Autisme, Asperger, ADHD en onze technocratische samenleving
 

(Ik vermoed dat ik zelf een beetje aspergerisch ben, vandaar deze oersaaie topic).

Autisme, Asperger en aanverwante aandoeningen komen meer en meer in de media aan bod. Laatst was er op Netwerk nog een reportage over het feit dat techneuten-centra (Eindhoven, Silicon Valley, errr, Mechelen, etc...) bomvol autisten zitten. Het is inmiddels ook geweten dat ingenieurs en andere "systeemdenkers" (boekhouders, economen, etc...) veel meer autistische kinderen hebben dan andere bevolkingsgroepen.

De opmars van autisme is bovendien een globaal feit: in alle hoog-ontwikkelde landen, en zelfs in ontwikkelingslanden (in de IT-centra van India vindt men dezelfde plots verhoogde concentratie van autisten terug als in Silicon Valley) is deze afwijking aan een schrikbarende opmars bezig. In Tokyo alleen leven vermoedelijk 1 miljoen jongeren en adolescenten met asperger en autisme (aldaar bekend onder de naam "hikikomori" - jongeren die zich jaren lang eenzaam opsluiten op hun kamer en verdwalen in een wereld van virtuele realiteit en computerspelletjes - de werkelijkheid niet meer aankunnen).

Hoewel ik geen specialist ben, geloof ik toch dat we hier duidelijk met een door maatschappelijke veranderingen beïnvloed fenomeen te maken hebben.
Onze samenlevingen worden alsmaar technocratischer en gedifferentieerder (sommigen doen 10 uur per dag boekhoudingen, of programmeren software...). Autisme mag dan al een duidelijk genetische component hebben, vroeger lag de prevalentie ervan veel lager. (Onderzoek wijst ook uit dat dit niet alleen komt omdat er meer gediagnosticeerd wordt, of meer aandacht aan wordt besteed; er zijn "objectief" gesproken gewoon veel meer gevallen vandaag, en het Silicon Valley Syndrome is een duidelijk bewijs dat latent genetische voorbestemming ook daadwerkelijk tot "uitdrukking" komt wanneer de omgevingsfactoren "gunstig" zijn).

We kunnen dus twee vaststellingen maken:
1. in "ruimtelijk" perspectief: autisme komt veel meer voor in geïndustrialiseerde samenlevingen met een sterk gedifferentieerde structuur, ongeacht de "cultuur" van die samenleving (het is dus geen cultuur-relatief, maar een universeel feit)
2. in "tijdelijk" perspectief: de aandoening is vandaag veel meer aanwezig dan vroeger

