Cliché, wellicht: evolutie
 

Kunt u mij eens uitleggen wat u hiermee precies bedoelt?
Want volgens mij kan de evolutie van de mens perfect gevat worden binnen de natuurlijke selectie en de daaruit voortvolgende cultuurlijke selectie. Het effectief bestrijden van elkaars culturen zorgt immers ook voor een bepaalde selectie. Maar goed, ik heb er niet voor gestudeerd en weet er dus niet zoveel van.

Dat is natuurlijk een teleurstellende post want het artikel waarnaar u webwijzert is juist een poging om de door u gestelde compact vraag te beantwoorden. De Amerikaanse versie van mijn boek
http://www.adonispress.org/developmental.html
http://www.amazon.co.uk/exec/obidos/...727883-8015841
bevat natuurlijk het eigenlijke materiaal.
In het kort komt het hierop neer, dat de specifieke vermogens van de mens (opgerichte houding/werktuiggebruik/taal) anatomisch bekeken berusten op synergie tussen kenmerken, die paleontologisch gezien veel ouder zijn dan de mens, - terwijl het darwinistisch selectiemechanisme juist niet kan anticiperen. Neem bv het foramen magnum. De typisch menselijke positie ervan onderaan de schedel treft men ook aan bij jonge apen of apenfoeti. De apen herstructureren hun schedel als aanpassing aan de viervoetige positie. De mens behoudt de gemeenschappelijke oorspronkelijke configuratie die perfect aansluit bij de opgerichte houding. Door die opgerichte houding kan tegelijk ook het originele vertakkingspatroon van de grote slagaders bewaard blijven, of het directe contact tussen middenrif en pericardium. De opgerichte houding maakt de handen vrij voor werktuiggebruik; ook de hand behoudt de meer primitieve vijfstralige structuur (met aansluitend behoud van vrij rotatievermogen in de onderarm) die bij viervoeters doorgaans verloren gaat enz. Het behoud van een reeks primitieve kenmerken die allemaal paleontologisch bekeken veel ouder zijn dan de mens levert door synergie een onverwachte meerwaarde op bij de mens; te vergelijken met een reeks losse onderdelen, waarvan men dacht dat ze lukraak waren verzameld, maar die bij nader toezien plots blijken samen te passen tot een functionele machine.Het is natuurlijk niet doenbaar om de hele zaak hier in informele een post nog eens opnieuw uit de doeken te doen.

Ik ben geen evolutie deskundige maar ik heb toch een beetje mijn vragen bij de 'voortbestemdheid' van de mens die Jos Verhulst naar voren schuift (en ik geeft toe enkel gebaseerd op de link hierboven). Ik denk dat hij de rol van het toeval onderschat en de massale redundantie die in het DNA vervat zit. Dit wil niet zeggen dat de mens vandaag een 'optimum' is. Alleen dat betere optimums het niet gehaald hebben, vooral door toeval, en als ze dan al tot uiting gekomen waren. Daarenboven is de huidige mensbouw verre van ideaal. Heel wat kenmerken zijn relatief zwak (bv. de opbouw van de rug en de ongeschiktheid van onze onderste ledematen). Er is in de geschiedenis ook meermaals voorgekomen dat door gevolge van epidemies vooral bepaalde meer immune mensen overbleven. Voorbeschiktheid ? Neen, gewoon toeval.
Ik vind het fascinerender hoe de hersenen als 'orgaan' geevolueerd zijn.
Er is bv,. het boek 'Bright air, brilliant fireÄ van Gerald Edelman. Dan zie je goed waarom er zoveel redundantie in de hersenen zit maar hoe de geschiedenis van dit orgaan al even oud is als het leven zelf. Bewustzijn (van eerste orde) is al zo'n 300 miljoen jaar geleden onstaan.
Reden waarom de hersenen ook een van de meest complexe structuren is die we kennen.