'Een andere kijk op Stalin'
 

Waarom neemt bijna niemand hetgeen in dit boek verkondigt staat, voor waar aan?

ik denk dat het op de eerste plaats komt doordat veel van die vurige tegenstanders van een andere kijk nooit de moeite hebben gedaan om het deftig te lezen, laat staan proberen accuraat te weerleggen.
je hebt nL nogal wat vooroordelen onder linkse mensen bij Stalin en zeker als Ludo Martens van de pvda er dan nog over schrijft.

Niettemin is het echt wel een aanrader om eens te lezen, het bronnenmateriaal te bekijken, ook al kun je niet vinden in de conclusies van Ludo Martens, toch kan het iedere linkse mens met Stalin-kater op weg helpen een genuanceerd beeld te verkrijgen uit de gebeurtenissen van die tijd.

ik denk dat we die bronnen dan misschien best ook maar als vervalsingen en vervormingen moeten beschouwen...

ik weet niet precies wat er in dat boek beweerd wordt maar ik veronderstel dat ikzelf behoor tot het zootje non-believers...

Ik zal dat boek eens lezen, als ik het ooit te pakken krijg. En dan zal het nog een heel tijdje moeten wachten tot ik de andere twee kruiwagens boeken gelezen heb die nog op me wachten.
In ieder geval is de waarheid altijd genuanceerder dan de politieke karikaturen. Dat geldt voor alle grote schrijvers. Men mag het allemaal niet te dogmatisch interpreteren en men moet het in iedere periode opnieuw analyseren en herbekijken.

Ik heb het al eens deftig gelezen en vond het vooral een grappig boekje. Voor een historisch beeld moet je echter ander materiaal lezen. Het boek van Martens is een opeenhoping van alle stalinistische leugens en verdraaiingen van de voorbije decennia.

Misschien is hetgeen wij elke dag in de media en bijvoorbeeld tijdens de lessen geschiedenis te horen krijgen, wel soms nog een grotere verdraaing?

Ik zou dat boek ook graag eens lezen, heeft iemand soms een linkje naar een review erover?

er zijn twee grote verdraaiingen, de éne is van de kapitalistishce burgerij die mensen uitbuit, de andere is van de stalinistische bureaucratie die op het werk van anderen parasiteerde.
Welk van die twee de grootste vervormingen en vervalsingen heeft begaan durf ik op dit moment niet zeggen.

Martens weerlegt een paar van de grofste leugens die in de loop der tijd verspreid werden en algemeen aanvaard werden door burgerlijke historici (genre conquest & co). Het is inderdaad geen volledig historisch beeld van de periode, maar ik heb in dat boek bronnen en feiten gevonden die ik nog nooit in een ander boek over Stalin gevonden had. Getuigenissen van buitenlandse ingenieurs, documenten van de bolsjewieken,.....
Welke boeken raad jij dan aan om te lezen over die periode?
oneliners als 'grappig boek' of 'opeenhoping van stalinistische leugens' , daarmee kun je misschien kleine kindjes of een achterban mee zoethouden, maar meer hopelijk ook niet. Waarom heeft er niemand zich eens de moeite getroost de dingen gezegd in dit boek concreet te weerleggen, aangetoond welke zaken hij vervalst heeft?
Waarom blijft het altijd bij marginaliserende of hysterische reacties?


dit is de korte inhoud van op de site www.epo.be


en je vindt ook wel een hoop recensies als je de titel eens in google intypt

Bwa, inhoudelijk hebben we al geantwoord op de stellingen van Martens. Verder kunnen we enkel vaststellen dat hij geen marxistische methode heeft, maar vervalt in de hysterie genre 'De grote samenzwering' en andere billenkletsers. Ik schat het werk van Martens niet hoger in dan andere boeken in de categorie 'humor'.

kan ik die ergens vinden?
of bedoel je 'in 1953 (ofzo) heeft er al een visionaire trotskist eens een antwoord op het boek van Martens geschreven?'
en kijk je doet het weer: smijt er iets lekker marginaliserends tegen, dan hoef je geen moeite te doen, kun je lekker verder surfen op de anti-communistische golfjes...