Mijn vraag is gewoon of wij, "modernen" niet een beetje te ver aan't gaan zijn. Heelder groepen mensen worden psychisch getroffen door de helse dynamiek van specialisatie, differentiatie en modernisering. Op korte termijn kan dat geen kwaad, want er bestaat inmiddels een hele industrie die deze mensen opvangt. Maar ik vraag me toch af op dit op lange termijn nog wel gezond kan zijn.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by oliepiek on 25-05-2005 at 02:50 Reason: -------------------------------- (Ik vermoed dat ik zelf een beetje aspergerisch ben, vandaar deze oersaaie topic). Autisme, Asperger en aanverwante aandoeningen komen meer en meer in de media aan bod. Laatst was er op Netwerk nog een reportage over het feit dat techneuten-centra (Eindhoven, Silicon Valley, errr, Mechelen, etc...) bomvol autisten zitten. Het is inmiddels ook geweten dat ingenieurs en andere "systeemdenkers" (boekhouders, economen, etc...) veel meer autistische kinderen hebben dan andere bevolkingsgroepen. De opmars van autisme is bovendien een globaal feit: in alle hoog-ontwikkelde landen, en zelfs in ontwikkelingslanden (in de IT-centra van India vindt men dezelfde plots verhoogde concentratie van autisten terug als in Silicon Valley) is deze afwijking aan een schrikbarende opmars bezig. In Tokyo alleen leven vermoedelijk 1 miljoen jongeren en adolescenten met asperger en autisme (aldaar bekend onder de naam "hikikomori" - jongeren die zich jaren lang eenzaam opsluiten op hun kamer en verdwalen in een wereld van virtuele realiteit en computerspelletjes - de werkelijkheid niet meer aankunnen). Hoewel ik geen specialist ben, geloof ik toch dat we hier duidelijk met een door maatschappelijke veranderingen beïnvloed fenomeen te maken hebben. Onze samenlevingen worden alsmaar technocratischer en gedifferentieerder (sommigen doen 10 uur per dag boekhoudingen, of programmeren software...). Autisme mag dan al een duidelijk genetische component hebben, vroeger lag de prevalentie ervan veel lager. (Onderzoek wijst ook uit dat dit niet alleen komt omdat er meer gediagnosticeerd wordt, of meer aandacht aan wordt besteed; er zijn "objectief" gesproken gewoon veel meer gevallen vandaag, en het Silicon Valley Syndrome is een duidelijk bewijs dat latent genetische voorbestemming ook daadwerkelijk tot "uitdrukking" komt wanneer de omgevingsfactoren "gunstig" zijn). We kunnen dus twee vaststellingen maken: 1. in "ruimtelijk" perspectief: autisme komt veel meer voor in geïndustrialiseerde samenlevingen met een sterk gedifferentieerde structuur, ongeacht de "cultuur" van die samenleving (het is dus geen cultuur-relatief, maar een universeel feit) 2. in "tijdelijk" perspectief: de aandoening is vandaag veel meer aanwezig dan vroeger Mijn vraag is gewoon of wij, "modernen" niet een beetje te ver aan't gaan zijn. Heelder groepen mensen worden psychisch getroffen door de helse dynamiek van specialisatie, differentiatie en modernisering. Op korte termijn kan dat geen kwaad, want er bestaat inmiddels een hele industrie die deze mensen opvangt. Maar ik vraag me toch af op dit op lange termijn nog wel gezond kan zijn.[/size]

