Wanneer zal het raak zijn?
 

Vrijdag de dertiende behoort een ongeluksdag te zijn, maar gelukkig zal dit in 2029 niet zo zijn. Dan zal een asteroïde rakelings langs de aarde vliegen. Miljoenen mensen zullen dan buiten naar de asteroïde kijken, omdat de asteroïde erg snel voorbij komt en omdat de asteroïde erg helder is.

Asteroïde 2004 MN4 werd eind 2004 ontdekt door Paul Chodas, Steve Chesley en Don Yeomans van NASA's Near Earth Object Program. Direct brak er paniek uit, want uit berekeningen kwam naar voren dat er een kans van 1 op 60 was dat de asteroïde de aarde zou gaan raken. Nog erger was de datum, namelijk 13 april 2029, op een vrijdag.

Op 27 december kwam NASA met het nieuwsbericht dat de asteroïde schaal 4 had bereikt in de Torino schaal. 2, 3 en 4 betekent geel alarm. Nog nooit had een asteroïde hoger dan 4 bereikt. De Torino schaal geeft het risico van asteroïden aan.

Toch laat dit weer zien dat alle ontdekkingen van asteroïden volgens een bepaald stappenplan gaat. Stap 1: een asteroïde wordt ontdekt. Stap 2: de baan van de asteroïde kruist de baan van de aarde. Stap 3: meer berekeningen komen binnen en de inslagkans daalt dramatisch (bijvoorbeeld van 1 op 40 naar 1 op 10 miljoen).

Op 13 april 2029 zal de asteroïde 2004 MN4 ons missen op een afstand van 30.000 kilometer. Daarbij komt de asteroïde echter binnen de baan van geosynchronische satellieten. Deze bevinden zich op een hoogte van 36.000 kilometer. "Wanneer de asteroïde zich het dichtst bij de aarde bevindt, heeft het object een helderheid van magnitude 3 aan de avondhemel," aldus Jon Giorgini van het Jet Propulsion Laboratorium. Dit is zeer zeldzaam en komt gemiddeld maar één keer per duizend jaar voor.

Daarmee zal de asteroïde vanuit Europa, Azië en Amerika te zien zijn met het blote oog. Magnitude 3 is redelijk helder, want de meeste sterren die zichtbaar zijn met het blote oog, hebben een nog hogere magnitude (wat betekent dat ze minder helder zijn).

De asteroïde heeft een doorsnee van 400 meter. Hiermee is de asteroïde groter dan de ruimtesteen die de Arizona krater heeft veroorzaakt. Tevens is deze asteroïde groter dan de asteroïde die in 1908 boven Siberië ontplofte en hiermee 1000 vierkante kilometer bos plat kreeg. Zou 2004 MN4 de aarde raken, dan zou deze lokaal veel schade aan richten.

De meeste asteroïden draaien rond de zon tussen Mars en Jupiter. Soms krijgen asteroïden een zwaartekrachtstoot, waardoor ze in het binnenste van het zonnestelsel terecht komen.

Bron:www.astrostart.nl

Op het moment zijn de wetenschappers aan het onderzoeken of het mogelijk is dat deze steen niet gegrepen kan worden door de aantrekkingskracht van de Aarde.

Kans op inslag is dus niet nihil,nooit heeft er in de moderne sterrekunde een "aardscheerder" zoveel kans om neer te komen!

Grellig

De nieuwe messias zal dan opstaan! (;))

Kleine detail: men weet niet hoeveel de baan van de asteroïde door deze bijna-botsing zal aangepast worden. Hierdoor is het mogelijk dat (ik dacht +- een jaar later) toch nog een botsing gebeurt.

Eigenlijk zijn de problemen echter beperkt: Amerika houdt zich al jaren bezig met zulke alarmen en ze neemt deze problemen dan ook heel serieus aan. Ze zijn momenteel ( ja ja ) een systeem aan het uitvinden om asteroïden te vernietigen. Niet zoals men in de films ziet met een kernbom maar gewoon met reuze zonnespiegels die de zonnestralen naar een klein punt concentreren. Indien men vroeg genoeg begint met de " beschieting" dan wordt de asteroïde compleet verdampt heer hij hier aankomt.

Als deze asteroide een "stabiele" baan beschrijft rond de zon is het idd best mogelijk dat we hem nog eens tegenkomen.

Het zou ook kunnen zijn,als de snelheid van deze steen niet te hoog is,dat hij zelfs in een baan rond de aarde kan komen.Als de maan een baan kan beschrijven op 300.000km afstand,dan kan deze asteroide dit zeker op 1/10 van deze afstand.

Een asteroide verdampt niet zo gemakkelijk hoor.Een komeet verdampt veel gemakkelijker omdat het hier over een blok ijs gaat,een asteroide is een brok gesteente afkomstig uit het ontstaan van het zonnestelsel.

De jehova's wachten hier al op sinds 1870, toen de wereld een eerste keer ging vergaan. De wereld is nadien nog enkele keren vergaan (volgens hun voorspellingen toch).:lol:

Oke,maar ik denk niet dat de jehova's over de nodige apparatuur beschikken om hierover uitspraken te doen.Deze is echt wel ontdekt en komt heus wel langs,dont wurry.

De vraag is natuurlijk of de oplossing niet erger is dan het gevaar. Als men zo'n asteroide gewoon uit elkaar schiet en alle afzonderlijke brokstukken komen toch nog op Aarde, is het resultaat dan niet erger dan als het ding in één geheel neerkomt? ;)

Als de brokstukken klein genoeg zijn zullen ze wel verbranden in de dampkring,daar hebt u gelijk in.Maar als u een asteroide aan flarden schiet weten we niet hoe groot de brokstukken zullen zijn.

Hmm... dat bedoelde ik net... ;)

idd ... maar beter een kleinere hoeveelheid doden dan de hele planeet om zeep :S
En ja je hebt gelijk ...een asteroïde verdampt veeel trager als een komeet ... tja die Amerikanen toch :)

Idd,aan fantasie ontbreekt het die amerikanen niet nee.