Het nationalisme dat wij belijden staat in essentie garant voor een
compleet en weldoordacht antwoord op de uitdagingen van de XXIe eeuw. Toch moeten we steeds meer vaststellen dat een aantal bewegers nationalisme verengen tot Flamingantisme.
Voor hen kan een definiëring van het nationalisme eens nuttig zijn.

De ontplooiing van het volk en haar identiteit als streefdoel:

Nationalisten streven naar de zelfbeschikking van hun volk. In ons
geval spreken we van de creatie van een Vlaamse staat. In 1925 meldt het woordenboek van de Spaanse academie bij het woord ‘nación’: "het collectief van personen die dezelfde etnische oorsprong hebben en in het algemeen dezelfde taal spreken en een gemeenschappelijke traditie bezitten."

Riehl beschreef een volk aan de
hand van de 4 S’en: Siedlung (grondgebied), Sitte (geschiedenis), Sprache (taal) en Stamm (afstamming).

Siedlung (grondgebied): daarmee bedoelen we de territoriale ruimte waarin een volk leeft. De geografie speelt een rol op de ontwikkeling van elk volk. Klimaat, aanwezigheid van natuurlijke bronnen, verplaatsingsmogelijkheden, enz. laten hun sporen na.
Sitte (geschiedenis): Ieder volk kent een unieke geschiedenis. Dit verleden blijven wij meedragen op velerlei manieren, zoals in waarden en normen, tradities, gezegden,…
Sprache (taal): Volkeren onderscheiden zich ook op het taalkundige vlak. Een volk overheersen kan, zoals in
Frankrijk gebeurde, door het ontnemen van deze band.
Stamm (afstamming): er is ook een etnisch element dat eigen is aan de volkeren. Onze volksgemeenschap is ontstaan uit hoofdzakelijk West-Germaanse stammen. Daarnaast kende
Vlaanderen heel wat overheersers die ook hun sporen nalieten.2
Een volk kunnen we aldus omschrijven als een gemeenschap van mensen die een entiteit vormen op basis van
gemeenschappelijke afstamming, taal, geschiedenis, tradities, waarden en grondgebied. Daar wij als nationalisten
streven naar de zelfbeschikking van ons volk, horen wij rekening te houden met alle elementen, niet alleen de staatskundige en taalkundige.

De nationalistische strijd

Vlaams-nationalisten streven dus naar meer dan enkel een Vlaamse staat waarin Vlaams (Nederlands) gesproken word. Maar onder de gigantische druk van het politiekcorrecte denken is die strijd de ‘juiste’ strijd geworden. Het is een strijd die je kunt
voeren zonder je te verbranden. Het is een populair surrogaat voor echt nationalisme…
Nochtans kunnen we bij elke S een actieterrein afbakenen. In die
verschillende gebieden kunnen nationalisten hun specifieke levensvisie verkondigen en verdedigen. Bij Siedlung plaatsen we het streven naar een onafhankelijke staat. Sprache maakt ons attent op het belang van de Vlaamse taal voor ons volk en de plicht om die te beschermen. Sitte is meer dan een geschiedenisles. Het is ook het onderhouden van de waarden
en normen die we meedragen, alsook het verdedigen van tradities
die ons binden. Stamm impliceert dat we, binnen het wettelijke kader, strijd blijven voeren tegen de multiculturele samenleving.

Wat het kriterium "grondgebied" betreft: dit gaat niet op voor nomadenvolkeren zonder vast grondgebied (Zigeuneurs, Bedoeïenen, Toearegs,...) , alhoewel dit duidelijk wel degelijk volkeren zijn. "Grondgebied" is dus geen bruikbaar kriterium om een "volk" te definiëren. Blijven dan over de andere kriteria: volgens deze kriteria zijn ook internationaal verspreide "subkulturen" zonder eigen grondgebied (motorrijders, metalfans, skinheads, punkers,...) te beschouwen als volwaardige "volkeren". Ze hebben immers een gemeenschppelijke geschiedenis, tradities, taalgebruik (vaak "slang" genaamd), en een gemeenschappelijke afstamming (vaak "roots" genoemd). Met andere woorden: buitenstaanders noemen de aanhangers van deze "subkulturen" terecht soms "dat volkje". Een West-Vlaamse metalfan voelt zich meer verbonden met een andere metalfan uit Mongolië of Papoea-Nieuwguinea dan met zijn West-Vlaamse buur die naar smartlappen luistert. "Subkulturen" is trouwens niet echt een goeie naam, omdat die "sub" in het woord insinueert dat het om minderwaardige kulturen gaat. Ook het woord "volk" is voor diskussie vatbaar. In beide gevallen is de meer algemene term "gemeenschap" een betere omschrijving.