[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by oliepiek on 25-05-2005 at 02:49 Reason: -------------------------------- (Ik vermoed dat ik zelf een beetje aspergerisch ben, vandaar deze oersaaie topic). Autisme, Asperger en aanverwante aandoeningen komen meer en meer in de media aan bod. Laatst was er op Netwerk nog een reportage over het feit dat techneuten-centra (Eindhoven, Silicon Valley, errr, Mechelen, etc...) bomvol autisten zitten. Het is inmiddels ook geweten dat ingenieurs en andere "systeemdenkers" (boekhouders, economen, etc...) veel meer autistische kinderen hebben dan andere bevolkingsgroepen. De opmars van autisme is bovendien een globaal feit: in alle hoog-ontwikkelde landen, en zelfs in ontwikkelingslanden (in de IT-centra van India vindt men dezelfde plots verhoogde concentratie van autisten terug als in Silicon Valley) is deze afwijking aan een schrikbarende opmars bezig. In Tokyo alleen leven vermoedelijk 1 miljoen jongeren en adolescenten met asperger en autisme (aldaar bekend onder de naam "hikikomori" - jongeren die zich jaren lang eenzaam opsluiten op hun kamer en verdwalen in een wereld van virtuele realiteit en computerspelletjes - de werkelijkheid niet meer aankunnen). Hoewel ik geen specialist ben, geloof ik toch dat we hier duidelijk met een door maatschappelijke veranderingen beïnvloed fenomeen te maken hebben. Onze samenlevingen worden alsmaar technocratischer en gedifferentieerder (sommigen doen 10 uur per dag boekhoudingen, of programmeren software...). Autisme mag dan al een duidelijk genetische component hebben, vroeger lag de prevalentie ervan veel lager. (Onderzoek wijst ook uit dat dit niet alleen komt omdat er meer gediagnosticeerd wordt, of meer aandacht aan wordt besteed; er zijn "objectief" gesproken gewoon veel meer gevallen vandaag, en het Silicon Valley Syndrome is een duidelijk bewijs dat latent genetische voorbestemming ook daadwerkelijk tot "uitdrukking" komt wanneer de omgevingsfactoren "gunstig" zijn). We kunnen dus twee vaststellingen maken: 1. in "ruimtelijk" perspectief: autisme komt veel meer voor in geïndustrialiseerde samenlevingen met een sterk gedifferentieerde structuur, ongeacht de "cultuur" van die samenleving (het is dus geen cultuur-relatief, maar een universeel feit) 2. in "tijdelijk" perspectief: de aandoening is vandaag veel meer aanwezig dan vroeger Mijn vraag is gewoon of wij hier in het Westen niet een beetje te ver aan't gaan zijn. Heelder groepen mensen worden psychisch getroffen door de helse dynamiek van specialisatie, differentiatie en modernisering. Op korte termijn kan dat geen kwaad, want er bestaat inmiddels een hele industrie die deze mensen opvangt. Maar ik vraag me toch af op dit op lange termijn nog wel gezond kan zijn.[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- (Ik vermoed dat ik zelf een beetje aspergerisch ben, vandaar deze oersaaie topic). Autisme, Asperger en aanverwante aandoeningen komen meer en meer in de media aan bod. Laatst was er op Netwerk nog een reportage over het feit dat techneuten-centra (Eindhoven, Silicon Valley, errr, Mechelen, etc...) bomvol autisten zitten. Het is inmiddels ook geweten dat ingenieurs en andere "systeemdenkers" (boekhouders, economen, etc...) veel meer autistische kinderen hebben dan andere bevolkingsgroepen. De opmars van autisme is bovendien een globaal feit: in alle hoog-ontwikkelde landen, en zelfs in ontwikkelingslanden (in de IT-centra van India vindt men dezelfde plots verhoogde concentratie van autisten terug als in Silicon Valley) is deze afwijking aan een schrikbarende opmars bezig. In Tokyo alleen leven vermoedelijk 1 miljoen jongeren en adolescenten met asperger en autisme (aldaar bekend onder de naam "hikikomori" - jongeren die zich jaren lang eenzaam opsluiten op hun kamer en verdwalen in een wereld van virtuele realiteit en computerspelletjes - de werkelijkheid niet meer aankunnen). Hoewel ik geen specialist ben, geloof ik toch dat we hier duidelijk met een door maatschappelijke veranderingen beïnvloed fenomeen te maken hebben. Onze samenlevingen worden alsmaar technocratischer en gedifferentieerder (sommigen doen 10 uur per dag boekhoudingen, of programmeren software...). Autisme mag dan al een duidelijk genetische component hebben, vroeger lag de prevalentie ervan veel lager. (Onderzoek wijst ook uit dat dit niet alleen komt omdat er meer gediagnosticeerd wordt, of meer aandacht aan wordt besteed; er zijn "objectief" gesproken gewoon veel meer gevallen vandaag, en het Silicon Valley Syndrome is een duidelijk bewijs dat latent genetische voorbestemming ook daadwerkelijk tot "uitdrukking" komt wanneer de omgevingsfactoren "gunstig" zijn). We kunnen dus twee vaststellingen maken: 1. in "ruimtelijk" perspectief: autisme komt veel meer voor in geïndustrialiseerde samenlevingen met een sterk gedifferentieerde structuur 2. in "tijdelijk" perspectief: de aandoening is vandaag veel meer aanwezig dan vroeger Mijn vraag is gewoon of wij hier in het Westen niet een beetje te ver aan't gaan zijn. Heelder groepen mensen worden psychisch getroffen door de helse dynamiek van specialisatie, differentiatie en modernisering. Op korte termijn kan dat geen kwaad, want er bestaat inmiddels een hele industrie die deze mensen opvangt. Maar ik vraag me toch af op dit op lange termijn nog wel gezond kan zijn.[/size]

[/edit]

Een middenweg zoeken.

