neigingen hebben ten opzichte van Luxemburg, van enige welwillendheid tegenover Nederland ('Stoem' 'ollanders') kan je ze niet verdenken.

Soit, de uitspraken van 'le beau Léon' verbazen me enigszins: ik dacht steeds dat Rex ijverde voor een groot België, en dweepte met de Zuidelijke Nederlanden ten tijde van Albert en Isabella... een mens kan zich vergissen.

Dat hebt u goed begrepen...

Naar mijn mening, moet men vooral vermijden het Rexisme te direct in verband te brengen met kleine staatkundige feiten.

Let erop dat ik er steeds op gewezen heb, tevergeefs, dat het Rexisme niet als nationalistisch kan worden opgevat.

Ik herinner mij ook een documentaire waarin die malloot spreekt van de 17 provinciën, wat hij La Bourgogne en La Grande Belgique noemt. Maar ik denk vooral dat Degrelle een opportunist was die gelijk wat zei als het hem maar goed uit kwam.

Iemand die een aangeboden zetel en ministerportefeuille weigert, kan moeilijk van opportunisme beschuldigd worden ...

Ik vraag me af wat die man deed op zijn goed beveiligd domein in de bergen van M�*laga als hij in eigen land carriëre had kunnen maken.

Nou, hoe zou je anders de collaboratiecarroussel noemen die Rex doormaakte? Van katholieke beweging tot de meest extreme collaboratiebeweging met de nazi's.

Of de befaamde speech dat Walen Germanen waren? Opeens bestond La Grande Belgique niet meer. Degrelle was een opportunist, of jij dat nu leuk vindt of niet. De waarheid kwetst altijd.

Overigens ken ik dat verhaal niet, kun jij me er wat meer over vertellen?

REX is altijd een katholieke beweging gebleven.

Wat doen trouwens de katholieke partijen in de parlementair-demokratische staten ? Samenwerken met anti-godsdienstige marxisten en vrijmetselaars !

Degrelle had zijn voorwaarden gesteld aan Duitsland : behoud en uitbreiding van België, als kern van het nieuwe Bourgondische rijk.

Een onafhankelijke staat met een eigen regering, eigen wetten, een eigen leger, .... !

:roll:

Maar REX zocht voor de oorlog nog geen dekking bij Hitler, ik herinner mij een speech waarin hij verklaart dat de groet die hij brengt geen Hitlergroet is. Dat is het punt.

Degrelle stelde Hitler geen voorwaarden. Degrelle was politiek onbelangrijk. Hitler stelde voorwaarden aan Degrelle, en die liep mooi mee in de pas. Degrelle was enkel nog goed om voor genoeg militaire collaboratie te zorgen.

En jij gelooft dat? België werd op het einde van de oorlog geannexeerd.

En vertel dat verhaal nou eens van die afgeslagen ministerpost! Ik zou dat graag horen, hoe de zoveel geweerde Degrelle plots geliefd was.

In die tijd was Degrelle nog geen Hitleriaan.
In "Vlan" en "Rex" werden artikels gepubliceerd die regelrecht anti-nazistisch waren, zelfs nadat Hitler aan de macht was gekomen ...

En ja, tijdens de collaboratie was er enorm veel gekonkel van opportunisten aller slag. Maar ik geloof niet dat REX ooit een basisprincipe heeft verloochend ? (voor alle duidelijkheid : anti-nazisme is geen basisprincipe)

Degrelle stelde wel voorwaarden aan Hitler en heeft zo veel van Hitler bekomen. De nederigen zijn domkoppen.

Je weet toch dat Hitler eens zei : "Indien ik een zoon had, zou ik willen dat hij was zoals u !" Hitler hield bijzonder veel van hem.

Wat ik geloof is onbelangrijk. Degrelle geloofde het.

De katholieke partij beloofde hem een ministerpost als hij REX zou kelderen. Ze wilden hem omkopen !

REX had in die tijd immers verschillende "verdorven" praktijken binnen de katholieke partij aan het licht gebracht.

Degrelle hoeft niet op onze steun te rekenen. Hij is een laffe verrader die onze nationale vlag misbruikt heeft om met het schandelijke nazi-regime mee te heulen.

De enigste sympathie dat die man nog krijgt, is vanuit Vlaams-nationale hoek. En waarom verwondert mij dat niet? :roll:


Degrelle en de zoon van Karel Dillen op 11 juli.

Dat weet ik, hij was een opportunist, zie je... ;-)

[kuch]opporunist[/kuch]

En wat was dat "basisprincipe" dan? Militaire collaboratie? Want veel bleef er niet meer over van Rex tegen het einde van de oorlog.

Dan was Degrelle een domkop. Degrelle heeft nooit zijn eisen kunnen waarmaken. Hitler was machtig, Degrelle een nuttige idioot.

:lol:

Nou, dat is een pak van mijn hart :lol:

Lijkt me een indianenverhaal. Zijn daar bronnen over?

Spiritualisme, vrijheid, rechtvaardigheid, ...

REX bekwam dat het geloof officieel erkend werd, geëerbiedigd en geëerd.

Tweemaal heeft hij Degrelle zelfs speciaal van het front doen afhalen, per vliegtuig, om hem persoonlijk te decoreren ...

We hadden het over "la Bourgogne" ...

Ik heb wel enige artikels uit REX ...

Och kom, welk spiritualisme, welke vrijheid en welke rechtvaardigheid is er aan Rex op het einde van de oorlog? De spiritualiteit van de Waffen SS? De vrijheid om aan het front te vechten? De rechtvaardigheid dat Waalse jongens moesten sterven voor de racistische plannen van de Führer?

Gebuisd. Dat werd bekomen met het Concordaat tussen de paus en Hitler, en daar had Degrelle geen enkele rol in. Degrelle was onbelangrijk, tenzij voor de militaire collaboratie. Die militaire collaboratie was noodzakelijk voor Degrelle om zo voor zichzelf een waarde te creëren opdat hij een ernstige gesprekspartner zou worden voor Hitler. Buiten een schouderklopje, en een gesprek met Himmler (om Rex voluit in de Waffen SS te krijgen) is er niet gebeurd.


Geef het kind een snoepje, en hij is tevreden. En jij loopt daar in!

Schitterend!!! Een neutrale bron, vind je ook niet?

Misschien hebben ze zich vergist ... misschien. Maar ze vochten ginds in het verre Rusland wel voor onze toekomst.

Ik heb het over de katholieke aalmoezenier van de Division Wallonie, de misvieringen met de SS-kentekens naast het altaar, ...

Je vergelijkt het Ijzeren Kruis dus met een stukje snoep ? ...

ja.

Daar twijfel ik niet aan, ze vochten voor onze toekomst, maar een toekomst die ik zeker niet wil, die van een nazistisch Europa.

Ik ben niet zeker, maar werden deze dingen niet beloofd bij het ronselen, maar kregen ze ze niet?

Elk ereteken is dat. Eretekens zijn speelgoed en snoep voor dwaze mannetjes.

Dan scheelt er iets met je.

Degrelle noemde in een interview na de oorlog (met De Wilde, dacht ik) de concentratiekampen 'vakantiekolonies' ('Ce n'étaient pas de camps de concentration, mais camps de vacance'), en beweerde dat de joden daar vlees aten, terwijl zij aan het Oostfront crepeerden. Dat doet voor mij de deur dicht wat Léon Degrelle aangaat.