Dus hebben ook de West-Vlamingen en Limburgers zelfbeschikkingsrecht tegenover de Antwerpenaars. En ook de zogezegde "negers" in Zuid-Afrika (voor wie het zelfbeschikkingsrecht blijkbaar niet geldt volgens de apartheidsnostalgici). Meer zelfs: ook individuen hebben zelfbeschikkingsrecht. Waarom zouden alleen landen en leiders ervan zelfbeschikkingsrecht mogen hebben? Dit toont nog maar eens aan hoe selektief het zelfbeschikkingsrecht van sommige nationalisten is.

Ik denk dat nationalisme staat voor het bekomen van een zo groot mogelijke gemene deler. Daar uit volgt dat men elkaar moet begrijpen, dezelfde taal spreken. Zoveel mogelijk dezelfde morele overeenkomsten vertonen, dezelfde denkbeelden gebruiken. Beschikken over dezelfde gemeenschappelijke middelen. Het verschil in uiterlijk sluit nationalisme niet uit. Het valt echter in een aantal gevallen wel samen met verschillen in de vorige voorwaarden. "Andere taal, andere morele waarden, een andere woon en leefcultuur." Het racisme tegenover het uiterlijk zal dan ook gemakkelijker optreden wanneer dat er anders uitzien samengaat met andere denk en leefgewoonten. De multiculturele samenleving veroorzaakt spanningen omdat daar mensen met elkaar moeten leven die het in feite niet met elkaar eens zijn. Dat niet eens zijn gaat verder dan een verschil in voorkomen. Maar het verschil in voorkomen duid wel de verschillen aan. Indien de integratie niet snel gaat zal ieder in zijn groep verder leven. Deze toestand kan maar voortduren zolang de welvaart staat de verschillen tussen de verschillende bevolkingen kan uitvlakken. Valt dit weg dan reorganizeren de verschillende groepen zich en krijg je een burgeroorlog.

mvg. Rogier :wink:

Dit alles gaat ook op voor de op muziekstijl gebazeerde subkulturen. Waar trek je dan de grens? Moet iedere muziekstijl dan zijn eigen wijk hebben?

spreek voor uzelf.

Hmm.. hebben ze dat nu al niet?

In sommige megasteden wel, maar op het platteland moeten ze vaak hetzelfde alternatieve kaffeetje delen.

Muziek is een voorkeur, je kiestt je muziek, een volk waarvan je afstamt kies je niet, je bent als lid van dat volk geboren en zult als lid van dat volk sterven.

Voor sommige mensen is de subkultuur waartoe ze behoren niet alleen muziek maar ook een manier van leven. Muziek is slechts een deel van hun kultuur. En wat doe je dan met zogezegde "Vlamingen" die zichzelf niet als Vlamingen beschouwen, maar als Europeaan, Belg, West-Vlaming, Limburger? Hebben zij er voor gekozen om "Vlaming" genoemd te worden? En zullen zij dan als "Vlaming" sterven? En wat met mensen die naar een ander land verhuisd zijn en er geïntegreerd zijn? En wat met hun kinderen die in dat land opgegroeid zijn? Neen, als volwassene tot een bepaalde gemeenschap behoren is vooral je eigen keuze. Je kan niemand dwingen om zich deel te voelen van een bepaalde gemeenschap.

Maar die keuzes kunnen herzien worden, je afkomst, je "ras" om het zo te noemen kan je niet zomaar naast je leggen, een neger kan zichzelf niet wit "wassen", dus ik vind het een beetje kinderachtig om dat te willen ontkennen. Mensen die zichzelf (in de eerste plaats) iets anders voelen dan vlaming maar dat wel zijn,..., da's hun goed recht, maar ze ZIJN eenmaal vlaming, ik hun manier van denken, leven, ... . De uitzonderingen bevestigen enkel maar de regel.
Mensen die verhuisen van land en integreren worden voor een (zeer groot) deel lid van dat volk, maar dragen de sporen, mee, hun kinderen minder, en die hun kinderen weer iets minder, tot ze erin opgaan.

Huidskleur is -net als oogkleur, haarkleur en andere lichamelijke uiterlijkheden- geen bruikbaar kriterium om iemand wel of niet bij een volk in te delen. Is de "echte Vlaming" dan blond en blauwogig? En wat dan met hier geboren overtuigde Vlamingen die een iets donkerder en zuiderser uiterlijk hebben (zwart haar, bruine ogen, bruinere huid,...)?

Een identiteit is nog iets anders dan lichamelijke uiterlijkheden. Met lichamelijke uiterlijkheden ben je geboren; met je identiteit niet. Die vormt zich in de loop van je leven. Je omgeving en je opvoeding spelen daarin een rol, maar als volwassene kan je je eigen weg gaan. Wat mijn manier van denken en leven betreft ben ik eerder een DIY-er (DIY = Do It Yourself) dan een Vlaming, en als het op taal aankomt voel ik mij eerder een West-Vlaming. Alles wat met identiteit te maken heeft ("volks"-overtuiging, godsdienstige overtuiging, taalgemeenschap,subkultuur, politieke overtuiging,...) zijn uiteindelijk vooral een zaak van overtuiging. Dat moet dan ook geen zaak van de overheid zijn maar een privéaangelegenheid. En alle gemeenschappen -van welke aard dan ook- moeten op gelijke voet worden behandeld. De ene gemeenschap moet niet meer of minder zelfbeschikkingsrecht krijgen dan de andere.