Ik heb het gevoel dat ouders hun stress naar hun kleine spruiten 'projecteren', met alle gevolgen vandien voor die kleine opgroeiende ukkels.

Onlangs nog gelezen dat een stressvolle moeder het risico loopt een adhd er op de wereld te zetten.

En dan heb je de farma-industrie die heler generaties lijkt te drogeren, aangevuld met 'psycho socialisten' die meer kwaad dan goed doen.

Vooral die laatsten steken tegen hé. :-D

Ik denk dat er niks aan te doen is en uiteindelijk zullen die mensen met die "stoornis" de samenleving ontbinden, samen met andere fenomenen. Het is moeder natuur haar werk.

En ondertussen zijn er massa's oliedomme ouders die zo'n kinderen pillen geven. Eigenlijk moet ge die laten doen, anders moet ge geen kinderen hebben.

Ik erger mij ook dood aan dat gezaag dat die kinderen structuur nodig hebben. Die hebben dat alleen nodig omdat de samenleving zo overgeorganiseerd is, en DAT is nu juist wat die stoornissen zou aanwakkeren. Verder denken die onnozele integratie-burgertrutjes natuurlijk niet.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Bhairav on 25-05-2005 at 08:24 Reason: -------------------------------- En ondertussen zijn er massa's oliedomme ouders die zo'n kinderen pillen geven. Eigenlijk moet ge die laten doen, anders moet ge geen kinderen hebben. Ik erger mij ook dood aan dat gezaag dat die kinderen structuur nodig hebben. Die hebben dat alleen nodig omdat de samenleving zo overgeorganiseerd is, en DAT is nu juist wat die stoornissen zou aanwakkeren. Verder denken die onnozele integratie-burgertrutjes natuurlijk niet.[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- En ondertussen zijn er massa's oliedomme ouders die zo'n kinderen pillen geven. Eigenlijk moet ge die laten doen, anders moet ge geen kinderen hebben.[/size]

[/edit]

schitterend. Mijnheer of mevrouw heeft waarschijnlijk zelf kinderen met leerproblemen en spreekt uit ervaring!

Ik heb ZELF leerproblemen, en de structuur die ze mij probeerden opdringen heb ik altijd geweigerd. Bij mij PAKT zoiets gewoon ni...
Typische kortzichtige reactie om de kinderen van in begin zoveel mogelijk als robot te doen gedragen, en daar mag gerust heel wat plezier (waar het leven om zou moeten draaien) voor wijken.

Ik ga hier niet online uwe schrink uithangen, maar bedenk dat heel veel van die "onnozele integratie-burgertrutjes" alleen maar hun best doen om hun kinderen in deze maatschappij die nu eenmaal is wat hij is, een kans te geven.
Uw problemen verwijten aan de maatschappij en zijn burgertrutjes is het beste excuus om er niet zelf iets te moeten an doen. En geloof me, ik weet net zo goed wat leerproblemen zijn als gij.

Ik geloof dan ook niet in de maatschappij zoals hij nu eenmaal is, dus dat komt mooi uit. Een maatschappij is waardeloos als mensen er gebrainwashed moeten voor worden om er in te kunnen leven en zelfs oom die maatschappij te onderhouden.
Zo'n maatschappij mag gerust verrotten door decadentie en maatschappelijk en moreel verval. En dat gebeurt nu al.

wat betekent dat "Ik geloof niet in de maatschappij zoals hij nu eenmaal is"? Dat is hetzelfde zeggen als ik geloof niet in een rode auto omdat ik rood niet mooi vind. Dat is kwatsch. Als je je steentje wil bijdragen om de maatschappij te veranderen naar een maatschappij die volgens joiu beter is, mij niet gelaten. Maar je bent NU wel lid van die zelfde maatschappij. Je zal dus in die maatschappij moeten overleven. Dan kan je je er maar best voor wapenen.

