Petits pays, petits esprits?
 

Cees Nooteboom vorige week in Knack:

"Ik heb in In de bergen van Nederland al eens geschreven: als wij meer land hadden, dan had je meer conservatief tegenwicht tegen de gecentraliseerde meningenwereld van de randstad. Dat is echt waar. In Duitsland kom je een hele hoop Duits land tegen. Nederland bestaat voor een groot deel uit stad. De randstad dat is toch eigenlijk Los Angeles, een grootstedelijk conglomeraat, zonder dat het echt een grote stad wordt. En dat is nog het ergste: met een in zichzelf draaiende mediawereld, met alles wat dat aan merkwaardige inteelt meebrengt. Maar ik zou ook niet weten hoe het anders moet. Ik heb de oplossing niet hoor, als je die zou zoeken."


Aangenomen dat de bovenstaande bewering waar is, heeft Vlaanderen dan geen nood aan enige gezonde leefruimte om ook rechts en leefbaar te zijn? Verstedelijking betekent in deze tijd ook meer en meer kosmopolitisme, wat de intimiteit van een cultuur - en haar noodzakelijke discriminatie - op de helling zet.

Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar zal een 'onafhankelijk' Vlaanderen geen 'kosmopolitische dwerg' zijn, waar ik alvast liever voor bedank?

De identiteit van Vlaanderen is bijna altijd stedelijk geweest.

:? Leg dat eens uit?

Nee!

:-D

Ik heb bij het citaat van Nooteboom nog enkele bedenkingen:

- Indien men de lijn dus doortrekt, kan de Europese integratie volgens de juiste principes ons alleen maar een meer stabiele, duurzame en waardevolle beschavingsgemeenschap opleveren. (Enkele 'schoonheidsvlekjes' dienen dan wel verwijderd te worden. 8) ) Juiste principes: suum cuique of elk het zijne; eenheid in verscheidenheid.

- Men zou ook een onderscheid kunnen maken tussen naties-lotsgemeenschappen en volkeren, waarbij de natie uit meerdere volkeren kan bestaan die het toch hun eigenheid laat; een nieuw-rechtse gedachte. (B.v. de Nederlanden zoals Van Severen die zag.)
Het gaat dus niet om sentimentele staatsverafgoderij - zoals bij belgicistische 'incivieken' :-) - maar om politiek realisme en de afwijzing van élke jacobijnse, centralistische staat. Een nationalisme dat de identiteit vooropstelt, maar tevens de Europese integratie (de rijksgedachte) en het constructieve element van het nationalisme (de nationale orde) niet uit het oog verliest.

- In het verleden was het nationalisme al te zeer een instrument van de Europese desintegratie, omdat het elke notie van het grotere en hogere Europese geheel - Beschaving of Christenheid - uit het oog had verloren. Zo krijgt Nooteboom opnieuw gelijk: er ontstond toen immers een onderlinge statencompetitie om zo liberaal en progressief mogelijk te zijn. Heel Europa werd erdoor meegesleurd.

Gent, Brugge, Antwerpen... ;-)

Sorry, maar als ik aan stedelijk identiteit denk, dan denk ik aan steden zoals Barcelona, Londen en New York. En niet aan Gent en Brugge....tja....misschien heeft Antwerpen wel enkele kosmopolitische trekjes, maar dan nog is dat niets vergeleken met de eerst genoemde. Ik vind juist dat Vlaanderen een landelijke identiteit heeft, waar aan niks verkeerd is trouwens.

Tja, stedelijke indentiteit, wat is dat? Vlaanderen en Brabant waren in de Middeleeuwen DE economische supermachten bij uitstek. Onze steden (Gent, Antwerpen, Brussel, Brugge en Damme) waren dan ook vooraanstaands handelsknooppunten. Handel=geld=uitbreiding van steden.

De typische Vlaamse "huis met een tuinmentaliteit" kan toch moeilijk kosmopolitisch genoemd worden.

Men moet maar eens dieper nadenken over welk Vlaanderen men wil.

Mathias Storme, lid van uw partij, heeft zich al hardop de vraag gesteld wat een onafhankelijk Vlaanderen zonder Vlamingen nog voorstelt.
(En de vergrijzing en de verdwijning van het blanke continent is maar een van de belangrijke vraagstukken waarvoor separatisten als jullie blind blijven.)

Vlaanderen is groot dankzij België. Zonder dat is het inderdaad een kosmopolitische dwerg.

En zonder de Nederlanden is België maar een kosmopolitische dwerg. ;-)

Ik ben alvast blij dat we het eens zijn wat dat kosmopolitisme betreft!

België heeft 'de Nederlanden' niet nodig. Dmv eendracht maken we macht, en dat is onze sterkte, al bijna 200 jaar.

Zever. België is niets, omdat het vroeger Frans wou zijn, maar niet mocht; en nu louter staatsstructuur is.

Wie zich het Rijk indenkt in bepaalde vormen, bestuursvormen, en bepaalde grenzen, Rijksgrenzen, bestuursgrenzen, provinciën, gouwen, wie de ruimte vooraf afbakent en vastlegt, wie de taak van alle volkeren of volksdelen die tot het Rijk zullen behoren klaar afgelijnd uitstippeld, - hij draagt reeds een vals beeld van het Rijk met zich, en kan derhalve niet positief meebouwen. Want zodra het Rijk v�*stligt, dan verstart het, dan versteent het, dan heeft het reeds opgehouden het Rijk te zijn, - dat is, opgehouden die grote, drijvende kracht te zijn die ons allen moet voorstuwen. De generaties van nu en al de generaties die komen zullen, zij alle zullen verderbouwen aan het Rijk. Altijd verder bouwen, schoner, groter, harmonischer. Harmonie is niet, zij is een eeuwig w o r d e n. Dit eeuwig worden is Noords. Daarom is het Rijk het Noordse Rijk, het Rijk van Noordse mensen. - Jef van de Wiele :-P

Het Rijk bestaat maar in die mate dat we er ons van bewust zijn. We moeten niet denken in termen van grenzen, staten, steden, ...

We dwalen enigszins af.

"Babylon ist überall", zingt Frank Rennicke en daar gaat het om.

Hoezo België is niets? :shock:

Het is een Westers ge-evolueerd land, met een goed draaiende economie, een hoge welvaart en welzijn, het centrum van Europa, en een voorbeeldstaat voor vele landen in de wereld.

Dan durft u beweren dat België 'niets' is? :shock:

Vervang "België" door "Vlaanderen", en de schets is correct.
Wallonië heeft zo goed als geen verdienste in die schets.

Wat identiteit betreft, stelt België na 175 jaar nog steeds niet echt iets voor.

Al moet ik wel zeggen dat de laatste pogingen (van o.a. Jan Hoet) wel goed geprobeerd zijn: België zou zijn identiteit aan het surrealisme ontlenen of was het nu de Mosselpot van Broodthaers? :roll: