instromaniac |
27 mei 2005 11:20 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
Ik treed Kim voor de verandering eens bij. Het is niet onmogelijk. Maar inderdaad, de geschiedenis van België heeft veel te maken met het al dan niet werken van deze federatie. Bovendien heerst er in België een soort consumptiefederalisme dat je elders niet vindt.
België is bovendien niet tweeledig. Het telt eigenlijk 4 spelers, die echter niet hetzelfde statuut hebben: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Gemeenschap. Grondwetspecialist Robert Senelle stelt dan ook voor om deze te gebruiken als basis voor het federalisme en ze een gelijke status te geven.
Andere federale staten met 4 of minder deelstaten: de Comoren (4), Micronesië (4), Saint-Kitts en Nevis (2) en Servië-Montenegro (2).
Hiervan is enkel Servië-Montenegro in hetzelfde straatje als België: van een land dat langzaam uit elkaar valt. De anderen werken wel.
België kan ook werken, mits men Vlaanderen echte autonomie gunt, men het territorialiteitsbeginsel respecteert, men de grendelgrondwet afschaft en er echte gelijkwaardigheid is tussen Nederlands en Frans. Een beetje meer Bundestreue van Wallonië is ook een conditio sine qua non...
|
Feit is toch, als het erop aankomt, dat er uiteindelijk maar twee delen zijn in België: de Vlamingen en de Franstaligen (Wallonië en Brussel spannen graag samen bij federale materies). De Duitstaligen kan je in deze discussie quasi negeren omdat ze bijna geen invloed hebben.
Maar de scheiding ligt volgens mij niet in de gewesten of gemeenschappen maar wel in de partijen. Wat onze politiek enorm kenmerkt is de horigheid aan de partij, de particratie, en de scheiding tussen Franstalige en Nederlandstalige partijen (Duitstalige zijn opnieuw verwaarloosbaar op vlak van invloed).
Dat die andere landen werken heeft misschien te maken met dat ze zeer klein zijn of een klein aantal inwoners hebben, m.a.w. het is gemakkelijker een gevoel van samenhorigheid te hebben. Hebben ze trouwens ook gescheiden partijen zoals hier?
De ideale oplossing voor het voortbestaan van België is uiteraard wat je zegt, maar daar ligt nu toch net het verschil tussen flaminganten en federalisten: de flaminganten denken of beseffen dat zoiets in de realiteit onmogelijk is.[edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by instromaniac on 27-05-2005 at 12:21
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
Ik treed Kim voor de verandering eens bij. Het is niet onmogelijk. Maar inderdaad, de geschiedenis van België heeft veel te maken met het al dan niet werken van deze federatie. Bovendien heerst er in België een soort consumptiefederalisme dat je elders niet vindt.
België is bovendien niet tweeledig. Het telt eigenlijk 4 spelers, die echter niet hetzelfde statuut hebben: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Gemeenschap. Grondwetspecialist Robert Senelle stelt dan ook voor om deze te gebruiken als basis voor het federalisme en ze een gelijke status te geven.
Andere federale staten met 4 of minder deelstaten: de Comoren (4), Micronesië (4), Saint-Kitts en Nevis (2) en Servië-Montenegro (2).
Hiervan is enkel Servië-Montenegro in hetzelfde straatje als België: van een land dat langzaam uit elkaar valt. De anderen werken wel.
België kan ook werken, mits men Vlaanderen echte autonomie gunt, men het territorialiteitsbeginsel respecteert, men de grendelgrondwet afschaft en er echte gelijkwaardigheid is tussen Nederlands en Frans. Een beetje meer Bundestreue van Wallonië is ook een conditio sine qua non...
|
Feit is toch, als het erop aankomt, dat er uiteindelijk maar twee delen zijn in België: de Vlamingen en de Franstaligen (Wallonië en Brussel spannen graag samen bij federale materies). De Duitstaligen kan je in deze discussie quasi negeren omdat ze bijna geen invloed hebben.
Maar de scheiding ligt volgens mij niet in de gewesten of gemeenschappen maar wel in de partijen. Wat onze politiek enorm kenmerkt is de horigheid aan de partij, de particratie, en de scheiding tussen Franstalige en Nederlandstalige partijen (Duitstalige zijn opnieuw verwaarloosbaar op vlak van invloed).
Dat die andere landen werken heeft misschien te maken met dat ze zeer klein zijn of een klein aantal inwoners hebben, m.a.w. het is gemakkelijker een gevoel van samenhorigheid te hebben. Hebben ze trouwens ook gescheiden partijen zoals hier?