Ik ontken niet dat die er is, ik denk gewoon dat het één grote leugen is... die blijft bestaan omdat mensen over het algemeen dom zijn.
Ik wil geen steentje bijdragen, ik wil alleen profiteren, en dat mag want dat is mijn natuurlijk erfdeel. Ik ben idd wel "lid", maar dat wil niet zeggen dak geen andere gedachten er op na kan houden die niet bepaald bevorderen zijn voor de maatschappij zoals zij nu ("eenmaal") is: individualisme.
Gij zijt zo'n bezorgd krampachtig moedertype waarschijnlijk die zelfs delen van de hersenen zou uitschakelen van uw kinderen (met rilatine) om toch maar in hokjesmentaliteit te passen van de doorsnee burgertrut. Ik vind dat puur vergif.

Ik heb met uw individualisme en uw "profiteren" geen enkel probleem. Integendeel. Als de maatschappij, die grote leugen, u de mogelijkheid geeft om dat te doen kan ik dat alleen maar aanraden. Ik hoop dat ge d'er ook gelukkig van kunt worden. Want dat is tenslotte wat de meeste (niet allemaal) van die krampachtige moedertypes voor ogen hebben. Hun kind gelukkig zien worden. En nee ik heb het ook niet voor rilatine. Ik vind ook dat dat veel te snel wordt voorgeschreven. Maar daar gaat het hier niet om. Het gaat om de intentie van die mensen.
Ik kan u een goede raad geven probeer uw "circle of interest" eens te beperken tot uw "circle of influence". Dat betekent dat je je bezig houdt met die dingen war je ook invloed op hebt. Je zal al snel merken dat "De maatschappij" een stukje te hoog gegrepen is, en dat je uiteindelijk gewoon bij jezelf terecht komt.

Vriedelijke groeten.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by L’ intérêt flamand on 25-05-2005 at 10:06 Reason: -------------------------------- Citaat: Oorspronkelijk geplaatst door Bhairav Ik ontken niet dat die er is, ik denk gewoon dat het één grote leugen is... die blijft bestaan omdat mensen over het algemeen dom zijn. Ik wil geen steentje bijdragen, ik wil alleen profiteren, en dat mag want dat is mijn natuurlijk erfdeel. Ik ben idd wel "lid", maar dat wil niet zeggen dak geen andere gedachten er op na kan houden die niet bepaald bevorderen zijn voor de maatschappij zoals zij nu ("eenmaal") is: individualisme. Gij zijt zo'n bezorgd krampachtig moedertype waarschijnlijk die zelfs delen van de hersenen zou uitschakelen van uw kinderen (met rilatine) om toch maar in hokjesmentaliteit te passen van de doorsnee burgertrut. Ik vind dat puur vergif. Ik heb met uw individualisme en uw "profiteren" geen enkel probleem. Integendeel. Als de maatschappij, die grote leugen, u de mogelijkheid geeft om dat te doen kan ik dat alleen maar aanraden. Ik hoop dat ge d'er ook gelukkig van kunt worden. Want dat is tenslotte wat de meeste (niet allemaal) van die krampachtige moedertypes voor ogen hebben. Hun kind gelukkig zien worden. En nee ik heb het ook niet voor rilatine. Ik vind ook dat dat veel te snel wordt voorgeschreven. Maar daar gaat het hier niet om. Het gaat om de intentie van die mensen. Ik kan u een goede raad geven probeer uw "circle of interest" eens te beperken tot uw "circle of influence". Dat betekent dat je je bezig houdt met die dingen war je ook invloed op hebt. Je zal al snel merken dat "De maatschappij" een stukje te hoog gegrepen is, en dat je uiteindelijk gewoon bij jezelf terecht komt. Vriedelijke groeten.[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- Citaat: Oorspronkelijk geplaatst door Bhairav Ik ontken niet dat die er is, ik denk gewoon dat het één grote leugen is... die blijft bestaan omdat mensen over het algemeen dom zijn. Ik wil geen steentje bijdragen, ik wil alleen profiteren, en dat mag want dat is mijn natuurlijk erfdeel. Ik ben idd wel "lid", maar dat wil niet zeggen dak geen andere gedachten er op na kan houden die niet bepaald bevorderen zijn voor de maatschappij zoals zij nu ("eenmaal") is: individualisme. Gij zijt zo'n bezorgd krampachtig moedertype waarschijnlijk die zelfs delen van de hersenen zou uitschakelen van uw kinderen (met rilatine) om toch maar in hokjesmentaliteit te passen van de doorsnee burgertrut. Ik vind dat puur vergif. Ik heb met uw individualisme en uw "profiteren" geen enkel probleem. Integendeel. Als de maatschappij, die grote leugen, u de mogelijkheid geeft om dat te doen kan ik dat alleen maar aanraden. Ik hoop dat ge d'er ook gelukkig van kunt worden. Want dat is tenslotte wat de meeste (niet allemaal) van die krampachtige moedertypes voor ogen hebben. Hun kind gelukkig zien worden. En nee ik heb het ook niet voor rilatine. Ik vind ook dat dat veel te snel wordt voorgeschreven. Maar daar gaat het hier niet om. Het gaat om de intentie van die mensen. Ik kan u een goede raad geven probeer uw "circle of interest" eens te beperken tot uw "circle of influence". Dat betekent dat je je bezig houdt met die dingen war je ook invloed op hebt. Je zal al gouw merken dat "De maatschappij" een stukje te hoog gegrepen is, en dat je uiteindelijk gewoon bij jezelf terecht komt. Vriedelijke groeten.[/size]