Nja, de trotskisten maken nu eenmaal deel van een groot anti-communistisch complot opgericht door de CIA. Het probleem van Martens is echter dat als we hem moeten geloven de volledige leiding van de Bolschewieken en het Rode leger in datzelfde complot zaten. ;-)

als ik het zo lees, moeten sommige trotskisten helemaal niet janken op bepaalde stellingen zoals in 'de grote samenzwering' (heb het trouwens zelfs niet gelezen, vermoedt dat er ook wel meer in dat boek zal zitten dan Geert Cool en natuurlijk de titel doet vermoeden) , hun niveau is veel veel lager. A propos waar verkondigt Martens dat toch van dat CIA-komplot? Dat wordt altijd opgerakeld, maar ik heb hem dat nog nooit ergens horen of zien zeggen. Je zult me het eens moeten uitleggen ze.
Misschien aan de hand van 'een andere kijk op Stalin', dat boek dat iedereen zo goed kent of kan becommentariëren, tot dat er naar een discussie rond de inhoud wordt gevraagd.

er zijn in het verleden tal van serieuze antwoorden geschreven op stalinistische vervalsingen, zonder dan losse zinnen als citaat uit hun context te rukken om bepaalde stellingen te kunnen bewijzen. Als we op een forum als dees zitten, willen we ons dan zeker eens laten gaan. (maw het af en toe ook iets minder serieus maken)

In jou antwoord zitten er een aantal verzwegen premisses:
-dat de Sovjetunie onder Stalin de perfecte uitvoering was van het communisme
-dat elke kritiek op Stalin of op de Sovjetunie onmiddellijk ook anticommunistisch is
-dat iedereen die niet voor de volle 100% met jullie mee is onmiddellijk tegen jullie is.

Het zal je misschien verbazen, maar de geschiedenis van het marxisme is er een van continue discussie, voortdurende polemieken om de ideeën scherp te stellen: dat daarbij mensen ideeën ontwikkelden die afwijkten van de 'orthodoxie' , maar dat deden om mee te helpen de arbeidersbeweging uiot te bouwen en het communisme te helpen op te bouwen zal dan wel zeker te moeilijk zijn om te vatten.

Tussen Lenin en Rosa Luxemburg woedde er een heftige polemiek over he nationaliteitekwestie. Tussen Lenin en Plechanov woedde er een heftige strijd over de rijpheid om de revolutie uit te roepen. Kollontai en Trotski vormden het centrum van het verzet tegen de NEP. Boecharin wou de NEP dan weer veel verder uitbouwen dan Lenin ooit van plan was etc etc.

Los van dat boek, de vele ooggetuigen en overlevenden van het Stalin regime zullen zelfs in het huidige Rusland waarschijnlijk niet staan roepen op een terugkeer van Zijne Grote Leider de Geniale Strateeg.

OK, maar je moet toch zien dat sommige hoofdstukken wel verhelderend zijn. Zoals het feit dat vele cijfers overschat of verkeerd geïnterpreteerd worden (zo worden alle doden van WOII en de [wel bestaande maar enorm overroepen] hongersnood in Oekraïne op naam van Stalin gezet, zeer onterecht, en zijn er veel cijfers over die periode gewoon totaal uit de lucht gegrepen [maar zogezegd wetenschappelijk berekend], bijvoorbeeld die over de mensen in de goelags, de gedeporteerden, de bannelingen, de ter dood veroordeelden, ...)
Ik moet wel toegeven dat ik enkele dingen mis in het boek, zoals de houding in Duitsland, Spanje en China van de SU. Ook vind ik dat er wel enorm wordt afgegeven op de trotskisten en sociaal-democraten, vaak nogal persoonlijk en zonder echt ondebrouwd te zijn.

Nu om misschien toch een discussie te krijgen, wat is jullie mening over de discussie ivm de collectivisatie? Vond ze te vroeg plaats? Heeft men de koelakken te gewelddadig behandeld? ...
Ikzelf denk alvast dat de collectivisatie toen broodnodig was om een arbeidersstaat uit te bouwen, zonder een goede landbouw was het namelijk onmogelijk om de industrialisatie echt op gang te brengen want dan had er te weinig voedsel geweest en hadden er mogelijks ook niet genoeg arbeiderskrachten geweest. Eigenlijk is het ook wel iets dialectischer want de collectivisatie heeft ook nood aan die industrialisatie om de landbouw te kunnen mechaniseen (wat toch net één van de grote voordelen van de kolchozen moest zijn.)r

Dat weet ik nog niet zo hoor. De toestand in de ex-sovjet republieken is vaak echt slecht nu.

Het is zoals de Ostalgie: men heeft heimwee naar bepaalde positieve aspecten van het oude regime (die er zeer zeker waren, dat ontken ik niet) maar er is niemand die de feitelijke machthebbers van toen terug zou willen. Tenzij een paar geïndoctrineerde Partijvolgelingen.

Daar vergis je je in. In Rusland zijn vele burgers weer positief over Stalin (spreken misschien over 30 tot 40%), alhoewel mijn literatuur maar de periode Jeltsin bestrijkt. Ik geloof wel dat het doeltreffend beleid van Poetin de drang naar een sterke man heeft kunnen inlossen.