De ideale oplossing voor het voortbestaan van België is uiteraard wat je zegt, maar daar ligt nu toch net het verschil tussen flaminganten en federalisten: de flaminganten denken of beseffen dat zoiets in de realiteit onmogelijk is.[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by instromaniac on 27-05-2005 at 12:20
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
Ik treed Kim voor de verandering eens bij. Het is niet onmogelijk. Maar inderdaad, de geschiedenis van België heeft veel te maken met het al dan niet werken van deze federatie. Bovendien heerst er in België een soort consumptiefederalisme dat je elders niet vindt.
België is bovendien niet tweeledig. Het telt eigenlijk 4 spelers, die echter niet hetzelfde statuut hebben: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Gemeenschap. Grondwetspecialist Robert Senelle stelt dan ook voor om deze te gebruiken als basis voor het federalisme en ze een gelijke status te geven.
Andere federale staten met 4 of minder deelstaten: de Comoren (4), Micronesië (4), Saint-Kitts en Nevis (2) en Servië-Montenegro (2).
Hiervan is enkel Servië-Montenegro in hetzelfde straatje als België: van een land dat langzaam uit elkaar valt. De anderen werken wel.
België kan ook werken, mits men Vlaanderen echte autonomie gunt, men het territorialiteitsbeginsel respecteert, men de grendelgrondwet afschaft en er echte gelijkwaardigheid is tussen Nederlands en Frans. Een beetje meer Bundestreue van Wallonië is ook een conditio sine qua non...
|
Feit is toch, als het erop aankomt, dat er uiteindelijk maar twee delen zijn in België: de Vlamingen en de Franstaligen (Wallonië en Brussel spannen graag samen bij federale materies). De Duitstaligen kan je in deze discussie quasi negeren omdat ze bijna geen invloed hebben.
Maar de scheiding ligt volgens mij niet in de geweest of gemeenschappen maar wel in de partijen. Wat onze politiek enorm kenmerkt is de horigheid aan de partij, de particratie, en de scheiding tussen Franstalige en Nederlandstalige partijen (Duitstalige zijn opnieuw verwaarloosbaar op vlak van invloed).
Dat die andere landen werken heeft misschien te maken met dat ze zeer klein zijn of een klein aantal inwoners hebben, m.a.w. het is gemakkelijker een gevoel van samenhorigheid te hebben. Hebben ze trouwens ook gescheiden partijen zoals hier?
De ideale oplossing voor het voortbestaan van België is uiteraard wat je zegt, maar daar ligt nu toch net het verschil tussen flaminganten en federalisten: de flaminganten denken of beseffen dat zoiets in de realiteit onmogelijk is.[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tantist
Ik treed Kim voor de verandering eens bij. Het is niet onmogelijk. Maar inderdaad, de geschiedenis van België heeft veel te maken met het al dan niet werken van deze federatie. Bovendien heerst er in België een soort consumptiefederalisme dat je elders niet vindt.
België is bovendien niet tweeledig. Het telt eigenlijk 4 spelers, die echter niet hetzelfde statuut hebben: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Gemeenschap. Grondwetspecialist Robert Senelle stelt dan ook voor om deze te gebruiken als basis voor het federalisme en ze een gelijke status te geven.
Andere federale staten met 4 of minder deelstaten: de Comoren (4), Micronesië (4), Saint-Kitts en Nevis (2) en Servië-Montenegro (2).
Hiervan is enkel Servië-Montenegro in hetzelfde straatje als België: van een land dat langzaam uit elkaar valt. De anderen werken wel.
België kan ook werken, mits men Vlaanderen echte autonomie gunt, men het territorialiteitsbeginsel respecteert, men de grendelgrondwet afschaft en er echte gelijkwaardigheid is tussen Nederlands en Frans. Een beetje meer Bundestreue van Wallonië is ook een conditio sine qua non...
|
Feit is toch, als het erop aankomt, dat er uiteindelijk maar twee delen zijn in Vlaanderen: de Vlamingen en de Franstaligen (Wallonië en Brussel spannen graag samen bij federale materies). De Duitstaligen kan je in deze discussie quasi negeren omdat ze bijna geen invloed hebben.
Maar de scheiding ligt volgens mij niet in de geweest of gemeenschappen maar wel in de partijen. Wat onze politiek enorm kenmerkt is de horigheid aan de partij, de particratie, en de scheiding tussen Franstalige en Nederlandstalige partijen (Duitstalige zijn opnieuw verwaarloosbaar op vlak van invloed).
Dat die andere landen werken heeft misschien te maken met dat ze zeer klein zijn of een klein aantal inwoners hebben, m.a.w. het is gemakkelijker een gevoel van samenhorigheid te hebben. Hebben ze trouwens ook gescheiden partijen zoals hier?
De ideale oplossing voor het voortbestaan van België is uiteraard wat je zegt, maar daar ligt nu toch net het verschil tussen flaminganten en federalisten: de flaminganten denken of beseffen dat zoiets in de realiteit onmogelijk is.[/size] |
[/edit]
|