[/edit]

Dat wist ik allemaal al hoor, gij wet uw groeten van "nah nu heb ik het u eens gezegd". Ik weet dat de samenleving te hoog gegrepen is, zoals ik al zei zal de maatschappij zichzelf wel verkloten.

En over die intentie van die mensen: het is niet omdat ze het goed bedoelen, dat ze ook goed bezig zijn.

Wat wordt er als referentie genomen? Er zijn meer autisten. Dan waar/wanneer?[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by boer_bavo on 25-05-2005 at 10:10 Reason: -------------------------------- Wat wordt er als referentie genomen? Er zijn meer autisten. Dan waar/wanneer?[/size]

[size=1]Before any edits, post was: -------------------------------- Wat wordt er als referentie genomen? Er zijn veel autisten. Dan waar/wanneer?[/size]

[/edit]

Dan vroeger...

Da's waar. En dat ze soms met hun goede bedoelingen veel onheil aanrichten is ook waar. Maar misschien helpt het om toch wat milder gestemd te zijn tegenover die mensen. Misschien hebben ze wel meer begrip voor uw redeneringen dan je zou denken. Ze behoren tenslotte tot je circle of influence.

Misschien hebben ze dat ja. Leuk zeg.
Maakt dat nu uit? Wie gaat hen overtuigen? Ik met mijn mening of die omhooggevallen betweterige pipo's in hun lederen zetel achter hun buro met dimploma's der betweterigheid op de achtergrond? :)

Of wel ben je gelukkig en dan maakt het allemaal niet veel uit. Je laat de maatschappij rustig verrotten, profiteert op je gemak verder en spaart die mensen met hun goede bedoelingen maar verkeerde oplossingen een beetje. Of je bent ongelukkig en probeert er iets aan te veranderen op die plekken waar je ook echt iets kan veranderen.(Niet de maatschappij dus, of die omhooggevallen zelf verklaarde genieën met diplomas die alleen maar bewijzen dat ze goed vanbuiten kunnen blokken.) :-)

Nu beziet ge het wel zwart-wit: "... of...of...".
Erop kankeren kan veel uithalen hoor; is een manier van expressie, een deel van het mijzelf-zijn. Zichzelf zijn kan dus ook op DIE manier veel uithalen... ;)

Da's waar. Er is niets mis met eens goed kankeren. Zolang je er maar niet blijft in steken. Want dat is toch wel zonde. Het leven is te kort om het grootste gedeelte aan kankeren en zwartgalligheid te besteden. En tot nader order geloof ik nog altijd dat we maar één leven krijgen en dat er ook niets "na het leven" komt. 8)