Je kan perfekt deel uitmaken van meerdere gemeenschappen. Je kan bijvoorbeeld zowel deel uitmaken van de gemeenschap van katolieken als deze van de Vlamingen. Maar zijn alle Vlamingen daarom katolieken of alle katolieken Vlamingen? Nee, identiteit is een té fleksibele zaak om zomaar mensen in te delen in hokjes. Dat hokjesdenken (waaraan veel nationalisten lijden) is betuttelend omdat men mensen tegen hun zin in hokjes indeelt en de werkelijkheid daarbij op een verregaande manier wordt vereenvoudigd.

Het was een voorbeeld, om te illustreren dat je je afkomst niet kan verbergen, het was niet bedoeld als kriterium.

ja MAG niet in hokjes denken, maar je moet zo een belangrijk onderdeel van het mens zijn niet verwerpen omdat je je er niet goed bijvoeld, je kan evengoed sex wegwillen omdat je het vies vind (beetje abstract voorbeeld, ma kom).

Iedereen moet voor zijn/haar identiteit uit kunnen komen. Men moet die identiteit niet ontkennen, maar men moet een ander ook geen identiteit opdringen. Als Vlaamsnationalistische partijen pretenderen dat ze namens 6 miljoen Vlamingen spreken, dan spreken ze in ieder geval niet namens mij. Eigenlijk zou staatsburgerschap moeten gescheiden worden van identiteit, of toch in ieder geval van het subjektieve gedeelte (op basis van overtuiging) ervan. Op de identiteitskaart zouden standaard alleen objektieve identiteitsgegevens mogen staan (officiële namen, geboortedatum, geboorteplaats, adres, rijksregisternummer,...). Subjektieve identiteitsgegevens vermelden op de identiteitskaart moet de vrije keuze blijven. Wie op zijn identiteitskaart "Vlaming, "Belg", "Europeaan", "West-Vlaming", "Limburger", "Beneluxer", "wereldburger", "metalfan," "punker", "skinhead", "motorrijder", "katoliek", "protestant", of dergelijke wil laten zetten moet dit dan kunnen. Wie er niets op wil zetten moet eveneens die vrijheid hebben.

Het uiterlijk wordt belangrijk wanneer men aan dat uiterlijk een bepaald gedragspatroon koppelt. Wanneer dat gedragspatroon voor iedereen redelijk overeenstemd, hetgeen inhoud dat men zich ongeveer aan dezelfde regels houdt dan heb je een nationaliteit. Hetgeen inhoud dat je bij een herkenbare groep hoort. Met de huidige uitingen van islamitisch fundamentalisme wordt dit snel een probleem omdat men daar duidelijk een aanwijzing krijgt dat mensen die anders probleemloos zouden opgaan in de nationaliteit dat niet doen en een aparte nationaliteit of bevolkingsgroep gaan vormen. Binnen een land kan dat tot zeer gevaarlijke toestanden leiden.

mvg. Rogier :wink:

Ook hier geldt dat die redenering opgaat voor subkulturen. Volgens deze redenering vormen motorrijders met hun manier van leven en hun gedragspatroon ook een nationaliteit. En wat doe je dan met de ortodokse joden in Antwerpen? Zijn die dan ook een aparte nationaliteit die niet wil integreren?

Niet wil integreren? De orthodoxe joden zijn een van de beste geïntegreerde groepen, d.w.z. ze respecteren onze wetten, zijn loyale staatsburgers, eisen geen speciale uitzonderingswetten voor hun gemeenschap (taalkundig, religieus of sociaal). Geassimileerd zijn ze niet, maar dat is ook niet aan de orde.

Dat is afhankelijk van de verschillen. En daar is juist het begrip subgroep gelegen. Een subgroep heeft een aantal gemeenschappelijke eigenschappen en maakt tegelijk deel uit van een grotere groep. Bij grote maatschappelijke moeilijkheden zal blijken of die verschillen doorslaggevend zijn. Men zou bv. ook kloosterlingen kunnen vermelden. Het hangt er sterk van af of die subgroepen indien nodig een lijn kunnen vormen met de nationaliteit waar ze bijhoren.

mvg. Rogier :wink:

Groter larie heb ik nooit gelezen. Een identiteitskaart is een document dat door een staat wordt uitgebracht, niet door de persoon die het bezit. Het is dan ook niet aan de persoon om erop te plaatsen wat hem goeddunkt, maar wel aan de staat.

Hoezoe? Ik dacht dat het Vlaams Blok wou dat vreemdelingen zich assimileerden? Waarom de ortodokse joden dan niet?

Het is niet aan de staat om te bepalen tot welke gemeenschap een persoon moet behoren.